Δημήτριος Μακεντόνσκι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 13:
===Ελληνική Επανάσταση του 1821===
Ερχόμενος σε επαφή με τον [[Γεωργάκης Ολύμπιος|Γεωργάκη Ολύμπιο]], έγινε μέλος της [[Φιλική Εταιρεία|Φιλικής Εταιρείας]] και συμμετείχε στην προετοιμασία της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Ελληνικής Επανάστασης του 1821]]. Στην Επανάσταση του 1821, συνεργάστηκε με το [[Τούντορ Βλαντιμιρέσκου]] και τον Χατζή Πρόνταν, με τους οποίους διατηρούσε φιλικές σχέσεις ήδη από το Ρωσοτουρκικό πόλεμο.
Ο Δημήτριος Μακεντόνσκι συμμετείχε στην κατάληψη του [[Βουκουρέστι|Βουκουρεστίου]] στα μέσα Μαρτίου του [[1821]] υπό τις οδηγίες του [[Τούντορ Βλαντιμιρέσκου]]<ref>https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/makedonika/article/viewFile/6024/5762 Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Μακεδονικά, Τόμος Στ΄, Ιωάννης Βασδραβέλλης, Η συμμετοχή των Μακεδόνων οπλαρχηγών εις την Επανάστασιν των ηγεμονιών και η εποποιία της μονής του Σέκου (1821), σελ. 127</ref>. Κατά τη διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων της Ελληνικής Επανάστασης που λάμβανε χώρα στη [[Μολδοβλαχία]], ο Τούντορ Βλαντιμιρέσκου διατηρούσε μια αμφιλεγόμενη στάση, με αποτέλεσμα να θεωρηθεί από τη [[Φιλική Εταιρεία]] ως εχθρός της επανάστασης με την κατηγορία ότι συνθηκολόγησε μυστικά με τους [[Οθωμανοί|Οθωμανούς]]. Ο Δημήτριος μακεντόνσκι συναντώντας τυχαία, κοντά στο Γκολέστι, τον Έπαρχο Γκόρας και Μεχεντιντσίου, πληροφορήθηκε ότι ο Βλαντιμιρέσκου, αφού είχε συγκεντρώσει ένα εκατομμύριο [[Λέου Ρουμανίας|Λέυ]] από έρανο μεταξύ των χωρικών για τον αγώνα, τα κατέθεσε σε [[Αυστρία|Αυστριακή]] τράπεζα στ' όνομά του. Εξαγριωμένος ο Δημήτριος Μακεντόνσκι, κατηγόρησε δημόσια τον αρχηγό του. Ο Βλαντιμιρέσκου, προκειμένου να μειώσει του δύναμη του Δημητρίου Μακεντόνσκι στο στράτευμά του, έδωσε μυστική διαταγή να μειωθεί ο αριθμός του στρατεύματος που ελέγχονταν από το Δημήτριο Μακεντόνσκι και τον Χατζή Πρόνταν και να εκτελέσει μερικούς απ' τους πιστότερους οπλαρχηγούς τους. Ο Δημήτριος Μακεντόνσκι, πληροφορούμενος την κατάσταση έσπευσε με ισυρή δύναμη και κατάφερε να σώσει 7 απ' τους καλύτερους αξιωματικούς του απ' την αγχόνη, την τελευταία στιγμή. Μετά απ' αυτά τα γεγονότα, ο Δημήτριος Μακεντόσνκι συνεννοήθηκε με τον [[Γεωργάκης Ολύμπιος|Γεωργάκη Ολύμπιο]], ώστε να μεθοδευτεί η σύληψη του Βλαντιμιρέσκου.<ref>https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/makedonika/article/viewFile/6024/5762 Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Μακεδονικά, Τόμος Στ΄, Ιωάννης Βασδραβέλλης, Η συμμετοχή των Μακεδόνων οπλαρχηγών εις την Επανάστασιν των ηγεμονιών και η εποποιία της μονής του Σέκου (1821), σσ. 131, 132</ref> Στα τέλη Μαΐου του [[1821]], ο Δημήτριος Μακεντόνσκι συνέλαβε αιφνιδιαστικά το Βλαντιμιρέσκου και τον παρέδωσε στο [[Γεωργάκης Ολύμπιος|Γεωργάκη Ολύμπιο]] για να δικαστεί και να εκτελεστεί μερικές μέρες αργότερα. Στο μεταξύ, οι [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανοί]] προέλαυναν και ο Αλέξανδρος Υψηλάντης συγκάλεσε σύσκεψη. Μετά το πέρας της σύσκεψης, ο [[Νικόλαος Υψηλάντης]] με τις δυνάμεις του κινήθηκε για το [[Ρίμνικ]], όπου θα συναντούσε στις 26 Μαΐου του [[1821]], τον [[Αλέξανδρος Υψηλάντης|Αλέξανδρο Υψηλάντη]], ενώ ο Δημήτριος Μακεντόνσκι με τον [[Βασίλειος Καραβίας|Βασίλειο Καραβία]] διατάχθηκαν να παραμείνουν στο Μερτιτζένι, ώστε να επιτηρούν τον ύποπτο [[Σάββας Καμινάρης Φωκιανός|Σάββα Καμινάρη Φωκιανό]].<ref>https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/makedonika/article/viewFile/6024/5762 Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Μακεδονικά, Τόμος Στ΄, Ιωάννης Βασδραβέλλης, Η συμμετοχή των Μακεδόνων οπλαρχηγών εις την Επανάστασιν των ηγεμονιών και η εποποιία της μονής του Σέκου (1821), σελ. 133</ref>
