Αλεξάντερ Σουβόροφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Αλεξάντερ Βασίλιεβιτς Σουβόροφ''' (ρωσ. ''Алекса́ндр Васи́льевич Суво́ров''<ref name="Αθανάσιος Κωνσταντίνου">{{cite book |last= Clausewitz |first= Carl von |title= ΑΠΑΝΘΙΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ «ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΤΑΤΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ»|publisher= Αθανάσιος Κωνσταντίνου|url= http://www.haf.gr/el/articles/pdf/ae_clausewitz.pdf|year= |pages= 105-109|isbn= 1105-5960}}</ref>, [[Λατινική γλώσσα|λατ.]]: ''Aleksandr Vassilyevich Suvorov''<ref name="δομή">{{cite book|title=ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ δομη|publisher=ΔΟΜΗ Α.Ε.|location=ΑΘΗΝΑ|date=2005|edition=2η|volume=27 Σκοροβοντά-σύνολο|pages=229|chapter=Σουβόροφ, Αλέξανδρος Βασίλιεβιτς|isbn=960-8177-79-0}}</ref>, [[24 Νοεμβρίου]] [[1730]] – [[18 Μαΐου]] [[1800]]) ήταν [[Ρώσοι|Ρώσος]] στρατιωτικός. Συμμετείχε σε εξήντα μάχες κατά των Πολωνών, των Γάλλων και των Τούρκων, τις οποίες κέρδισε όλες. Θεωρείται ως ο σημαντικότερος θεμελιωτής της ρωσικής πολεμικής τακτικής και είναι γνωστός για τα στρατιωτικά εγχειρίδια που συνέγραψε.<ref name="Αθανάσιος Κωνσταντίνου"/> Επί Αικατερίνης Β' είχε νικήσει πολλές φορές τους Τούρκους και τους Πολωνούς και διατηρούσε εξαιρετικές σχέσεις με την Αυτοκράτειρα, η οποία λέγεται ότι τον έσωσε από την θανατική ποινή. Ωστόσο, με τον επόμενο Αυτοκράτορα, Παύλο Α', ο Σουβόροφ είχε κακές σχέσεις και έπεσε σε πρόσκαιρη δυσμένεια. Ύστερα όμως του ανατέθηκε να βοηθήσει τους Αυστριακούς στον πόλεμο κατά της Γαλλικής Επανάστασης και εξεστράτευσε στην Ιταλία και στην Ελβετία. Μετά τις εν λόγω εκστρατείες, επέστρεψε στην [[Ρωσία]], όπου άφησε την τελευταία του πνοή έπειτα από λίγες ημέρες. Ο Σουβόροφ έφερε τον τίτλο του κόμη του Ρίμνικ και του απονεμήθηκαν ο ιταλικός τίτλος του πρίγκιπα του Οίκου της Σαβοΐας και ο γερμανικός του κόμη της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ενώ έφτασε στον βαθμό του Αρχιστράτηγου της Ρωσικής Αυτοκρατορίας (θεωρείται ο τέταρτος και τελευταίος, χωρίς να συμπεριλαμβάνεται ο αυτοτιτλοδοτημένος Στάλιν).<ref name="Αθανάσιος Κωνσταντίνου"/><ref>Военная энциклопедия: В 8-й т. / Гл. ред. комис. П. С. Грачев. — М., 1995. — С. 310.{{ru}}</ref>

Στις 26 Αυγούστου (7 Σεπτεμβρίου) 1762, ο Σουβόροφ έλαβε το βαθμό του συνταγματάρχη και διορίστηκε διοικητής του 12ου Σώματος των Γρεναδιέρων στο [[Αστραχάν]], το οποίο ανέλαβε τη φρουρά της Αγίας Πετρούπολης κατά τη διάρκεια της στέψης της Αικατερίνης Β' στη [[Μόσχα]].<ref name="δομή"/> Όταν έφτασε στη Μόσχα, η Αικατερίνη του χάρισε ένα πίνακα, όπου ο Σουβόροφ έγραψε: «Αυτή η πρώτη συνάντηση άνοιξε τον δρόμο μου στη δόξα».<ref>[http://wars175x.narod.ru/bgr_svr1.html 2/18 - Биография Суворова (1730-1800): ''«Это первое свидание проложило мне путь к славе…»'']{{ru}}</ref> Κατά την περίοδο 1763-1769 ήταν διοικητής του 62ου Σώματος Πεζικού στο [[Σούζνταλ]]. Εκεί έγραψε το βιβλίο ''Εγκατάσταση του Συντάγματος'' (ρωσ. ''Полковое учреждение''), στο οποίο κατέγραψε κανόνες για την εκπαίδευση των στρατιωτών.<ref>[http://adjudant.ru/suvorov/suzd00.htm А.В. Суворов - Полковое учреждение, Печатается по изданию: А.В. Суворов. Документы. Том I. — М.: Военное издательство, 1949]{{ru}}</ref><ref>Рогулин Н. Г. «Полковое учреждение» А. В. Суворова и пехотные инструкции екатерининского времени. — СПб.: Дмитрий Буланин, 2005. — 248 с{{ru}}</ref> Το Σεπτέμβριο του 1768 έλαβε τον βαθμό του ταξίαρχου.

