Εθνική Αντίσταση (Ελλάδα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
επιμέλεια |
επιμέλεια (διόρθωση παιδαριώδους ύφος) |
||
Γραμμή 70:
Τον Σεπτέμβριο του 1944 στην [[Προσοτσάνη|Προσοτσάνη,]] και ενώ η ευρύτερη Ανατολική Μακεδονία βρισκόταν ακόμη υπό την κατοχή των [[Βουλγαρία|Βουλγάρων]], ο δημοδιδάσκαλος Κωνσταντίνος Καζάνας μαζί με τον Αστέριο Αστεριάδη υπέστειλαν τη βουλγαρική σημαία και ύψωσαν την ελληνική, στην κεντρική πλατεία της πόλης, παρά την τρομοκρατία και τις απειλές των κατακτητών.<ref>«Η Προσοτσάνη μέσα από την Ιστορία» Γ.Βουλτσιάδη, Θεσσαλονίκη 1995</ref> Το γεγονός αυτό καταδίκασε τον Κωνσταντίνο Καζάνα σε εξορία στις φυλακές στη [[Σόφια]] αλλά αποτέλεσε πλήγμα προς τις φασιστικές βουλγαρικές δυνάμεις κατοχής και ταυτόχρονα αναπτέρωσε το ηθικό των Ελλήνων αγωνιστών και του τοπικού πληθυσμού. Είναι η μοναδική υποστολή σημαίας [[Άξονας Βερολίνου - Ρώμης|Δύναμης του Άξονα]] που συνέβη υπό το φως της ημέρας και υπό το βλέμμα των Στρατιωτικών Δυνάμεων Κατοχής, σε ολόκληρη την κατακτημένη Ευρώπη.
==Η Εθνική
Ενώ οι αντάρτες στα βουνά χτυπούσαν τους κατακτητές, στις πόλεις ο αγώνας έπαιρνε άλλη μορφή. Σ' αυτόν, με πρωτοπόρα τη νεολαία, μετέχουν πολίτες κάθε κοινωνικής τάξης και κάθε πολιτικής απόχρωσης. Δίπλα στους ανώνυμους αγωνιστές η πνευματική ηγεσία του τόπου, ακαδημαϊκοί, δάσκαλοι, συγγραφείς, καλλιτέχνες, έδωσαν κι αυτή το παρόν στο αντιστασιακό προσκλητήριο.
Στις 25 Μαρτίου του 1942 η Αθήνα πήρε το βάπτισμα του πυρός με την πρώτη φοιτητική διαδήλωση ενώ στις 22 Απριλίου του ίδιου χρόνου η πρώτη καθολική απεργία των δημοσίων υπαλλήλων αιφνιδιάζει και την κυβέρνηση Τσολάκογλου και τις αρχές κατοχής. Τον ίδιο χρόνο, στις 22 Σεπτεμβρίου, μια σοβαρή αντιστασιακή πράξη πραγματοποιείται στην πρωτεύουσα. Μέλη μιας μικρής αντιστασιακής οργάνωσης, της [[Πανελλήνια Ένωση Αγωνιζομένων Νέων|ΠΕΑΝ]] (Πανελλήνια Ένωση Αγωνιζομένων Νέων), η οποία συνεργαζόταν με τους Άγγλους, κατόρθωσαν να ανατινάξουν, στο κέντρο της Αθήνας τα γραφεία της προδοτικής φασιστικής οργάνωσης [[Εθνική Σοσιαλιστική Πατριωτική Οργάνωση|ΕΣΠΟ]] (Εθνική Σοσιαλιστική Πατριωτική Οργάνωση). Τον Φεβρουάριο του 1943, το ΕΑΜ ιδρύει τη νεολαιίστικη οργάνωσή του, [[Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων]] (ΕΠΟΝ). Ενώ στις 28 Φεβρουαρίου η κηδεία του ποιητή [[Κωστής Παλαμάς|Κωστή Παλαμά]] μεταβάλλεται σε αυθόρμητη λαϊκή διαδήλωση του λαού της Αθήνας κατά των κατακτητών. Στις 5 Μαρτίου 1943, η γενική απεργία στην πρωτεύουσα ματαιώνει την επιστράτευση των Ελλήνων εργατών, τους οποίους οι Γερμανοί σκόπευαν να τους στείλουν στη Γερμανία για να δουλέψουν στα εκεί εργοστάσια.<ref>[http://www2.rizospastis.gr/page.do?publDate=2/3/2008&pageNo=21&direction=1 Ριζοσπάστης] Οι δύο κόσμοι: Η Ελλάδα στις 5 Μαρτίου 1943</ref><ref>[http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=154729 Ελευθεροτυπία] Γεγονότα σταθμοί του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα</ref> Στις 22 Ιουλίου του ίδιου χρόνου, η [[Γενική απεργία και διαδήλωση της 22ας Ιουλίου 1943 (Αθήνα)|παναθηναϊκή διαδήλωση διαμαρτυρίας]] εναντίον της σχεδιαζόμενης εισόδου των Βουλγάρων στη Θεσσαλονίκη πνίγεται στο αίμα από τα γερμανικά τανκς.<ref>[http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=369988&publDate= 1943: Ριζοσπάστης] Διαδήλωση κατά της επέκτασης της βουλγαρικής κατοχής</ref>
==Η Εθνική
[[File:Paratroopers Crete '41.JPG|right|270px|thumb|Γερμανοί αλεξιπτωτιστές και αεροπλάνα πάνω από την [[Κρήτη]], Μάιος 1941.]]
Η αντίσταση στην [[Κρήτη]] ξεκίνησε παράλληλα με τη γερμανική εισβολή στο νησί, στα τέλη Μαΐου του 1941, όταν ο τοπικός πληθυσμός ξεσηκώθηκε αυθόρμητα κατά των εισβολέων. Μετά την ολοκλήρωση της κατάληψης του νησιού από τους Γερμανούς η αντίσταση άρχισε να οργανώνεται με την ίδρυση αντιστασιακών οργανώσεων. Κάποιες από αυτές ήταν η [[Ανώτατη Επιτροπή Αγώνος Κρήτης]] (ΑΕΑΚ) που αποτέλεσε προπομπό της [[Εθνική Οργάνωση Κρήτης|Εθνικής Οργάνωσης Κρήτης]] (ΕΟΚ), το [[Παγκρήτιο Απελευθερωτικό Μέτωπο]] (ΠΑΜ, μνημονεύεται επίσης και ως Πατριωτικό Μέτωπο Κρήτης) που υπήρξε προπομπός του ΕΑΜ στην Κρήτη, η [[Κρητική Εθνική Επαναστατική Επιτροπή]] (ΚΕΕΕ), η [[Εθνική Απελευθερωτική Οργάνωση]] (ΕΑΟ) και άλλες.
Γραμμή 106:
==Κριτική==
Το κρίσιμο ερώτημα που δημιουργήθηκε στην εποχή μας, είναι αν η Εθνική Αντίσταση ωφέλησε ή έβλαψε την Ελλάδα
==Δείτε επίσης==
|