Μελανόμορφη αγγειογραφία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Esslet (συζήτηση | συνεισφορές)
Αναίρεση έκδοσης 8233827 από τον 2A02:587:4808:BE00:9C4D:5409:37F2:A586 (Συζήτηση)
Ετικέτα: Αναίρεση
Γραμμή 5:
 
==Εμφάνιση==
Η τεχνική αυτή πρωτοεμφανίστηκε στην [[Κόρινθο]] γύρω στο [[700 π.Χ.]] και υιοθετήθηκε στην [[Αττική]] γύρω στο [[630 π.Χ.]], όπου γνώρισε και τη μεγαλύτερη ακμή της για τα επόμενα 100 χρόνια περίπου. ΕnώΕνώ στην [[Πρωτοκορινθιακή αγγειογραφία|Κόρινθο]] χρησιμοποιήθηκε αποκλειστικά σε ζώνες με μοτίβα ζώων πάνω σε μικρά αγγεία, στην [[Αθήνα]] επεκτάθηκε και σε πολυπρόσωπες αφηγηματικές σκηνές πάνω σε μεγάλα αγγεία. Στην Αθήνα η νέα τεχνική χρησιμοποιήθηκε πρώτα από ένα καλλιτέχνη που είναι γνωστός με το συμβατικό όνομα [[Ζωγράφος του Βερολίνου Α 34]].
 
Μοτίβα με μελανό γάνωμα πάνω στο ανοικτό χρώμα του πηλού των αγγείων ζωγραφίζονταν και με την τεχνική της [[σκιαγραφία]]ς, που ήταν γνωστή ήδη από τα προϊστορικά χρόνια στο Αιγαίο και χρησιμοποιήθηκε στην αγγειογραφία μέχρι τον 7ο αι. π.Χ. Η διαφορά της μελανόμορφης από τις προηγούμενες τεχνικές είναι ότι χρησιμοποιούσε και την εγχάραξη για την απόδοση λεπτομερειών μέσα στο περίγραμμα των μορφών. Η ανάπτυξή της οφείλεται στην αυξανόμενη ζήτηση αφηγηματικών και μυθολογικών θεμάτων πάνω στα αγγεία, που απαιτούσαν πιο λεπτομερειακή και φυσιοκρατική προσέγγιση των εικόνων. Η ζήτηση αυτή τροφοδοτούνταν από τη διάδοση πολύτιμων χάλκινων αγγείων και τορευμάτων με εγχάρακτες λεπτομέρειες ήδη κατά τη [[Γεωμετρική εποχή]]. Η μελανόμορφη αγγειογραφία πήρε την εγχάραξη από τη χαλκοτεχνία και την εφάρμοσε στο πιο φθηνό και ευρύτερα διαδεδομένο μέσο της [[κεραμική]]ς.
Γραμμή 47:
* A. Lioutas, ''Attische schwarzfigurige Lekanai und Lekanides'', Beiträge zur Archäologie 18, Triltsch: Würzburg 1987 (διδακτορική διατριβή).
* K. Kilinski II, ''Boeotiaαααn black figure vase painting of the archaic period'', Philipp von Zabern: Mainz am Rhein 1990.
* A. Coulié, ''La céramique thasienne à figures noires'', École Française d'Athènes: Athènes 2002.
 
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==