Κωνσταντίνος Δούκας Καλαμανός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →Πηγές |
Διάσωση 0 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0.1 |
||
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Κωνσταντίνος Δούκας Καλαμανός''' ή ο Κολομάν (1137/1145 - μετά το 1173) ήταν βυζαντινός στρατηγός, αναφέρεται και δουξ Κιλικίας<ref name="ααβ">[https://books.google.gr/books?id=UzMlDwAAQBAJ&pg=PA201&lpg=PA201&dq=Constantine+Kalamanos&source=bl&ots=SAjKe-nbAS&sig=YJyOS8-XiXvpKbEPykelMKo1Ba0&hl=el&sa=X&ved=2ahUKEwjGp-rM0KjdAhXFhSwKHZkBA1gQ6AEwBnoECAQQAQ#v=onepage&q=Constantine%20Kalamanos&f=false Kevin James Lewis - 2017 - The Counts of Tripoli and Lebanon in the Twelfth Century: Sons of Saint-Gilles, σελ. 201]{{Dead link|date=Μαΐου 2020 }}</ref>, και κυβερνήτης της [[Κιλικία]]ς .
Ο Κωνσταντίνος ήταν ο μεγαλύτερος γιος του [[Μπόρις Καλαμάνος]] (διεκδικητής του θρόνου του Βασιλείου της Ουγγαρίας ) και της [[Αρετή Δούκαινα|Αρετής Δούκαινας]]<ref>[http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/13539#page/132/mode/2up Μαργαρού, Ελένη (2000, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ)), Τίτλοι και επαγγελματικά ονόματα γυναικών στο Βυζάντιο: συμβολή στη μελέτη για τη θέση της γυναίκας στη Βυζαντινή κοινωνία, σελ. 125]</ref>.
Το 1163, ο αυτοκράτορας [[Μανουήλ Α΄ Κομνηνός]] διόρισε τον Κωνσταντίνο κυβερνήτη της Κιλικίας, επαρχία της αυτοκρατορίας, της οποίας τα οχυρά είχαν μόλις καταληφθεί από τον Αρμένιο πρίγκηπα [[Θόρος Β΄ της Αρμενίας|Θόρο Β΄ της Αντιόχειας]]<ref name="ααα">[https://books.google.gr/books?id=O8arrZPM8moC&pg=PA80&lpg=PA80&dq=Constantine+Kalamanos&source=bl&ots=WNP4qsbxpo&sig=8_N0_9n1Q4PT1myLoHDNV0dEvAY&hl=el&sa=X&ved=2ahUKEwjGp-rM0KjdAhXFhSwKHZkBA1gQ6AEwBXoECAUQAQ#v=onepage&q=Constantine%20Kalamanos&f=false Nicetas Choniates, Nicetas (Choniates), Nicétas Choniate - 1984 - O City of Byzantium: Annals of Niketas Choniatēs]{{Dead link|date=Μαΐου 2020 }}</ref>. Όταν έφτασε όμως στην Κιλικία ο πρίγκιπας Θόρος αποσύρθηκε στα βουνά. Η Πριγκίπισσα [[Κωνσταντία της Αντιόχειας]] επιθυμούσε να κρατήσει την εξουσία για τον γιο της, [[Βοημούνδος Γ΄ της Αντιόχειας|Βοημούνδο Γ΄ της Αντιόχειας]] έκανε έκκληση στον Κωνσταντίνο για στρατιωτική βοήθεια. Ωστόσο μόλις μαθεύτηκε η έκκληση προκάλεσε εξέγερση στην Αντιόχεια και εξορίστηκε.
Λίγο αργότερα, ο Κωνσταντίνος και ο Πρίγκιπας Βοημούνδος Γ΄ έχασαν τα στρατεύματά τους ενάντια στον στρατό του [[Νουρεντίν Ζενγκί]] μετά από πολιορκία στο [[Κρακ των Ιπποτών]], ένα φρούριο στην [[Κομητεία της Τρίπολης]]. Έπειτα και μετά από μια σύντομη μάχη στην οποία ο Κωνσταντίνος και τα στρατεύματά του ξεχώρισαν ιδιαίτερα, ο Νουρεντίν Ζενγκί διέφυγε στη [[Χομς]]<ref name="ααβ"/>.
Γραμμή 10:
Το καλοκαίρι του 1164, ο Νουρεντίν Ζενγκί πολιορκούσε το φρούριο Χαρίμ στο [[Πριγκιπάτο της Αντιόχειας]]. Μετά από πρόκληση του Βοημούνδου ο Κωνσταντίνος προσέτρεξε με τα στρατεύματά του, μαθαίνοντας τα νέα ο Νουρεντίν Ζενγκί αύξησε την πολιορκία χωρίς αποτέλεσμα<ref name="ααβ"/>. Ενώ αποχωρούσε, οι χριστιανικές δυνάμεις τον ακολούθησαν και οι στρατοί τους ήρθαν σε επαφή στις 10 Αυγούστου. Η επακόλουθη μάχη ήταν μια καταστροφή για τους χριστιανούς: οι ηγέτες τους (μεταξύ αυτών και ο Κωνσταντίνος) συνελήφθησαν και μεταφέρθηκαν στο Αλέππο. Ωστόσο, ο Νουρεντίν Ζενγκί ήταν ανήσυχος να μην προσβάλει τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, και απελευθέρωσε σχεδόν αμέσως τον Κωνσταντίνο (1166), με αντάλλαγμα εκατόν πενήντα ασημένια<ref name="ααβ"/>.
Κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας του, την Κιλικία κυβερνούσε ο [[Αλέξιος Αξούχος]] και αργότερα ο [[Ανδρόνικος Α΄ Κομνηνός|Ανδρόνικος Κομνηνός]], ο οποίος αποπλάνησε τη [[Φιλίππα της Αντιόχειας]], την όμορφη αδελφή του πρίγκηπα Βοημούνδου<ref name="ααα"/>. Όταν ο Κωνσταντίνος απελευθερώθηκε, ο αυτοκράτορας Μανουήλ Α τον αποκατέστησε στη θέση του και τον έστειλε στην Αντιόχεια να προσπαθήσει να φέρει πίσω την Φίλιππα, αλλά απέτυχε<ref>[https://books.google.gr/books?id=PgVXVNfU_swC&pg=PA114&lpg=PA114&dq=Κωνσταντίνος+Καλαμανός&source=bl&ots=b30MjtClF6&sig=_guLTSGF960zc953E39buSPVSyQ&hl=el&sa=X&ved=2ahUKEwjWoK2ex6jdAhWIGuwKHYhTAvUQ6AEwBXoECAYQAQ#v=onepage&q=%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82%20%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82&f=false Alicia Simpson, Stephanos Efthymiadis - 2009 - Niketas Choniates: A Historian and a Writer, σελ. 114]{{Dead link|date=Μαΐου 2020 }}</ref>.
Το 1170, ο αρμένιος πρίγκηπας [[Μλεχ της Αρμενίας]] εισέβαλε στη βυζαντινή επαρχία της Κιλικίας με τη βοήθεια του Νουρεντίν Ζενγκί και πήρε την [[Μοψουεστία]], τα [[Άδανα]] και την [[Ταρσός|Ταρσό]] . Παρόλο που ο Κωνσταντίνος μπορούσε να ανακτήσει τα χαμένα εδάφη με τη βοήθεια του βασιλιά [[Αμωρί Α΄ της Ιερουσαλήμ]] και του πρίγκηπα Βοιμούνδου Γ ΄ δεν το έπραξε και ένα χρόνο αργότερα συνελήφθη από τον πρίγκιπα Μλεχ.
| |||