Ένγκελμπερτ Β΄ του Νάσσαου-Ντίλενμπουργκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Ένγκελμπερτ Β΄''', γερμ. Engelbert II (17 ΜΑΐουΜαΐου 1451 - 31 Μαΐου 1504) από τοτν [[Οίκος του ΝασσάουΝάσσαου|Οίκο του ΝασσάουΝάσσαου]] ήταν κόμης του δυτικού ΝασσάουΝάσσαου-Ντίλενμπουργκ (1475-1504), κύριος της Μπρέντα και κυβερνήτης των Αψβουργικών Κάτω Χωρών (1485-86, 1501-04).

Ήταν ο πρωτότοκος γιος του [[Ιωάννης Δ΄ του ΝασσάουΝάσσαου-Ντίλενμπουργκ|Ιωάννη Δ΄]], κόμη του ΝασσάουΝάσσαου-Ντίλενμπουργκ και της Μαρίας τωντου ΛουνΛόον, κόρης του Ιωάννη Β΄, κυρίου του ΓιούλιχΓύλιχ, Χάινσμπεργκ & Λέβενμπεργκ. Μικρότερος αδελφός του ήταν ο [[Ιωάννης Ε΄ του ΝασσάουΝάσσαου-Ντίλενμπουργκ|Ιωάννης Ε΄]].

Ήταν στρατιωτικός και Αυλικός·αυλικός, ενώ για κάποιο διάστημα ήταν αρχηγός του Προσωπικούπροσωπικού Συμβουλίουσυμβουλίου του δούκα της Βουργουνδίας και σημαντικός προστάτης των Τεχνώντεχνών. Ήταν κύριος της Μπρέντα (1475-1504). Το 1475 απεβίωσε ο πατέρας του και συμφώνησε με τον αδελφό του να λάβει τις περιοχές δυτικά του Ρήνου. Ο [[Κάρολος της Βουργουνδίας|Κάρολος Βαλουά]], δούκας της Βουργουνδίας τον έχρισε ιππότη του [[Τάγμα του Χρυσόμαλλου Δέρατος|Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος]] το 1473.

Όταν ο Κάρολος απεβίωσε, ο Ένγκελμπερτ Β΄ εισήλθε στοστον στρατό του [[Μαξιμιλιανός Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Μαξιμιλιανού Α΄ των Αψβούργων]], γαμπρού του Καρόλου. Το 1479 διοίκησε τμήμα στρατού στη μάχη του ΓκουίνεγκεϊτΓκινγκάτ και στην καταστολή της εξέγερσης στην πόληστο [[Μπρυζ]].

Το 1487 στη μάχη του ΜπετούνΜπετύν αιχμαλωτίστηκε από τους Γάλλους και ελευθερώθηκε δύο έτηχρόνια μετά,αργότερα μετάμε την καταβολή τεράστιωνυψηλών λύτρων, ελευθερώθηκε. Το 1496 ορίστηκε κυβερνήτης (stadtholder) της Φλάνδρας και έπειτα από δύο έτη ονομάστηκε πρόεδρος του Μεγάλου Συμβουλίου.

Ο Μαξιμιλιανός Α΄ τον έθεσε υποδιοικητή των Κάτω Χωρών το 1501. Ήταν ο κύριος αντιπρόσωπος των Αψβούργων στην περιοχή. Απεβίωσε το 1504 στις Βρυξέλλες και τάφηκε στη Μεγάλη Εκκλησία της Μπρέντα. Δεν είχε νόμιμα τέκνα και είχε ορίσει τον ανιψιό του [[Ερρίκος Γ΄ του ΝασσάουΝάσσαου-Ντίλενμπουργκ|Ερρίκο Γ΄]] διάδοχό του.

Ο ΈνγκεμπερτΈνγκελμπερτ Α΄Β΄ ήταν ένας από τους τελευταίους σημαντικούς προστάτες των μικρογραφημένων χειρογράφων και παρήγγειλε ίσως το πιο πλούσια διακοσμημένο χειρόγραφο του ποιήματοςποιητικού ''Ρομάντσοέργου «[[Μυθιστορία του Ρόδου''ρόδου]]». Περιέχει 92 μεγάλες και υψηλής ποιότητας μινιατούρες, αν καιπαρότι είναι του 15ου αιαιώνα.· τοΤο κείμενοκείμενό αντιγράφτηκετου αντιγράφηκε από ένα έντυπο βιβλίο, καιενώ οτις μικρογραφίες φιλοτέχνησε ένας καλλιτέχνης τουςμικροαγιογραφιών είναιπου οέμεινε Διδάσκαλοςγνωστός τωνως Βιβλίων"Δεξιοτέχνης των ΠροσευχώνΠροσευχηταρίων περί το 1500"<ref>[http://www.getty.edu/art/collection/artists/14110/master-of-the-prayer-books-of-around-1500-flemish-active-about-1485-to-late-1510s/ «Master of the Prayer Books of around 1500»], ιστότοπος του [[Μουσείο Γκέτι|The J. Paul Getty Museum]]</ref>. Το έργο βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο. Άλλο χειρόγραφο που παρήγγειλε είναι το ''«Βιβλίο των Ωρών του Ένγκελμπερτ του Νασσάου''Νάσσαου», καιπου βρίσκεται στη Βολδιανή Βιβλιοθήκη της Οξφόρδης.

Η προσωπογραφία του από τον ''Διδάσκαλο"Δεξιοτέχνη των Πορτρέτων των Πριγκίπων''" βρίσκεται στο Ρέικσμυζεϊουμ[[Ρέικσμουζεουμ]] του [[Άμστερνταμ]]. ΥπάρχειΠιστεύεται ηότι άποψηήταν ότιο παρήγγειλεΈνγκελμπερτ τοΒ΄, τρίπτυχοπου ''Οιπαρήγγειλε επίγειεςαπό απολαύσεις''τον στον[[Ιερώνυμος Μπος|Ιερώνυμο Μπος]] το τρίπτυχο «[[Ο κήπος των επίγειων απολαύσεων]]», που βρίσκεται στο [[Μουσείο Πράδο]] της Μαδρίτης[[Μαδρίτη]]ς.

Νυμφεύτηκε το 1468 την ΚίμμπουργκαΚιμπούργκα, κόρη του [[Κάρολος Α΄ του Μπάντεν-Μπάντεν|Καρόλου Α΄]], μαργράβου του Μπάντεν-Μπάντεν. Από τον γάμο δεν προέκυψαν τέκνα, οπότε τον κληρονόμησε ο αδερφός του [[Ιωάννης Ε΄ του Νάσσαου-Ντίλενμπουργκ|Ιωάννης Ε΄]]. Εντούτοις απέκτησε δύο εκτός γάμου (νόθα) τέκνα, τον Ένγκελμπρεχτ και την Βαρβάρα.