Καρλομάγνος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 40:
Μεγαλύτερος γιος του [[Πιπίνος ο Βραχύς|Πιπίνου του Βραχέος]] και της [[Μπερτράντα του Λον]], ο Καρλομάγνος έγινε βασιλιάς το 768 μετά το θάνατο του πατέρα του. Αρχικά συμβασίλευε με τον αδελφό του [[Καρλομάν Α΄]]. Ο ξαφνικός θάνατος του Καρλομάν το 771 κάτω από ανεξακρίβωτες συνθήκες άφησε τον Καρλομάγνο ως αναμφισβήτητο κυβερνήτη του [[Φραγκία|Φραγκικού Βασιλείου]]. Ο Καρλομάγνος συνέχισε την πολιτική του πατέρα του προς τον [[Πάπας|παπισμό]] και έγινε προστάτης του, απομακρύνοντας τους [[Λομβαρδοί|Λομβαρδούς]] από την εξουσία στη βόρεια Ιταλία και ηγούμενος μιας εισβολής στη Μουσουλμανική Ισπανία. Εξεστράτευσε επίσης κατά των [[Σάξονες|λαών]] στα ανατολικά του, [[Εκχριστιανισμός|εκχριστιανίζοντάς]] τους, επί ποινή θανάτου, με κατά καιρούς κατάληξη σε γεγονότα όπως η Σφαγή του Βέρντεν (4.500 Σαξόνων αιχμαλώτων στη σημερινή Κάτω Σαξονία). Ο Καρλομάγνος έφθασε στο απόγειο της δύναμής του το 800 όταν στέφθηκε ΄΄αυτοκράτορας΄΄ από τον [[Πάπας Λέων Γ΄|Πάπα Λέοντα Γ΄]] την Ημέρα των Χριστουγέννων στην Παλιά Βασιλική του Αγίου Πέτρου.
 
Αποκαλούμενος "Πατέρας της Ευρώπης" (''pater Europae''), ο Καρλομάγνος ένωσε το μεγαλύτερο μέρος της Δυτικής Ευρώπης, για πρώτη φορά μετά τη [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]]. Το κράτος του έδωσε ώθηση στην [[Καρολίγγεια αναγέννηση|Καρολίγγεια Αναγέννηση]], μια περίοδο πολιτιστικής και πνευματικής δραστηριότητας εντός της Καθολικής Εκκλησίας. Τόσο οι [[Κατάλογος Γάλλων μοναρχών της Γαλλίας|Γαλλικές]] όσο και οι [[Γερμανία|Γερμανικές]] μοναρχίες θεωρούσαν τα βασίλειά τους απογόνους της αυτοκρατορίας του Καρλομάγνου.
 
Ο Καρλομάγνος πέθανε το 814, έχοντας κυβερνήσει ως αυτοκράτορας για λίγο πάνω από δεκατρία χρόνια. Ετάφη στην αυτοκρατορική του πρωτεύουσα [[Άαχεν]] στη σημερινή [[Γερμανία]]. Τον διαδέχθηκε ο γιος του [[Λουδοβίκος ο Ευσεβής]].