|
Στις 17 Νοεμβρίου του 1922 ο [[Μωάμεθ Στ΄|Σουλτάνος Μωάμεθ Στ΄]] εγκατέλειψε την Κωνσταντινούπολη, ουσιαστικά παραδίδοντάς την στην κυβέρνηση της Άγκυρας. Στις 29 Οκτωβρίου του 1923 ο Κεμάλ ορκίστηκε πρώτος πρόεδρος της, ενωμένης πια, [[Τουρκία]]ς, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι και το 1938, ημερομηνία θανάτου του, αφού προηγουμένως είχε κερδίσει τις εκλογές του 1927, 1931 και 1935. Βέβαια, από το 1930 είχε καταργήσει τα αντιπολιτευόμενα κόμματα με αποτέλεσμα το δικό του, το Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα, να είναι μόνο του στη Βουλή.
Κατά τη διάρκεια της προεδρικής του θητείας, ο Κεμάλ αναμόρφωσε και εκσυγχρόνισε την χώρα του, πραγματοποιώντας ριζοσπαστικές αλλαγές και επιδιώκοντας να τη μετατρέψει σε βιομηχανικό κράτος με επιστημονική παραγωγή. Γενικά οι μεταρρυθμίσεις του είχαν σκοπό να μετατρέψουν την Τουρκία σε σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα βασισμένη στα δυτικά πρότυπα και πλήρως απελευθερωμένη από τηντη θρησκεία. Μια από τις πρώτες του ενέργειες ήταν να καταργήσει το 1924 το [[χαλιφάτο]] και να κλείσει τα ιδρύματα που λειτουργούσαν βάσει της ισλαμικής νομοθεσίας. Στη συνέχεια απαγόρευσε την [[πολυγαμία]], τον [[φερετζές|φερετζέ]] και το [[φέσι]], ενώ το 1928 επέβαλλε το [[λατινικό αλφάβητο]] στη θέση του αραβικού. Το 1938, με νόμο υποχρέωσε τον κάθε Τούρκο να αποκτήσει οικογενειακό επώνυμο, κρατώντας για τον εαυτό του το Ατατούρκ, δηλαδή ''πατέρας των Τούρκων''. Επίσης με δικές του νομοθετικές ρυθμίσεις αναβάθμισε τον ρόλο των γυναικών, δίνοντάς τους το δικαίωμα ψήφου, και θέσπισε την ισότητα των δύο φύλων, ενώ επί της θητείας του καθιερώθηκε και το [[Γρηγοριανό ημερολόγιο]].<ref>Εγκυκλοπαίδεια Δομή, εκδ. Δομή, Αθήνα 1996, λήμμα Ατατούρκ, σ.300.</ref><ref>Ιστοσελίδα sansimera.gr, [http://www.sansimera.gr/archive/biographies/show.php?id=16&name=Mustafa_Kemal_Ataturk Βιογραφία του Κεμάλ Ατατούρκ] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20070927000945/http://www.sansimera.gr/archive/biographies/show.php?id=16&name=Mustafa_Kemal_Ataturk |date=2007-09-27 }}.</ref> Το 1934, επέτρεψε την εκλογή γυναικών στα δημόσια αξιώματα. Σημαντικές ήταν και οι προσπάθειες του για ανύψωση του εθνικού φρονήματος των Τούρκων. Για να το πετύχει χρησιμοποίησε το εκπαιδευτικό σύστημα, αναβαθμίζοντας τον ρόλο του μαθήματος της ιστορίας, και περιόρισε σημαντικά τη θρησκευτική επιρροή. Στο διπλωματικό κομμάτι, ο Κεμάλ προχώρησε με το σύνθημα ''«ειρήνη στο εσωτερικό και ειρήνη στον κόσμο»'', πολιτική η οποία σε γενικές γραμμές πέτυχε, αφού η Τουρκία διατήρησε ειρηνικές σχέσεις με τους γείτονες της. Αξίζει να σημειωθεί ότι το, 1936, η Τουρκία πέτυχε την υπογραφή της Συνθήκης του [[Μοντρέ]], με την οποία ανέκτησε τον έλεγχο των [[Στενά των Δαρδανελίων|Στενών]] και η οποία θεωρήθηκε σπουδαία επιτυχία της κεμαλικής κυβέρνησης και γενικά της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.
Λίγο πριν πεθάνει, είχε ταξιδέψει στην [[Γιάλοβα]] για ανάρρωση, αφού λόγω του πάθους του με το [[αλκοόλ]] έπασχε από [[κίρρωση]]. Απεβίωσε στις 9.05 το πρωί τηςστις 10 Νοεμβρίου|10ης Νοεμβρίου του 1938, από κίρρωση του ήπατος στο παλάτι [[Ντολμά Μπαχτσέ (ανάκτορο)|Ντολμά Μπαχτσέ]] στην [[Κωνσταντινούπολη]] και κηδεύτηκε με λαμπρές τιμές<ref>[http://www.nndb.com/people/449/000092173/ Kemal Ataturk.<!-- Αυτόματα δημιουργημένος τίτλος -->]</ref>. Χαρακτηριστικό είναι ότι 17 χώρες έστειλαν ειδικούς αντιπροσώπους για να παρακολουθήσουν την κηδεία του. Είναι θαμμένος στο [[Ανίτκαμπιρ]], [[μαυσωλείο]] που κατασκευάστηκε ειδικά για αυτόν, στην [[Άγκυρα]]. Είχε παντρευτεί μια φορά το 1923 αλλά χώρισε δύο χρόνια αργότερα. Είχε υιοθετήσει 8 παιδιά, εκ των οποίων η [[Σαμπιχά Γκιοκτσέν]] έγινε μετέπειτα η πρώτη γυναίκα πιλότος στον κόσμο. Το σπίτι, όπου γεννήθηκε ο Ατατούρκ, δωρήθηκε από τον [[Δήμος Θεσσαλονίκης|δήμο Θεσσαλονίκης]] στο τουρκικό κράτος, το 1935, και έκτοτε φιλοξενεί το [[Μουσείο Ατατούρκ]].
== Δείτε επίσης ==
|
