Γουλιέλμος Γ΄ της Αγγλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 53:
Το 1672 ήταν καταστροφικό έτος για την Ολλανδική Δημοκρατία (Rampjaar). Οι Γάλλοι εισέβαλαν συνεπικουρούμενοι από τους Άγγλους και από δύο γερμανικές εκκλησιαστικές ηγεμονίες. Ο στόλος τους δεν κατόρθωσε κάτι το σημαντικό αλλά τον Ιούνιο τα γαλλικά στρατεύματα είχαν κατακλύσει τις επαρχίες του Γκέλντερλαντ και της Ουτρέχτης. Ο Γουλιέλμος αποσύρθηκε στην επαρχία της Ολλανδίας και άνοιξε τους υδατοφράκτες. Στην χώρα επικρατούσε μεγάλη αναταραχή και το δημόσιο αίσθημα στράφηκε εναντίον του ντε Βιτ και της παράταξής του.
 
== StadhouderStadhoder – Αγώνας κατά του Λουδοβίκου ΙΔ΄==
Στις αρχές Ιουλίου η επαρχία της Ολλανδίας ονόμασε τον Γουλιέλμο stadhouderstadhoder (διοικητή). Την επομένη ο λόρδος Άρλινγκτον έφερε μήνυμα στον Γουλιέλμο από τον θείο του : αν αποδεχόταν τους όρους των εισβολέων, ο Κάρολος θα τον έκανε βασιλεύοντα πρίγκιπα της Ολλανδίας, αξίωμα πολύ σημαντικότερο από το αβέβαιο του stadhouder. Ο Γουλιέλμος αρνήθηκε και ο Άρλινγκτον απείλησε ότι εν τοιαύτη περιπτώσει θα έβλεπε το τέλος της Δημοκρατίας. «Υπάρχει τρόπος να το αποφύγω αυτό,» απάντησε ο Γουλιέλμος. «Αναν πεθάνω υπερασπιζόμενος και το τελευταίο χαντάκι». Στις 7 Ιουνίου η καταπλημμύρηση είχε ολοκληρωθεί και η προέλαση των Γάλλων ανακόπηκε. Στις 16 Ιουλίου η Ζηλανδία με την σειρά της έκανε τον Γουλιέλμο stadhouder της.
 
Στις 15 Αυγούστου ο Γουλιέλμος έδωσε στην δημοσιότητα μιαν επιστολή του Καρόλου όπου αυτός υποστήριζε ότι έκανε τον πόλεμο λόγω της επιθετικότητας της παράταξης ντε Βιτ. Ο λαός εξεμάνη. Στις 20 Αυγούστου, στην Χάγη, ο Γιόχαν ντε Βιτ και ο αδελφός το Κορνέλις δολοφονήθηκαν άγρια από την πολιτοφυλακή των Οραγγιστών. Από την εν συνεχεία στάση του Γουλιέλμου πιθανολογείται ανάμειξή του στην δολοφονία. <ref>Rowen, H. H. (1986) ''John de Witt: Statesman of the "true Freedom"'', Cambridge University Press, ISBN 0-521-52708-2, p. 222; Nijhoff, D. C. (1893) ''Staatkundige Geschiedenis van Nederland. Tweede Deel'', pp. 92–93, and fn.4 p. 92; [[Robert Fruin|Fruin, Robert]], [http://www.dbnl.org/tekst/_gid001186701_01/_gid001186701_01_0008.php "De schuld van Willem III en zijn vrienden aan den moord der gebroeders de Witt"], in ''De Gids'' (1867), pp. 201–218</ref>
 
Για την αντιμετώπιση της επίθεσης ο Γουλιέλμος συμμάχησε με την Ισπανία και το Βρανδεμβούργο. Παρά τις Ολλανδικές αποτυχίες σε χερσαίες επιχειρήσεις, η τρεις φορές ναυμάχηση του αγγλογαλλικού στόλου ανάγκασε την Αγγλία να εγκαταλείψει τον πόλεμο. Σταδιακά αποσύρθηκαν και οι γαλλικές δυνάμεις. Οι επαρχίες της Ουτρέχτης, του Γκέλντερλαντ και του Όφεράισσελ όρισαν επίσης τον Γουλιέλμο ως stadhouderstadholder τους. Το 1674 οδήγησε αυτός οδήγησε 75.000 Ολλανδούς, Ισπανούς και Γερμανούς εναντίον του [[Λουδοβίκος Β΄ των Βουρβόνων-Κοντέ|Μεγάλου Κοντέ]] στο Σενέφ (Seneffe), σε αιματηρή και αμφίρροπη μάχη.
 
Το 1678 η Γαλλία αναγκάστηκε να ειρηνεύσει με τη Συνθήκη του Nijmegen. Αλλά ο [[Λουδοβίκος ΙΔ΄]] δεν έπαψε να λέει για τον Γουλιέλμο «ο θανάσιμος εχθρός μου» κικαι ο τελευταίος να υποπτεύεται τις πανευρωπαϊκές βλέψεις του Γάλλου βασιλιά. Επί πλέον, η συμπεριφορά του Λουδοβίκου προς τους Ουγενότους και ιδίως η [[Έδικτο της Νάντης|ανάκληση του Διατάγματος της Νάντης]] το 1685, υποχρέωσαν τον Γουλιέλμο να πρωτοστατήσει στην ίδρυση της Ένωσης του Άουγκσμπουργκ, ενός αντιγαλλικού συνασπισμού, που περιλάμβανε και την Ισπανία, τηντη Σουηδία και διάφορα γερμανικά κράτη.
 
==Γάμος – Ιάκωβος Β΄==