Τζέιμς Κάγκνεϊ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Μεταφορά σε "Σημειώσεις ιστορικού"
Γραμμή 7:
Η έβδομη ταινία του Κάγκνεϊ, το γκανγκστερικό δράμα ''[[Ο εχθρός της κοινωνίας]] (Public Enemy, 1931)'', όπου υποδύθηκε τον γκάνγκστερ Τομ Πάουερς (ένα ρόλο που είχε αρχικά ανατεθεί στον συμπρωταγωνιστή του Έντουαρντ Γουντς, τον έκανε μεγάλο αστέρα κι η ταινία έγινε μια από τις σημαντικότερες ταινίες της εποχής. Αξιομνημόνευτη ήταν η σκηνή στην οποία ο ηθοποιός έτριψε ένα κομμάτι γκρέιπφρουτ στο πρόσωπο της Αν Ντβόρακ που υποδυόταν τη φιλενάδα του. Το [[1935]] όντας απογοητευμένος από τους ρόλους που του έδιναν στη Warner, μήνυσε την εταιρία για αθέτηση συμβολαίου και κέρδισε την υπόθεση. Αυτή η διαμάχη αποτέλεσε την αρχή μιας σειράς συγκρούσεων μεταξύ του ηθοποιού και του [[Τζακ Γουόρνερ]], ο οποίος τον αποκαλούσε ''Επαγγελματία Αποστάτη''<ref name="Liberty">{{Cite news | author-link = | publication-date = | title = | periodical =Liberty | series = | publication-place = | place = | volume = 1 | issue = 18 | pages = 18 | url = | issn = | pmid= | pmc= | oclc = | accessdate = January 15, 2009 | postscript = <!--None-->}}</ref>. Η νίκη του Κάγκνεϊ στα δικαστήρια αποτέλεσε και την πρώτη ηθοποιού που ερχόταν αντιμέτωπος με το σύστημα των στούντιο. Το [[1938]] έλαβε την πρώτη του υποψηφιότητα για [[Όσκαρ]] Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία ''[[Κολασμένες Ψυχές]] (Angels With Dirty Faces, 1938)'', στην οποία υποδυόταν πάλι τον γκάνγκστερ στο πλευρό των Πατ Ο'Μπράιαν, Αν Σέρινταν και [[Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ]]. Το [[1941]] συνεργάστηκε για δεύτερη φορά με τη [[Μπέτι Ντέιβις]] στην κωμωδία ''[[Η μνηστή εφορτώθη]] (The Bride Came C.O.D.)'' κι έπειτα με την [[Ολίβια Ντε Χάβιλαντ]] σε μιαν άλλη κωμωδία την ταινία ''Ο Πειρασμός (Strawberry Blondes)''. Η συμμετοχή του στις δυο αυτές ταινίες τον βοήθησε να απομακρυνθεί για λίγο από το στερεότυπο του γκάνγκστερ. Την επόμενη χρονιά η ερμηνεία του στο βιογραφικό δράμα του [[Μάικλ Κερτίζ]] ''[[Ο Ουρανός της Δόξας]] (Yankee Doodle Dandy, 1942)'' του χάρισε το [[Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου]]<ref name="oscar">{{cite web |title=Best Actor |publisher=FilmSite.org |url=http://www.filmsite.org/bestactor.html |accessdate=October 17, 2008}}</ref>. Στα χρόνια που ακολούθησαν ίδρυσε δική του εταιρία παραγωγής και η πιο αξιόλογη ταινία στην οποία συμμετείχε ήταν η γκανγκστερική περιπέτεια ''Ο Μεγάλος Αμαρτωλός (White Heat, 1949)''. Μετά την τεράστια εμπορική επιτυχία που είχε η ταινία (της οποίας την παραγωγή είχε κάνει η εταιρία Warner) η εταιρία του ηθοποιού χρηματοδότησε την γκαγκστερική ταινία ''Δια Πυρός και Σιδήρου (Kiss Tomorrow Goodbye, 1950)'' που απέτυχε στο Box-Office και που οι κριτικοί συνέκριναν με το ''Ο Μεγάλος Αμαρτωλός''. Η εταιρία του Κάγκνεϊ έκλεισε το [[1952]]. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '50 ο Κάγκνεϊ συμμετείχε στις ταινίες: ''Αγάπα με ή Άφησέ με (Love me or Leave me, 1955)'' (που του χάρισε την τρίτη υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου) και ''[[Μίστερ Ρόμπερτς]] (Mister Roberts, 1955)'' και το [[1961]] μετά την επιτυχημένη του συμμετοχή στην ταινία του [[Μπίλι Γουάιλντερ]] ''Ένα... Δυο... Τρία... (One, Two, Three)'' αποσύρθηκε από τα κινηματογραφικά δρώμενα για 21 περίπου χρόνια. Επέστρεψε στον κινηματογράφο το [[1981]], κυρίως για να βοηθήσει την αποκατάσταση από εγκεφαλικό το οποίο υπέστη, κρατώντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του [[Μίλος Φόρμαν]] ''Ragtime''. Ο ηθοποιός πέθανε το [[1986]] από καρδιακή προσβολή. Ο ηθοποιός υπήρξε παντρεμένος με τη χορεύτρια Φράνσις Βέρνον για 64 χρόνια, από το [[1922]] μέχρι και το θάνατό του.
 
