Δημήτριος Μακεντόνσκι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στη συνέχεια ο Δημήτριος Μακεντόσνκι μετέβη στο [[Κισινάου]] της [[Μολδαβία]]ς, όπου επιδόθηκε σ' έναν, επιτυχή τελικά, δικαστικό αγώνα με τη χήρα του [[Γεωργάκης Ολύμπιος|Γεωργάκη Ολυμπίου]], διεκδικώντας ένα μέρος από την περιουσία του. Κατα τη διάρκεια του [[Ρωσοτουρκικός Πόλεμος (1828-1829)|Ρωσοτουρκικού πολέμου (1828-1829)]] ο Δημήτριος Μακεντόνσκι συγκρότησε άτακτο σώμα παρενοχλώντας τις [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικές]] δυνάμεις, ώστε να υποστηρίξει τις [[Ρωσία|Ρωσικές]] επιχειρήσεις<ref>Στέφαν Ντουϊνώφ, "Βούλγαροι στην Ουκρανία και τη Μολδαβία κατά την Αναγέννηση (1751-1878)" (Българите в Украйна и Молдова през Възраждането (1751-1878), Σόφια 2005, Εκδόσεις: Marin Drinov Academic Publishing House, ISBN 954-322-019-0, σελ. 230</ref>. Μετά το τέλος του πολέμου, επέστρεψε με τον αδελφό του Παύλο, στη Μολδοβλαχία το [[1830]], όπου έλαβε διοικητικά αξιώματα, λόγω της πολυμάθειάς του. Το [[1838]] καταγράφηκε στο τοπικό βιβλίο των "αρχόντων" με τον τίτλο του "σερδάρη". Το Μάιο του [[1840]], υπήρξε ένας από τους ιδρυτές της "Μυστικής Οργάνωσης" που είχε ως σκοπό τη δημιουργία ανεξάρτητου [[Ρουμανία|Ρουμανικού]] κράτους και την εκκαθάριση της [[φεουδαρχία]]ς, μαζί με άλλες επιφανείς προσωπικότητες της Ρουμανικής κοινωνίας, όπως Ο Ντιμιτρίε Φιλιππέσκου (επικεφαλής), Νικολάε Μπαλτσέσκου, Ευθυμίε Μούργκου, Μαρίν Σεργκιέσκου, Ζεάν Βαϊλλάντ και άλλους<ref>Εγκυκλοπαίδεια της Βουλγαρίας, Τόμος Δ΄, Εκδοτικός οίκος BAS, Σόφια 1984, σελ. 31</ref>. Στις [[24 Οκτωβρίου [[1840]], συνελήφθη λόγω της δράσης του στη "Μυστική Οργάνωση" και καταδικάστηκε, μετά από δίκη τον Απρίλιο του [[1841]], σε φυλάκιση 8 ετών, μαζί με άλλους επαναστάτες. Τέθηκε σε περιορισμό στη Μονή Σνάγκωφ, όπου ασθένησε από [[υδρωπικία]]. Στις 10 Ιανουαρίου του [[1843]] μεταφέρθηκε στη Μονή Πλουμπουΐτα κοντά στο [[Βουκουρέστι]], ώστε να του χορηγηθεί ιατρική περίθαλψη, αλλά απεβίωσε.<ref>Άντριαν Μαρίνο, "Η ζωή του Αλεξάντρου Ματσεντόνσκι" (Viața lui Alexandru Macedonski), Εκδόσεις: Editura pentru Literatură, Βουκουρέστι 1966</ref>