Ρούπελ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
Γραμμή 14:
 
== Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ==
Αποστολή του Συγκροτήματος ήταν η άμυνα επί της οχυρωμένης τοποθεσίας, για την απαγόρευση διέλευσης κατά μήκος του άξονα Κρέσνας - Ρούπελ. Στην ανατολική Κερκίνη υπήρχαν τα οχυρά [[Οχυρό Ιστίμπεη|Ιστίμπεη]]-[[Οχυρό Κελκαγιάς|Κελκαγιά]]-[[Οχυρό Αρπαλούκι|Αρπαλούκι]]-[[Οχυρό Παλιουριώνες|Παλιουριώνες]], δύο τάγματα Πεζικού και ένας λόχος προκαλύψεως με ανάλογη αποστολή. Ήταν κατασκευασμένο στις δυτικές αντηρίδες του όρους [[Τσιγγέλι]] στον ποταμό [[Στρυμόνας|Στρυμόνα]] και μαζί με το οχυρό [[Παλιουριώνες]] εξασφάλιζαν τη στενωπό Ρούπελ. Την [[1 Μαρτίου|1η Μαρτίου]] [[1941]], μετά την προσχώρηση της Βουλγαρίας στον [[Άξονας Βερολίνου - Ρώμης|Άξονα]] [[Γερμανία|Γερμανίας]]-[[Ιταλία|Ιταλίας]]-[[Ιαπωνία|Ιαπωνίας]], οι γερμανικές δυνάμεις στην περιοχή έναντι της οχυρωμένης τοποθεσίας [[Κερκίνη]]-Ρούπελ, ήταν οι 5η και 6η Ορεινές Μεραρχίες (έναντι Κερκίνης), το 125ο Σύνταγμα Επιλέκτων, ενισχυμένο με ένα Τάγμα της 5ης Ορεινής Μεραρχίας (έναντι Ρούπελ) και η 72η Ορεινή Μεραρχία (υψίπεδο [[Άνω Νευροκόπι|Νευροκοπίου]])<ref>{{cite book|title=Έκθεση πεπραγμένων του Τμήματος Στρατιάς Ανατολικής Μακεδονίας του Αντιστράτηγου Κων. Μπακοπούλου από 8/2/1941 μέχρι 10/4/1941|yearothers=Κυκλοφορία: Περίοδος 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, Φ.629/Α/1|publisher=Αρχείο Γενικού Επιτελείου Στρατού/Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού}}</ref> .
 
Σε δεύτερη γραμμή, στην πεδιάδα [[Μαρινούπολη|Μαρινούπολης]], η 2η Τεθωρακισμένη Μεραρχία και δύο βουλγαρικές μεραρχίες. Όλες οι παραπάνω δυνάμεις ανήκαν στο 18ο Γερμανικό Σώμα Στρατού, του οποίου ο ελιγμός περιλάμβανε επίθεση κατά μέτωπο για διάνοιξη της στενωπού του Ρούπελ, υπέρβαση της Κερκίνης με ορεινούς σχηματισμούς, με παράλληλη ενέργεια παράκαμψης ολόκληρης της τοποθεσίας συνόρων διά του άξονα [[Στρώμνιτσα|Στρούμνιτσα]]-[[Κωστουρίνο]]-[[Θεσσαλονίκη]].{{πηγή}}
Γραμμή 26:
Στα οχυρά Καρατάς και Κάλης, η εχθρική δράση περιορίστηκε σε βομβαρδισμό πυροβολικού και αεροπορίας κατά διαστήματα εντός της ημέρας. Η επίθεση του 100ού Τάγματος κατά του οχυρού Παλιουριώνες είχε την ίδια εξέλιξη, όπως και η επίθεση κατά του Ρούπελ, ενώ στα υπόλοιπα οχυρά Κερκίνης (Ιστίμπεη-Κελκαγιά-Αρπαλούκι), οι Γερμανοί κατόρθωσαν να επικαθήσουν σε αυτά. Κατά τη 2η ημέρα ([[7 Απριλίου]]), συνεχίστηκε η επίθεση των Γερμανών κατά των οχυρών, ενώ παράλληλα η Γερμανική Διοίκηση έθεσε σε εφαρμογή το σχέδιο παράκαμψης των οχυρών από την κοιλάδα του Στρούμνιτσα ποταμού. Το βράδυ της 7ης Απριλίου, η 2η Τεθωρακισμένη Γερμανική Μεραρχία έφθασε στα ελληνογιουγκοσλαβικά σύνορα στην περιοχή της λίμνης Δοϊράνης. Κατά την 3η ημέρα ([[8 Απριλίου]]), παρά την σφοδρή επιθετική προσπάθεια σε όλο το μέτωπο και ιδιαίτερα εναντίον των οχυρών Ρούπελ και Παλιουριώνες, τα οχυρά έμειναν ανέπαφα. Οι απώλειες των Γερμανών ήταν πολλές. Τα τμήματα, που διείσδυσαν την προηγούμενη νύχτα από τις χαραδρώσεις του υψώματος Νικάκι συγκεντρώθηκαν στο χωριό Κλειδί και το απόγευμα ο διοικητής του τάγματος με τα υπόλοιπα των δύο λόχων, συγκεντρώθηκαν στο ύψωμα Τούμπα.{{πηγή}}
 
