Ελληνική Επανάσταση του 1821: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 344:
Στις αρχές Ιανουαρίου του 1828 κατέφθασε στην Ελλάδα ο [[Ιωάννης Καποδίστριας]], εκλεγμένος κυβερνήτης της χώρας από την [[Γ' Εθνοσυνέλευση Τροιζήνας|τρίτη εθνοσυνέλευση]] της Τροιζήνας. Ο Καποδίστριας αναλάμβανε το δύσκολο έργο της ανόρθωσης της χώρας, σε μία περίοδο που η επανάσταση βρισκόταν σε κρίσιμη καμπή και η οικονομία ήταν κατεστραμμένη από τον μακροχρόνιο πόλεμο.
Μετά από σύντομη παραμονή στο [[Ναύπλιο]], ακολούθησε μετάβασή του στην [[Αίγινα]] όπου βρισκόταν εγκατεστημένη η [[Αντικυβερνητική Επιτροπή]]. Παράλληλα με το υπόλοιπο μεταρρυθμιστικό του έργο προχώρησε άμεσα στην αναδιοργάνωση του στρατού και του στόλου, με σκοπό την επιτυχή συνέχιση της επανάστασης. Για τον σκοπό αυτό συγκέντρωσε στην [[Τροιζηνία]] τα στρατεύματα των ατάκτων και έδωσε εντολή στον [[Δημήτριος Υψηλάντης|Δημήτριο Υψηλάντη]] να οργανώσει τακτικό στρατό. Βασική μονάδα του τακτικού στρατού ορίστηκε η χιλιαρχία. Επίσης προχώρησε στην αναδιοργάνωση του στόλου. Από τις πρώτες αποστολές που ανέλαβε ο στόλος υπό την ηγεσία του [[Ανδρέας Μιαούλης|Μιαούλη]] και του [[Κωνσταντίνος Κανάρης|Κανάρη]] ήταν να πατάξει την [[πειρατεία]] στο [[Αιγαίο]]. Κυριότερα κέντρα της πειρατείας στο Αιγαίο ήταν οι [[Βόρειες Σποράδες]], η [[Θάσος]], η [[Γραμβούσα]], το [[Καστελόριζο]] κ.α.. Με τη δράση του ελληνικού στόλου και την παράλληλη υποστήριξη του αγγλικού και γαλλικού στόλου τα ορμητήρια των ''πειρατών'' καταστράφηκαν. Οι επιχειρήσεις αυτές κατά τις πειρατείας, οι οποίες σε μεγάλο βαθμό υποκινήθηκαν από τις Μεγάλες Δυνάμεις, είναι ιδιαίτερα αμφιλεγόμενα σημεία της Ελληνικής επανάστασης καθώς εκτός από τους πειρατές τέθηκαν στο στόχαστρο και πολλοί Έλληνες επαναστάτες σε περιοχές οι οποίες οι Δυτικοί ήθελαν να επιστραφούν στους Οθωμανούς. <ref>Θέματα Νεοελληνικής
Ιστορίας” της Γ΄ τάξης Γενικού Λυκείου Θεωρητικής Κατεύθυνσης pp.179-180</ref>
Κατά την περίοδο που ξεκίνησαν οι επιχειρήσεις για την πάταξη της πειρατείας βρισκόταν σε εξέλιξη η [[Εκστρατεία της Χίου|εκστρατεία στη Χίο]], η οποία είχε ξεκινήσει λίγο μετά τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου με χρηματοδότηση Χίων εμπόρων. Παρά τις αρχικές επιτυχίες της, η εκστρατεία ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 1828, χωρίς να έχει τελικά αίσια κατάληξη.<ref name="epixeiriseis1828">[http://www.fhw.gr/chronos/12/gr/1821_1833/polemos/11.html Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού] Οι επιχειρήσεις για την ανακατάληψη εδαφών</ref> Η εκστρατεία αυτή δεν στηρίχτηκε επαρκώς από την κυβέρνηση Καποδίστρια καθώς κρίθηκε ασύμφορο να δαπανηθούν σημαντικές δυνάμεις, τη στιγμή που τα σχέδια των Μεγάλων Δυνάμεων δεν συμπεριλάμβαναν τη [[Χίος|Χίο]] στο νέο ελληνικό κράτος.
| |||