Μπίτολα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Για την περιοχή, υπάρχουν λιγοστά στοιχεία εκδηλώσεων αντισημιτισμού από τις άλλες τοπικές κοινότητες. Τα έθιμα, η συμπεριφορά, η ενδυμασία και ο πολιτισμός των Εβραίων στο Μοναστήρι επηρεάστηκαν από την παρατεταμένη κυριαρχία των Τούρκων. Ωστόσο, την ίδια στιγμή, κατόρθωσαν να διατηρήσουν την προσωπικότητά τους μέσα σε αυτό το συνονθύλευμα λαών και θρησκειών. Κατά τη διάρκεια του 19^ου αιώνα, με την έναρξη της παρακμής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ξεκίνησε απότομα μια σταθερή επιδείνωση στην οικονομική κατάσταση του δήμου και πόροι της ευημερίας άρχισαν να εκλείπουν.<ref>Uri Oren, ''[http://books.google.com/books?id=Y4wLAQAAIAAJ A town called Monastir]'', Imud, 1971.</ref> Ο τοπικός εβραϊκός πληθυσμός αυτοπροσδιοριζόταν ως ''«Μοναστιρλί»'' και σχετική συναγωγή υπάρχει έως σήμερα στη σύγχρονη Θεσσαλονίκη.<ref>[http://www.cassorla.net/Families.html Families of Monastir]</ref>

 

Οι Εβραίοι της Καστοριάς, Φλώρινας και Μοναστηρίου είχαν κοινή ομιλούμενη γλώσσα, η οποία κατέστησε ευκολότερη την ανάπτυξη πιο στενών δεσμών αναμεταξύ τους. Τα νέα [[Γιουγκοσλαβία|γιουγκοσλαβικά]] [[κράτος|γεωγραφικά σύνορα]] το 1913, έκαναν τις σχέσεις αυτές πιο σοβαρές και πολλοί Εβραίοι από το Μοναστήρι μετακόμισαν στη [[Φλώρινα]].<ref name="jeplaut">Joshua Eli Plaut, [http://books.google.com/books?id=VpWK_N3qnNQC&pg=PA26 Greek Jewry in the 20th Century], 1913-1983, 2000, σελ. 26.</ref> Η κοινότητα του Μοναστηρίου που μίλαγε Ισπανοεβραϊκή γλώσσα άρχισε να μεταναστεύει στην Αμερική την πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα.<ref>M. Avrum Ehrlich, [http://books.google.com/books?id=NoPZu79hqaEC&pg=PA371 Encyclopedia of the Jewish Diaspora: Origins, Experiences, and Culture], τόμ. 1, ABC-CLIO, 2008.</ref> Το 1913 στο τεύχος του Ιανουαρίου του ''[[La America]]'' - του πρώτου αμερικάνικου [[εφημερίδα|ταμπλόιντ]] σε Ισπανοεβραϊκή γλώσσα, δημοσιευμένο χωρίς διακοπές ανάμεσα στα 1910-1925 - το οποίο ήταν αφιερωμένο στην προσαρμογή των [[Λεβάντες|Λεβαντίνων]] Σεφαραδιτών στις [[Ηνωμένες Πολιτείες]], ο [[Μωύς Γκαντόλ]] έλαβε καταγγελίες από Εβραίους του Μοναστηρίου, οι οποίοι υποστήριζαν ότι η κάλυψη της θεατρικής παράστασής τους δεν ήταν τόσο περίτεχνη όπως εκείνη για παρόμοια εκδήλωση την οποία είχαν παρουσιάσει Εβραίοι της Καστοριάς. Οι Μοναστηριώτες Εβραίοι διαμαρτυρήθηκαν ότι τα ονόματα όλων των Καστοριανών ηθοποιών είχαν αναγραφεί, ενώ οι ηθοποιοί από το Μοναστήρι είχαν εξαπατηθεί ότι θα έβλεπαν τα ονόματά τους στο έντυπο. Ο Γκαντόλ απάντησε ότι οι Καστοριανοί υποστήριζαν το έντυπο με πολλές συνδρομές, ενώ υπήρχαν μόνο πέντε συνδρομητές από το Μοναστήρι, τρεις στη [[Νέα Υόρκη]] και δύο στο [[Ρότσεστερ (Νέα Υόρκη)|Ρότσεστερ]], παρόλο που σε αυτό η κοινότητα ήταν μεγαλύτερη.<ref>Marc Angel, [http://books.google.com/books?id=NuMMAAAAYAAJ La America: the Sephardic experience in the United States], Jewish Publication Society of America, 1982</ref><ref>Stephen Harlan Norwood, Eunice G. Pollack, [http://books.google.com/books?id=IB3mBsgfIHQC&pg=PA5 Encyclopedia of American Jewish History], τόμ. 1, ABC-CLIO, 2008.</ref>