Κατά την 4η ημέρα ([[9 Απριλίου]]), οι βομβαρδισμοί και οι επιθέσεις επαναλήφθηκαν κυρίως εναντίον των οχυρών Ρούπελ και Παλιουριώνες. Στις 17:00, Γερμανοί κήρυκες, γνωρίζοντας ότι είχε υπογραφεί στη [[Θεσσαλονίκη]] η συνθηκολόγηση, ήρθαν στο Ρούπελ και ζήτησαν την παράδοση του οχυρού. Τελικά, η παράδοση του Ρούπελ έγινε την επομένη [[10 Απριλίου]], στις 06:00, αφού ο διοικητής έλαβε διαταγή κατάπαυσης του πυρός από το Γενικό Στρατηγείο.<ref>{{Cite web|url=https://drive.google.com/file/d/0B4dqYlrQi2zhbE45Mm5BMFN2SjQ3YzBTMHVacnRvb180c1Y4/view|title=Αυτοβιογραφικές σημειώσεις Κωνσταντίνου Δυναμίδη (1937-1950)|lasteditor=Κώστας Μπέλσης|first=Κώστας |date=επιμ.|website=Κέντρο Έρευνας Νεότερης Ιστορίας (ΚΕΝΙ)|publisher=Πάντειο Παν/μιο, 2016|accessdate=}}</ref>Ο Γερμανός συνταγματάρχης που παρέλαβε το οχυρό Ρούπελ, έδωσε συγχαρητήρια στον διοικητή και εξέφρασε τον θαυμασμό και την εκτίμησή του για την αντίσταση και τον ηρωισμό των Ελλήνων στρατιωτών. Καποια πολυβολεία συνέχισαν να μάχονται παρά την συνθηκολόγηση που έγινε, όπως στο πολυβολείο Π8 με τον επικεφαλής [[Δημήτριος Ίτσιος|Δημήτριο Ίτσιο]], ο οποίος σκοτώθηκε όταν εξόρμησε από το πολυβολείο Π8 με μια αραβίδα.<ref>{{Cite web|url=http://www.ww2wrecks.com/portfolio/%CF%84%CE%BF-%CF%808-%CE%BF-%CE%BB%CE%BF%CF%87%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%BF-%CE%BC%CF%8D%CE%B8%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BC/|title=Το Π8, ο λοχίας Ίτσιος, ο μύθος και η πραγματικότητα – WW2Wrecks.com|website=www.ww2wrecks.com|language=en-US|accessdate=2018-04-26}}</ref>
 
Σήμερα διοργανώνεται η αναπαράσταση της μάχης των οχυρών του Ρούπελ. Η διοργάνωση όμως αυτη συγκεντρώνει αρνητικές κριτικές για την αισθητική και τους σκοπούς της. Ο τοπικός [[Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου Μακάριος Φιλοθέου|Μητροπολίτης Μακάριος]] τάχθηκε κατά της αναβίωσης της μάχης των οχυρών του Ρούπελ, χαρακτηριζοντάς την ως «[[παρωδία]]», αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο να υπάρχουν οικονομικά οφέλη για τους ίδιους τους διοργανωτές της εκδήλωσης και ζήτησε από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας να διακόψει την διοργάνωσή τους.<ref>[https://serraikanea.gr/koinonia/119488-serres-sidirokastrou-makarios-ston-eortasmo-tou-roypel-den-ginetai-na-epikratoyn-i-tsikna-tou-souvlakioy-kai-oi-byres-video.html Σέρρες: Σιδηροκάστρου Μακάριος: «Στον εορτασμό του Ρούπελ δεν γίνεται να επικρατούν η τσίκνα του σουβλακιού και οι μπύρες», serraikanea.gr]</ref><ref>[https://www.voria.gr/article/sidirokastro-kontra-dimarchou-mitropoliti-gia-ti-machi-ton-ochiron''Σιδηρόκαστρο: Κόντρα δημάρχου-μητροπολίτη'', Voria.gr]</ref><ref>[https://www.typosthes.gr/koinonia/203118_sidirokastro-kontra-gia-tin-anabiosi-tis-mahis-ton-ohyron-toy-roypel ''Σιδηρόκαστρο: Κόντρα για την αναβίωση της μάχης των οχυρών του Ρούπελ - Στα «μαχαίρια» δήμαρχος και Μητροπολιτής για την αναβίωση και τη Λέσχη Αξιωματικών'']</ref>
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Ρούπελ"