Στη συνέχεια, ο Δημήτριος Μακεντόνσκι με το σώμα του, εντάχθηκε στη δύναμη του Αλέξανδρου Υψηλάντη κι ακολούθησε την σύμπτυξη των [[Έλληνες|Ελληνικών]] δυνάμεων στο [[Ρίμνικ]]. Ο Δημήτριος Μακεντόνσκι είχε προτείνει, χωρίς να εισακουσθεί από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, να μη δοθεί μάχη στο [[Δραγατσάνι]], αλλά να στηθούν ενέδρες στους [[Οθωμανοί|Οθωμανούς]] και να διεξαχθεί άτακτος πόλεμος.<ref>https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/makedonika/article/viewFile/6024/5762 Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Μακεδονικά, Τόμος Στ΄, Ιωάννης Βασδραβέλλης, Η συμμετοχή των Μακεδόνων οπλαρχηγών εις την Επανάστασιν των ηγεμονιών και η εποποιία της μονής του Σέκου (1821), σελ. 134</ref> Υπό τη διοίκηση του [[Αλέξανδρος Υψηλάντης|Αλέξανδρου Υψηλάντη]], ο Δημήτριος Μακεντόνσκι έλαβε μέρος με το σώμα του, μεταξύ άλλων, στη [[Μάχη του Δραγατσανίου]] στις 7 Ιουνίου [[1821]]. Μετά την ατυχή έκβαση της μάχης, ο Δημήτριος Μακεντόνσκι με μικρή δύναμη, έσπευσε να βοηθήσει και να περισυλλέξει τα οπισθοχωρούντα υπολείμματα των [[Έλληνες|Ελληνικών]] δυνάμεων<ref>https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/makedonika/article/viewFile/6024/5762 Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, Μακεδονικά, Τόμος Στ΄, Ιωάννης Βασδραβέλλης, Η συμμετοχή των Μακεδόνων οπλαρχηγών εις την Επανάστασιν των ηγεμονιών και η εποποιία της μονής του Σέκου (1821), σσ. 137, 138</ref>. Συμμετείχε σε πολλές μάχες και ήταν από τους τελευταίους οπλαρχηγούς που σταμάτησαν της εχθροπραξίες εναντίον των [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανών]].
Μετά την ήττα των επαναστατών στη [[Μολδοβλαχία]], ο Δημήτριος Μακεντόνσκι, βοηθούμενος από τον αδελφό του Παύλο, κατάφερε να γλιτώσει από τη δίωξη που του επεφύλασσαν οι πανδούροι, προσπαθώντας να διαφύγει στην [[Αυστρουγγαρία]] και ζητώντας άσυλο. Τα δυο αδέρφια κατέληξαν τελικά μέσω [[Τρανσυλβανία]]ς με πλαστά διαβατήρια στο Χοτύν της [[Βεσσαραβία]]ς ''(σήμερα στην [[Ουκρανία]])'', στις 14 Σεπτεμβρίου [[1821]]. Εκεί, θεωρήθηκαν επικίνδυνοι από τη [[Ρωσία]] και τέθηκαν υπό περιορισμό έως τις 21 Μαρτίου [[1823]].<ref>Hungarian exiles and the Romanian national movement, 1849-1867, Béla Borsi-Kálmán, Sándor Bíró, Social Science Monographs, 1991, ISBN 088033228X, σελ. 302</ref><ref name="Economico-Juridice1954">{{cite book|author=Academia Republicii Populare Romîne. Secția de Științe Istorice, Filožofice și Economico-Juridice|title=Studii și referate privind istoria Romîniei: din lucrările sesiunii lărgite a Secțiunii de Stiințe Istorice, Filozofice și Economico-Juridice, 21-24 Decembrie 1953|url=https://books.google.com/books?id=tHo6AQAAIAAJ|year=1954|publisher=Editura academiei republicii populare romîne|page=1023}}</ref><ref>Άντριαν Μαρίνο, "Η ζωή του Αλεξάντρου Ματσεντόνσκι" (Viața lui Alexandru Macedonski), Εκδόσεις: Editura pentru Literatură, Βουκουρέστι 1966</ref>
===Μετά την Επανάσταση του 1821===
| |||