Μίχαελ Σουμάχερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 37:
Το [[1997]] η Ferrari έχει ένα σαφώς πιο αναβαθμισμένο μονοθέσιο, όμως ακόμα η Williams βρίσκεται σε ισχυρότερη θέση, παρόλο που ο πρωταθλητής του 1996, Ντέιμον Χιλ, αποχωρεί από την ομάδα, με τον Φρέντζεν να παίρνει την θέση του. Παρότι η Ferrari υστερεί σαφώς από την ανταγωνίστριά της Williams, ο Σουμάχερ πραγματοποιεί πάρα πολύ καλές εμφανίσεις και μέχρι το τέλος της περιόδου, ανταγωνίζεται τον Βιλνέβ για τον τίτλο. Τελικά ο [[Καναδάς|Καναδός]] Βιλνέβ επικρατεί, αφού στον τελευταίο αγώνα της σεζόν, στο Ευρωπαϊκό Γκραν-Πρι, στην πίστα του Χερέζ στην [[Ισπανία]], ο Σουμάχερ, όντας στην πρώτη θέση και έτοιμος να δεχτεί το προσπέρασμα του Βιλνέβ, προσπάθησε να τον βγάλει εκτός πίστας και να διατηρήσει την πρωτοπορία που είχε στον βαθμολογικό πίνακα με ένα βαθμό διαφορά.<ref>{{Cite news|url=https://www.4troxoi.gr/4tlibrary/article.php?year=1997&month=11&issue=55&cat=%CE%91%CE%B3%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CF%82&number=779|title= Ο Ζακ Βιλνέβ είναι ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής|last=www.4troxoi.gr}}</ref><ref>{{Cite news|url=https://menshouse.gr/auto-moto/86392/chanontas-to-myalo-toy-i-mera-poy-o-mikael-soymacher-eide-ti-mayri-simaia|title= Χάνοντας το μυαλό του: Η μέρα που ο Μίκαελ Σουμάχερ είδε τη μαύρη σημαία|last=menshouse.gr}}</ref> Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν η τιμωρία του Μίχαελ από την FIA με ακύρωση όλης της χρονιάς για τον ίδιο, κράτησε όμως τους βαθμούς και τα βάθρα που κατέκτησε μέσα στην σεζόν.
[[Αρχείο:Michael Schumacher Ferrari 2004.jpg|thumb|250px|ο Σουμάχερ το [[2004]] στην πίστα της Ινδιανάπολης]]
Το [[1998]] η [[Ρενό]] αποχωρεί από την Φόρμουλα 1 και έτσι η Williams, μη έχοντας πλέον κινητήρες, έχασε την δύναμη της. Όμως, όσοι βιάστηκαν να βγάλουν την "Σκουντερία" (προσωνύμιο της Φερράρι) πρώτη δεν είχαν λάβει υπόψη τους την παρουσία της ΜακΛάρεν-Μερτσέντες (McLaren-Mercedes), η οποία εξελίσει πάρα πολύ το μονοθέσιό της και πλέον είναι αυτή η κυρίαρχη δύναμη στην Φόρμουλα 1, φέρνοντας τους Σουμάχερ και Ferrari στην ίδια θέση με την περισυνή, να υστερούν δηλαδή από τον πρωτοπόρο. Με οδηγούς τους [[Μίκα Χάκινεν|Χάκινεν]] και [[Ντέιβιντ Κούλθαρντ|Κούλθαρντ]], η ΜακΛάρεν κάνει πολύ καλές εμφανίσεις και τελικά ανακηρύσσεται Πρωταθλήτρια. Ο Σουμάχερ κατατάσσεται δεύτερος με 14 βαθμούς διαφορά από τον Χάκινεν, έχει όμως σοβαρά παράπονα από τον [[Σκωτία|Σκωτσέζο]] οδηγό Ντέιβιντ Κούλθαρντ. Συγκεκριμένα, στην διάρκεια του Βελγικού Γκραν-Πρι, ο Κούλθαρντ βρισκόταν έναν γύρο πίσω από τον πρωτοπόρο Μίχαελ και έπρεπε να τον αφήσει να περάσει, σύμφωνα με τους κανονισμούς. Αυτός όμως, αντί να αλλάξει αγωνιστική γραμμή ώστε να δεχτεί το προσπέρασμα, επέλεξε να επιβραδύνει πάνω στην αγωνιστική γραμμή της πίστας, με τον επερχόμενο Μίχαελ να μην αντιλαμβάνεται την κίνησή του, εξαιτίας της έντονης βροχόπτωσης, με αποτέλεσμα να συγκρούεται μαζί του και τελικά να εγκαταλείπει τον αγώνα.<ref>{{Cite news|url=https://totalracing.gr/retro-f1-to-grand-prix-belgiou-tou-1998/|title=Το Grand Prix Βελγίου του 1998|last=totalracing.gr}}</ref>
 
Η άκρως ανταγωνιστική σεζόν του [[1998]] στη Φόρμουλα 1 έδειξε ότι η επόμενη περίοδος θα ήταν γεμάτη εκπλήξεις. Το [[1999]] οι προβλέψεις αυτές επαληθεύονται, καθώς η Ferrari, με πρώτο οδηγό τον Σουμάχερ και δεύτερο τον Ιρβάιν, διεκδικεί τον τίτλο της Πρωταθλήτριας. Και οι τρεις οδηγοί των McLaren-Mercedes και Ferrari (Χάκινεν, Σουμάχερ και Ιρβάιν) διεκδικούν, αρχικά, τον τίτλο. Στον όγδοο, όμως, αγώνα, στο Γκραν-Πρι της Βρετανίας, ο Σουμάχερ, εξαιτίας προβλήματος στα φρένα του μονοθεσίου του, στον πρώτο γύρο, βγήκε εκτός πίστας και χτύπησε με δύναμη στα όρια της πίστας και τραυματίστηκε, με αποτέλεσμα να χάσει αρκετούς αγώνες (έξι)<ref>{{Cite news|url=https://www.in.gr/2000/11/09/sports/se-epembasi-ypoblithike-o-pagkosmios-prwtathlitis-tis-f1-mikael-soymaxer/|title=Το σοβαρό ατύχημα του Γερμανού πιλότου της Ferrari Μίκαελ Σουμάχερ, από το Grand Prix του Σίλβερστοουν το 1999|last=www.in.gr}}</ref> και την θέση του πήρε ο [[Φινλανδία|Φινλανδός]] Μίκα Σάλο. Τελικά ο Σουμάχερ τερμάτισε 5ος και ο Ιρβάιν 2ος πίσω από τον Χάκινεν. Όμως, η Ferrari εκείνη την χρόνια κατέκτησε τον τίτλο στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών, μετά από 15 χρόνια.
 
=== Τα πέντε συνεχόμενα Πρωταθλήματα με την Φερράρι (2000-2004) ===