Αρχοντικό Σερπιέρη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Alienautic (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 40:
 
== Ιστορία του κτιρίου ==
Ο πρώτος ιδιοκτήτης και κάτοικος του κτιρίου, ο Ιταλός επιχειρηματίας μεταλλευτικών επιχειρήσεων [[Ιωάννης Βαπτιστής Σερπιέρης]] (εξελληνισμένο όνομα του ''Giovanni Battista Serpieri'') γεννήθηκε στο [[Ρίμινι]] της Ιταλίας το 1832 και πέθανε το 18871897 στην Αθήνα. Η άφιξή του στην Αθήνα συνδέεται με την παραχώρηση σε αυτόν από το ελληνικό κράτος της εκμετάλλευσης των [[μεταλλεία Λαυρίου|μεταλλευμάτων του Λαυρίου]]. Η εταιρεία ''Roux - Serpieri - Fressynet CE'' στην οποία συμμετείχε ο Σερπιέρης άρχισε τις εργασίες της στο [[Λαύριο]] το 1864. Η Αθήνα γύρω στο 1870 γίνεται πόλος έλξης για Έλληνες και ξένους επιχειρηματίες.
 
Ο Σερπιέρης, συνεχίζοντας το 1875 τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες στη νέα εταιρεία του Λαυρίου ([[Γαλλική Εταιρεία Μεταλλείων Λαυρίου]]), είχε πλέον ανάγκη ιδιωτικής κατοικίας στην Αθήνα. Έπρεπε να βρει οικόπεδο που να ανταποκρίνεται στην οικονομική και κοινωνική υπόστασή του και να διαλέξει τον κατάλληλο αρχιτέκτονα. Το 1873, επέλεξε την περιοχή απέναντι από την [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημία των Αθηνών]], που εκείνη την εποχή ήταν μια σειρά από οικόπεδα στα οποία δούλευαν μαρμαράδες και λιθοξόοι, και όπου σήμερα βρίσκονται το κτίριο της Τράπεζας της Ελλάδος και το μέγαρο της Αγροτικής Τράπεζας. Το αρχοντικό Σερπιέρη το σχεδίασε και το οικοδόμησε ο στρατιωτικός μηχανικός και αρχιτέκτων [[Αναστάσιος Θεοφιλάς]], που γεννήθηκε στη [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]] το 1827 από γονείς Ηπειρώτες και πέθανε στην Αθήνα το 1901. Ο Θεοφιλάς πήρε την παραγγελία να κάνει τα σχέδια και να προχωρήσει στην οικοδόμηση του αρχοντικού Σερπιέρη γύρω στο 1875. Οι οικοδομικές εργασίες τελείωσαν στο 1881.