Ο Κάγκνεϊ πέρα από το [[Όσκαρ]] Α' Ανδρικού Ρόλου που έλαβε το [[1942]], βραβεύτηκε και με βραβείο προσφοράς στην 7η τέχνη από το [[Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου]] το [[1974]] και ήταν ο πρώτος ηθοποιός στην ιστορία του θεσμού που έλαβε αυτή την τιμή<ref name="HestonAFI">{{cite web|url=http://www.afi.com/tvevents/laa/laa74.aspx|title=James Cagney: Life Achievement Award 74 Tribute Address|last=Heston|first=Charleton|year=1974|publisher=[[American Film Institute|AFI]]|accessdate=February 23, 2009}}</ref>. Ο [[Στάνλεϊ Κιούμπρικ]] δήλωσε κάποτε ότι ο Τζέιμς Κάγκνεϊ ήταν ένας από τους αγαπημένους του ηθοποιούς<ref>{{cite book |url=http://books.google.com/?id=fU78LdDClHUC&pg=PA420&lpg=PA420&dq=kubrick+cagney |title=Stanley Kubrick: A Biography |first=Vincent |last=Lobrutto |monthdate=AprilΑπρίλιος |year=1999 |isbn= 978-0306809064 |accessdate=November 1, 2007 |publisher=Da Capo Press |location=New York}}</ref> ενώ ο [[Όρσον Γουέλς]] τον αποκάλεσε τον μεγαλύτερο ηθοποιό που βρέθηκε ποτέ μπροστά από την κάμερα<ref>{{cite episode |title=Orson Welles |url=http://www.imdb.com/title/tt0669890/ |series=Parkinson |network=BBC |airdate=July 8, 1972 |season=2 |number=6 |transcript=Video |transcripturl=http://www.youtube.com/watch?v=yoLCnxVwbJA&feature=related}}</ref>.
 
== Παραπομπές ==
Γραμμή 17:
*{{cite book|last=McCabe|first=John|authorlink=John McCabe (writer)|title=Cagney|edition=Paperback|year=2002|publisher=Aurum Press|location=London |isbn = 1854108336}}
*{{cite book | last = McGilligan| first = Patrick|authorlink=Patrick McGilligan (biographer)| title = Cagney: The Actor as Auteur| publisher=[[Alfred Smith Barnes|A. S. Barnes and Co., Inc.]] | year = 1975 | location = New York | isbn =0-498-01462-2}}
*{{cite book |last=Warren |first=Doug |coauthorsauthor2=Cagney, James |title= Cagney: The Authorized Biography |origyear= 1983 |origmonth= |edition=Mass Market |year= 1986 |publisher=[[St. Martin's Press]] |location= New York |isbn= 0-312-90207-7}}
 
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
Γραμμή 26:
{{ΌσκαρΑ'ΑνδρικούΡόλου}}
{{Authority control}}
 
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|James Cagney}}
 
{{DEFAULTSORT:Καγκνει Τζειμς}}