Μαντώ Μαυρογένους: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι γονείς της κατάγονταν από τη Μύκονο αλλά έμεναν στην Τεργέστη ήδη δέκα χρόνια,επειδή ο πατέρας της Νικόλας ήταν σπαθάρης (υπασπιστής)του ηγεμόνα της Μολδαβίας και η μητέρα της, η Ζαχαράτη, ήταν δραστήρια γυναίκα που διήφθυνεδιηύθυνε στην Τεργέστη τις εμπορικές υποθέσεις του άντρα της. Ήταν κόρη του εμπόρου και μέλος της Φιλικής Εταιρείας, Νικόλαου Μαυρογένη και της Ζαχαράτης Χατζή Μπάτη. Ένας από τους προγόνους της, ο μεγάλος θείος του πατέρα της, Νικόλας Μαυρογένης, ήταν ο ΔραγομάνιοςΔραγουμάνος του Στόλου και ο Πρίγκιπας της Βλαχίας. Εγκαταστάθηκαν στην [[Τεργέστη]] και εκεί ο πατέρας της Νικόλαος ασχολήθηκε με το [[εμπόριο]]. Λίγο καιρό πριν την Επανάσταση μετακόμισε με τον Θείο της τον Παπα-Μαύρο στη Τήνο. Ήταν μια όμορφη γυναίκα αριστοκρατικής καταγωγής, μεγάλωσε σε μια μορφωμένη οικογένεια, επηρεασμένη από την εποχή του Διαφωτισμού. Σπούδασε αρχαία ελληνική φιλοσοφία και ιστορία σε ένα κολέγιο στην Τεργέστη και μιλούσε άπταιστα Γαλλικά, Ιταλικά και Τουρκικά.

Στον αρραβώνα της Μαντούς με τον Υψηλάντη αντιτάχθηκαν πολλοί από ισχυρούς πολιτικούς, οι οποίοι είδαν την ενοποίηση των δύο αυτών ισχυρών οικογενειών, οι οποίες διέθεταν φιλοσορικέςφιλικές σχέσεις, ως απειλή. Ο «επικεφαλής» των αντιπάλων τους στην Ελλάδα ήταν ο [[Ιωάννης Κωλέττης]], ο οποίος ηγήθηκε της επιτυχημένης απόπειρας διάλυσης του αρραβώνα. Η Μαντώ, μετά τον αρραβώνα επέστρεψε στο Ναύπλιο όπου ζούσε βαθιά καταθλιπτικά, σε κατάσταση εξαθλίωσης, στερίσεωνστερήσεων και φτώχειας και δεν έλαβε κάποια τιμητική σύνταξη, ούτε της αποπληρώθκεαποπληρώθηκε κάποιο ποσό από τα χρήματα που είχε δώσει για την χρηματοδότηση των διάφορων μαχών. Μετά το θάνατο του Υψηλάντη και τις έντονες πολιτικές του συγκρούσεις με τον Ιωάννη Κωλέττη, εξορίστηκε από το Ναύπλιο και επέστρεψε στη Μύκονο, όπου ασχολήθηκε με τη συγγραφή των απομνημονευμάτων της.

Όταν ο πόλεμος τελείωσε, ο [[Ιωάννης Καποδίστριας]] της απέδωσε τον βαθμό του [[Αντιστράτηγος|Αντιστράτηγου επιεπί τιμή]] και της χορήγησε μια κατοικία στο Ναύπλιο, όπου και μετακόμισε εκεί. Είχε στην κατοχή της ένα σπαθί κιμήλειοκειμήλιο με την επιγραφή «Δίκασον Κύριε τους αδικούντας με, τους πολεμούντας με, βασίλευε των Βασιλευόντων». Το ξίφος αυτό λέγεται ότι προέρχεται από την εποχή του [[Μέγας Κωνσταντίνoς|Μεγάλου Κωνσταντίνου]] και ότι η Μαυρογένους το έδωσε στον Καποδίστρια.

Η Μαυρογένους μετακόμισε στη [[Πάρο]] το 1840, όπου κατοικούσαν μερικοί από τους συγγενείς της. Έζησε και πέθανε αποαπό [[Τυφοειδής πυρετός|τυφοειδή πυρετό]] σε ένα σπίτι που εξακολουθεί να είναι ιδιόκτητο. Το σπίτι αυτό βρίσκεται κοντά στην [[Παναγία η Εκατονταπυλιανή|Παναγία την Εκατονταπυλιανή]], η οποία, σύμφωνα με την παράδοση, ιδρύθηκε από τη μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, της Αγίας Ελένης. Η Μαυρογένους πέθανε στην Πάρο τον Ιούλιο του 1848, μόνη, λησμονημένη και πάμφτωχη, έχοντας ξοδέψει όλη της την περιουσία για τον αγώνα για την ελευθερία.