Στις 15 (26) Μαΐου διορίστηκε διοικητής των Σωμάτων Φρουράς του Σμολένσκ, του Σούζνταλσκ και του Νιζεγκαρόντσκ, με διαταγές να κινηθεί στην [[Πολωνία]] για ν' αντιμετωπίσει τη Συνομοσπονδία του Μπαρ. Αυτή η εκστρατεία έδειξε τα αποτελέσματα της μεθόδου εκπαίδευσης του Σουβόροφ: Οι στρατιώτες του διέσχισαν την απόσταση των 850 [[μίλι|μιλίων]] μέσα σε ένα μήνα και μονάχα έξι απ' αυτούς αρρώστησαν.<ref>[http://www.zealot.h1.ru/history/rushist/history185.html Военное искусство в России второй половины 18-го века, А. В. Суворов - ''Поход суздальцев как нельзя лучше продемонстрировал эффективность суворовской системы подготовки солдат : 850 верст полк прошёл за 30 дней, причем в дороге заболело всего шесть человек''] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20100308104933/http://zealot.h1.ru/history/rushist/history185.html |date=2010-03-08 }}{{ru}}</ref> Η τακτική του Σουβόροφ έδωσε πολλές νίκες στους Ρώσους.<ref>{{cite book|last= Михайлов|first= Олег|coauthors= |title= Суворов|publisher= |url= http://www.huminst.ru/lib/%D0%98%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D0%B8%D1%8F/%D0%91%D0%B8%D0%BE%D0%B3%D1%80%D0%B0%D1%84%D0%B8%D0%B8,%20%D0%96%D0%97%D0%9B/%D0%9C%D0%B8%D1%85%D0%B0%D0%B9%D0%BB%D0%BE%D0%B2%20%D0%9E.%D0%9D.%20-%20%D0%A1%D1%83%D0%B2%D0%BE%D1%80%D0%BE%D0%B2%20-%202003.pdf|year= |month= |pages= 128|isbn= |location= |page= |accessdate= 2010-09-03|archiveurl= https://web.archive.org/web/20120118074057/http://www.huminst.ru/lib/%D0%98%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D0%B8%D1%8F/%D0%91%D0%B8%D0%BE%D0%B3%D1%80%D0%B0%D1%84%D0%B8%D0%B8,%20%D0%96%D0%97%D0%9B/%D0%9C%D0%B8%D1%85%D0%B0%D0%B9%D0%BB%D0%BE%D0%B2%20%D0%9E.%D0%9D.%20-%20%D0%A1%D1%83%D0%B2%D0%BE%D1%80%D0%BE%D0%B2%20-%202003.pdf|archivedate= 2012-01-18|url-status= dead}}{{ru}}</ref> Ως διοικητής διάφορων σωμάτων, ο Σουβόροφ επιτέθηκε στα σώματα της Συνομοσπονδίας του Μπαρ σ' αρκετές πόλεις της Πολωνίας. Στις 2 (13) Σεπτεμβρίου 1769 πέτυχε νίκη σε μάχη που διεξήχθη στο χωριό Ορέχοβο, ενώ στις 1 (12) Ιανουαρίου 1770 έλαβε τον βαθμό του υποστράτηγου.

