Όμηρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 41:
Σήμερα είναι εν μέρει αποδεκτό το γεγονός ότι οι τεχνικές στις οποίες βασίστηκε η σύνθεση των δύο επών είναι οι τεχνικές της προφορικής ποίησης, όπως είχαν διαμορφωθεί τους προηγούμενους αιώνες. Η παράδοση τροφοδότησε τον ποιητή τους με μια ειδική τεχνητή διάλεκτο, με στοιχεία διαφόρων εποχών και περιοχών και πολλά συνώνυμα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε διαφορετικές μετρικές θέσεις, ένα σύνολο λογοτύπων που αντιστοιχούν σε συγκεκριμένες θέσεις του στίχου, τυπικές σκηνές και τυποποιημένα ευρύτερα επεισόδια.<ref>Lesky, σελ. </ref> Η συμβολή της γραφής στη σύνθεση ή την καταγραφή της ''Ιλιάδας'' και της ''Οδύσσειας'' είναι δύσκολο να καθοριστεί και έχουν διατυπωθεί διάφορες υποθέσεις: μπορεί ο ποιητής να χρησιμοποίησε τη γραφή για να κάνει ένα σχέδιο της δομής και της σύνδεσης διαφόρων επεισοδίων, ή να υπαγόρευσε σε κάποιον το ποίημα. Είναι βέβαιο ότι και τους επόμενους αιώνες τα έπη είχαν συντηρηθεί τουλάχιστον στην προφορική παράδοση και απαγγέλλονταν, αλλά δεν έχουμε απτές αποδείξεις παρά μόνον ισχυρές ενδείξεις περί του αν υπήρχε κάποιο παγιωμένο γραπτό κείμενο.
 
Όπως όμως γνωρίζουμε μετά την αποκρυπτογράφηση της [[Γραμμική Β|Γραμμικής Γραφής Β]] από τον [[Μάικλ Βέντρις|Michael Ventris]] κατά την διάλεξή του στις 23 Ιουνίου του 1953 στο Λονδίνο <ref>«Ἐνδείξεις ἑλληνικῆς διαλέκτου στὰ μυκηναϊκὰ ἀγγεῖα, άρθρο στο Journal Hellenic Studies 1953 μαζί με τον J. Chadwick»</ref> απεδείχθη ότι η ΓΓΒ όχι μόνον ήταν καθαρά Ελληνική γλώσσα της Μεσομινωικής περιόδου (ΜΜ) γύρω στο 1850 π.Χ <ref>J. T. Hooker, Εἰσαγωγὴ στη Γραμμικὴ Β, εκδόσεις ΜΙΕΤ 2011, σελίδα 29</ref> αλλά απόγονος της [[Γραμμική Α|Γραμμικής Γραφής Α]] και της εικονογραφικής, περί των οποίων γνωρίζουμε αδρομερώς μόνον το «[[terminus ante quem]]» και όχι το «[[terminus post quem]]» .<ref>J. T. Hooker, Εἰσαγωγὴ στη Γραμμικὴ Β, εκδόσεις ΜΙΕΤ 2011, σελίδα 37</ref>. Δεδομένου ότι κατά την ΜΜ περίοδο και έπειτα είχε εξαπλωθεί σε όλη την Ελλάδα μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητος ότι η Ελληνική γλώσσα ομιλείτο και εγράφετο στον χώρο του Αιγαίου 500 έως 700 χρόνια τουλάχιστον πριν την συμβατική χρονολογία κατά την οποίαν ο Όμηρος συνέθεσε τα δύο μεγάλα του έπη .<ref>J. T. Hooker, Εἰσαγωγὴ στη Γραμμικὴ Β, εκδόσεις ΜΙΕΤ 2011, σελίδα 13</ref>. Επί τη βάσει όμως του ζητήματος της ηλικίας της Ελληνικής γλώσσης εμπλέκεται και η Δωρική διάλεκτος (δωρίς), η οποία χαρακτηρίζεται από αρχαϊσμούς οι οποίοι δεν εμφανίζονται στην Γραμμική γραφή και το ζήτημα περί της «καθόδου» ή «επιστροφής» τους στον Ελλαδικό χώρο από τον Βορρά πρίν ομαλοποιηθεί στις γραμμικές γραφές.
 
Πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι δεν έχει βρεθεί κάποιο κείμενο, είτε ιστορικό είτε λογοτεχνικό είτε έστω επιστολή από την μία πόλη σε κάποια άλλη γραμμένο σε διάλεκτο προ του Ομήρου αλλά ίσως πρέπει να θεωρήσουμε την ύπαρξή του τουλάχιστον πολύ πιθανή, καθώς οι αναλογίες με άλλους συγχρόνους τους λαούς καθιστούν πολύ πιθανό το να χρησιμοποιούσαν την γραφή για τέτοιους σκοπούς. Άρα η επιστημονική έρευνα δεν αποκλείει αλλά τουναντίον αποδέχεται ότι η γραφή υπήρχε στην Ελλάδα πολύ πριν την του Ομήρου με ένα κενό 400 χρόνων (1150-750 π.Χ.) μεταξύ των τελευταίων επιγραφών σε ΓΓΒ και των επιγραφών σε αλφαβητικό σύστημα <ref>J. T. Hooker, Εἰσαγωγὴ στη Γραμμικὴ Β, εκδόσεις ΜΙΕΤ 2011, σελίδα 293</ref>. Εύλογη λοιπόν η υπόθεση ότι μπορεί να έγινε κάποια μεταγραφή όπως έχουμε βρει να γίνεται από την εικονογραφική στην Γραμμική <ref>E. Peruzzi, Minoica, σελ. 287-293</ref>. Μία ριζοσπαστική πλήν όμως επιστημονικά ενδιαφέρουσα άποψη διετύπωσε προσφάτως ο Barry B. Powell στο βιβλίο του ''"Homer and the origins of the Greek alphabet (Cambridge 1991)"'' ότι δηλαδή το Ελληνικό αλφάβητο επινοήθηκε με κύριο σκοπό να καταγραφούν τα ομηρικά έπη.
 
Από τον 6ο αι. π.Χ. μαρτυρείται και μια επαγγελματική ένωση ραψωδών που ονομάζονταν «ὁμηρίδες», οι οποίοι απήγειλλαν κάποια εκδοχή των επών, αλλά δεν γνωρίζουμε αν είχαν στην κατοχή τους κάποιο γραπτό κείμενο. Σημαντική θεωρείται στο θέμα της παγίωσης του ομηρικού κειμένου η συμβολή του [[Πεισίστρατος|Πεισιστράτου]] που λέγεται ότι καθιέρωσε απαγγελίες του Ομήρου στη γιορτή των [[Παναθήναια|Παναθηναίων]] με βάση ένα σταθερό κείμενο (η λεγόμενη «πεισιστράτεια διόρθωση»).
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Όμηρος"