Λουδοβίκος ο Γερμανικός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Λουδοβίκος Β΄''' ή '''Λουδοβίκος ο Γερμανικός''' ([[806]] - [[28 Αυγούστου]] [[876]]) από την [[Δυναστεία των Καρολιδών]] ήταν [[Βασιλιάς της Βαυαρίας]] ([[817]] - [[843]]) και [[Κατάλογος Γερμανών μοναρχών της Γερμανίας|Βασιλεύς των Ανατολικών Φράγκων]] ([[843]] - [[876]]).<ref>Goldberg 2006, σσ. 26–27</ref><ref>Dutton 1990, σ. 92</ref><ref>Costambeys, Innes & Maclean 2011, σ.20</ref> Ο Λουδοβίκος ο Γερμανικός ήταν τρίτος γιος του αυτοκράτορα [[Λουδοβίκος ο Ευσεβής|Λουδοβίκου του ευσεβούς]] από την πρώτη σύζυγο του [[Ερμεγκάρντ της Εσπμπάγ]], παππούς του ήταν ο [[Καρλομάγνος]].<ref>Riche 1993, σ. 145</ref> Δέχτηκε τον τίτλο ''"Γερμανικός"'' από την πρώην Ρωμαϊκή επαρχία [[Μεγάλη Γερμανία]] σαν αναγνώριση των κληρονομικών δικαιωμάτων των Καρολιδών στην [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]]. Μετά από πολλές συγκρούσεις με τον πατέρα του και με τους αδελφούς του δέχτηκε με την [[Συνθήκη του Βερντέν]] (843) την [[Ανατολική Φραγκία]]. Οι προσπάθειες του να κατακτήσει την [[Δυτική Φραγκία]] (858 - 859) που κυβερνούσε ο μικρότερος ετεροθαλής αδελφός του [[Κάρολος ο Φαλακρός]] απέτυχαν. Την δεκαετία του 860 παρατηρήθηκε μεγάλη κρίση στο βασίλειο των Ανατολικών Φράγκων με την επανάσταση των γιων του και με τις προσπάθειες τους για ανεξαρτητοποίηση. Με την [[Συνθήκη του Μέρσεν]] (870) προσάρτησε την [[Λοθαριγγία]] στο βασίλειο των Ανατολικών Φράγκων, απέτυχε όμως να αποκτήσει τους τίτλους του βασιλιά της Ιταλίας και του αυτοκράτορα. Στα ανατολικά σύνορα του βασιλείου του μετά από πολλές δεκαετίες συγκρούσεων με την [[Μοραβία]] έκλεισε ειρήνη (874). Την εποχή του Λουδοβίκου του Γερμανικού παρουσιάστηκε παρακμή στην γραπτή μορφή διοίκησης και διακυβέρνησης.<ref> Prudentius (861). Annals of St. Bertin.</ref>

{{s-ttl| rows=2 |τίτλος=[[Κατάλογος Γερμανών μοναρχών της Γερμανίας|Βασιλεύς των Ανατολικών Φράγκων]]<br>[[Image:French_Coronation_Crown_of_Charlemagne.png|50px]] | έτη=[[843]] - [[876]]}}