Οίκος των Βαλουά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 16:
}}
 
Ο '''Οίκος των Βαλουά''' ([[γαλλικά]]: ''Maison de Valois'')<ref>"Valois" σημαίνει, κυριολεκτικά, "της κοιλάδας" ή "από την κοιλάδα"</ref> ήταν ένας πλάγιος κλάδος του [[Οίκος των Καπετιδών|Οίκου των Καπετιδών]], που διαδέχθηκε τον κύριο κλάδο των ''απευθείας Καπεπιδών'' όταν αυτός εξέλειπε. Μέλη του έγιναν [[Κατάλογος Γάλλων μοναρχών της Γαλλίας|βασιλείς της Γαλλίας]] από το 1328 έως το 1589. Ένα νεότερος κλάδος των Βαλουά ήταν οι [[Δούκες της Βουργουνδίας|δούκες της Βουργουνδίας]] από το 1363 ως το 1482.
 
Ήταν απόγονοι του [[Κάρολος του Βαλουά|Καρόλου]] κόμη του Βαλουά, του τέταρτου γιου του βασιλιά [[Φίλιππος Γ΄ της Γαλλίας|Φιλίππου Γ΄]].
Γραμμή 25:
[[Image:Hundred Years War family tree.svg|thumb|right|300px|Το οικογενειακό δέντρο που συνδέει τον Γαλλικό οίκο των Καπετιδών με τον Αγγλικό των Ανζού.]]
 
Πιο αναλυτικά, η [[Οίκος των Καπετιδών|δυναστεία των Καπετιδών]] φαινόταν ασφαλής και κατά την διάρκεια και μετά την βασιλεία του [[Φίλιππος Δ΄ της Γαλλίας|Φιλίππου Δ΄]]. Ο Φίλιππος Δ' είχε αφήσει τρεις επιβιώσαντες γιους (τον [[Λουδοβίκος Ι΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκο Ι']], τον [[Φίλιππος Ε΄ της Γαλλίας|Φίλιππο Ε']] και τον [[Κάρολος Δ΄ της Γαλλίας|Κάρολο Δ']]) και μια κόρη (την [[Ισαβέλλα της Γαλλίας]]). Κάθε γιος έγινε [[Κατάλογος Γάλλων μοναρχών της Γαλλίας|βασιλιάς]] κατά σειρά, αλλά πέθαναν νέοι χωρίς άρρενες κληρονόμους, αφήνοντας μόνο κόρες που δεν θα μπορούσαν να κληρονομήσουν τον θρόνο. Έτσι όταν ο Κάρολος Δ΄ απεβίωσε το 1328, η Γαλλική διαδοχή άνοιξε διάπλατα.
 
Το 1328 υπήρχαν τρεις λογικοί υποψήφιοι για τον θρόνο·