Ροζέ ντε Φλορ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
GOFAS (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
GOFAS (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 13:
Οι μάχες που είχαν διεξαχθείμέχρι τότε, ήσαν μικρής κλίμακας και τα θύματα ήσαν πολλά, από την πλευρά πάντοτε των Τούρκων. Δεν μπορούν όμως να συγκριθούν με αυτό που συνέβη κοντά στην [[Σιδηρά Πύλη]] (??). Ο Ροζέ ντε Φλόρ επικεφαλής 8.000 Αλμογάβαρων νίκησε ένα τουρκικό στρατό 30.000, κυρίως [[Γενίτσαροι|γενιτσάρων]], σκοτώνοντας 18.000 εχθρούς. Μετά την οδυνηρή αυτή ήττα οι Τούρκοι δεν επιτέθηκαν στην Αυτοκρατορία για πολλά χρόνια. Ο Ροζέ ονομάστηκε "[[Καίσαρας]]" της Αυτοκρατορίας και του παραχωρήθηκε το Βυζαντινό φέουδο της Μικράς Ασίας, με την εξαίρεση των πόλεων. Κατά την μάχη αυτή ξεχώρισε ο [[Μπερενγκέρ ντε Εντένθα]] ( Berenguer de Entença) που είχε συνεισφέρει με 1.000 Αλμογάβαρους. Ο Pοζέ ζήτησε από τον αυτοκράτορα να του δοθεί ο τίτλος του [[Μεγαδούκα]].
 
Όμως δεν πήγαιναπήγαιναν όλα και τόσο καλά. Από τη μιά οι [[Αλμογάβαροι]] επέδραμαν στην ύπαιθρο χωρίς να ξεχωρίζουν τους φίλους από τους εχθρούς. Από την άλλη οι προσδοκίες του Ροζέ ήσαν μεγάλες. Οι αυξανόμενη φιλοδοξία του προκάλεσε τον φθόνο του Μιχαήλ Παλαιολόγου, υιού του Ανδρόνικου του Β. Έτσι αφού προσκάλεσε τον Ροζέ στην Αδριανούπολη, τον δολοφόνησε μετά από ένα γεύμα μαζί με καμμιά εκατοστή Αλμογάβαρους αξιωματούχους, στις 5 Απριλίου του [[1305]]. Αμέσως μετά επιτέθηκε στους ακέφαλους Αλμογάβαρους. Οι τελευταίοι όμως, όχι μόνο τους απώθησαν αλλά υπό τις διαταγές του [[Μπερενγκέρ ντε Εντένθα]], αντεπετέθησαν δίνοντας το έναυσμα για την περίφημη "[[Καταλανική εκδίκηση]]" (Venganza catalana) λεηλατώντας τα πάντα στο πέρασμά τους από τη [[Θράκη]] και την [[Μακεδονία]].
 
Ο Ροζέ ντε Φλόρ έγινε διάσημος από τη διήγηση στο Χρονικό του [[Ραμόν Μουντανέρ]].