Γεωλογική μηχανική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Αν και η μελέτη της Γεωλογίας υπήρχε εδώ και αιώνες, τουλάχιστον στη σύγχρονη μορφή της, η επιστήμη και η πρακτική της Μηχανικής Γεωλογίας ξεκίνησαν μόνο ως αναγνωρισμένη επιστήμη στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα. Ωστόσο, αυτή η σκέψη αμφισβητείται, με την ανακάλυψη σπηλαίων που έχουν ανασκαφεί στο Longyou της Κίνας, τα οποία πιστεύεται ότι είναι ηλικίας 2000–2500 ετών. Αυτά τα σπήλαια συζητούνται από τους Li et al. (2016) και αποδεικνύουν ότι οι άνθρωποι εκείνη την εποχή, κατανόησαν την επίδραση της γεωλογίας στις συνθήκες ευστάθειας και στη συνέχεια χρησιμοποίησαν αυτήν τη γνώση στο σχεδιασμό εκσκαφής των σπηλαίων. Το πρώτο βιβλίο με τίτλο Μηχανική Γεωλογία εκδόθηκε το 1880 από τον William Penning. Στις αρχές του 20ού αιώνα, ο Charles Berkey, ένας Αμερικανός εκπαιδευμένος Γεωλόγος που θεωρήθηκε ο πρώτος Αμερικανός Γεωλόγος Μηχανικός, εργάστηκε σε διάφορα έργα παροχής νερού για τη Νέα Υόρκη και στη συνέχεια εργάστηκε στο φράγμα Hoover και σε πολλά άλλα έργα μηχανικής. Το πρώτο εγχειρίδιο της αμερικανικής μηχανικής γεωλογίας γράφτηκε το 1914 από τους Ries και Watson. Το 1921, ο Reginald W. Brock, ο πρώτος Πρύτανης της Εφαρμοσμένης Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας, ξεκίνησε τα πρώτα προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα στη γεωλογική μηχανική. Το 1925, ο Karl Terzaghi, ένας Αυστριακός εκπαιδευμένος Μηχανικός και Γεωλόγος, δημοσίευσε το πρώτο κείμενο στην εδαφομηχανική (στα Γερμανικά). Ο Terzaghi είναι γνωστός ως γονέαςπατέρας της Εδαφομηχανικής, αλλά είχε επίσης μεγάλο ενδιαφέρον για τη Γεωλογία. Ο Terzaghi θεωρούσε την εδαφομηχανική ως υπο-κλάδο της μηχανικής γεωλογίας. Το 1929, ο Terzaghi, μαζί με τους Redlich και Kampe, δημοσίευσαν το δικό τους κείμενο μηχανικής γεωλογίας (επίσης στα Γερμανικά).