Κύρια επιτυχία του Σουβόροφ στην πρώτη του εκστρατεία στην Πολωνία ήταν η ανακατάληψη του οχυρού της [[Κρακοβία]]ς, το οποίο είχαν καταλάβει οι Γάλλοι, υπό τις διαταγές του συνταγματάρχη Σουαζί. Ο Σουβόροφ, μαθαίνοντας το νέο, συγκέντρωσε ένα μικρό σώμα και βάδισε κατά του οχυρού · καθ’ οδόν άλλα ρωσικά σώματα ενώθηκαν μαζί του. Το οχυρό πολιορκήθηκε επί τρεις μήνες, ενώ, παράλληλα, οι Πολωνοί προσπαθούσαν να σπάσουν το ρωσικό μέτωπο. Τελικά, στις 15 (26) Απριλίου 1772, ο Σουβόροφ κατέλαβε το οχυρό. Γι' αυτή την επιτυχία έλαβε χίλια τσέρνοβετς και δέκα χιλιάδες ρούβλια για τον εαυτό του και για τους στρατιώτες του.<ref>{{cite book|last= Михайлов|first= Олег|coauthors= |title= Суворов|publisher= |url= http://www.huminst.ru/lib/%D0%98%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D0%B8%D1%8F/%D0%91%D0%B8%D0%BE%D0%B3%D1%80%D0%B0%D1%84%D0%B8%D0%B8,%20%D0%96%D0%97%D0%9B/%D0%9C%D0%B8%D1%85%D0%B0%D0%B9%D0%BB%D0%BE%D0%B2%20%D0%9E.%D0%9D.%20-%20%D0%A1%D1%83%D0%B2%D0%BE%D1%80%D0%BE%D0%B2%20-%202003.pdf|year= |month= |pages= 142 - 147|isbn= |location= |page= |accessdate= 2010-09-03|archiveurl= https://web.archive.org/web/20120118074057/http://www.huminst.ru/lib/%D0%98%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D0%B8%D1%8F/%D0%91%D0%B8%D0%BE%D0%B3%D1%80%D0%B0%D1%84%D0%B8%D0%B8,%20%D0%96%D0%97%D0%9B/%D0%9C%D0%B8%D1%85%D0%B0%D0%B9%D0%BB%D0%BE%D0%B2%20%D0%9E.%D0%9D.%20-%20%D0%A1%D1%83%D0%B2%D0%BE%D1%80%D0%BE%D0%B2%20-%202003.pdf|archivedate= 2012-01-18|url-status= dead}}{{ru}}</ref> Η επιτυχία αυτή του Σουβόροφ επηρέασε αποφασιστικά τις τελικές ρυθμίσεις του διαμελισμού της Πολωνίας μεταξύ [[Ρωσία|Ρωσίας]], [[Αυστρία|Αυστρίας]] και [[Πρωσία|Πρωσίας]] (Σεπτέμβριος 1772).<ref>{{cite book|last= Михайлов|first= Олег|coauthors= |title= Суворов|publisher= |url= http://www.huminst.ru/lib/%D0%98%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D0%B8%D1%8F/%D0%91%D0%B8%D0%BE%D0%B3%D1%80%D0%B0%D1%84%D0%B8%D0%B8,%20%D0%96%D0%97%D0%9B/%D0%9C%D0%B8%D1%85%D0%B0%D0%B9%D0%BB%D0%BE%D0%B2%20%D0%9E.%D0%9D.%20-%20%D0%A1%D1%83%D0%B2%D0%BE%D1%80%D0%BE%D0%B2%20-%202003.pdf|year= |month= |pages= 147 - 148|isbn= |location= |page= |accessdate= 2010-09-03|archiveurl= https://web.archive.org/web/20120118074057/http://www.huminst.ru/lib/%D0%98%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%80%D0%B8%D1%8F/%D0%91%D0%B8%D0%BE%D0%B3%D1%80%D0%B0%D1%84%D0%B8%D0%B8,%20%D0%96%D0%97%D0%9B/%D0%9C%D0%B8%D1%85%D0%B0%D0%B9%D0%BB%D0%BE%D0%B2%20%D0%9E.%D0%9D.%20-%20%D0%A1%D1%83%D0%B2%D0%BE%D1%80%D0%BE%D0%B2%20-%202003.pdf|archivedate= 2012-01-18|url-status= dead}}{{ru}}</ref><ref name="readerscomp">{{cite book