Ζίου Ζίτσου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3:
[[Αρχείο:JUJITSU_(AND_RIFLES)_in_an_agricultural_school.jpg|thumb|right|300px|Άσκηση στο Τζου-Τζούτσου, σε αγροτικό σχολείο, περί το 1920]]
To '''ζίου ζίτσου''' ([[ιαπωνικά]]: 柔術 jūjutsu {{Audio|Ja-Jujutsu.oga|προφορά}}, [[αγγλικά]]: juu jutsu, ορθή προφορά: τζου τζούτσου) είναι μία πολύπλευρη πολεμική τέχνη που, που επιτρέπει στον ασκούμενο να είναι σε θέση να αντεπεξέλθει σε οποιαδήποτε κατάσταση άμυνας ή επίθεσης και γενικά κοντινής μάχης. Κάποιος που γνωρίζει αυτήν την πολεμική τέχνη, είναι ικανός να αντιμετωπίσει πάσης φύσεως αντιπάλους, καθώς και να είναι σε θέση να υπερασπιστεί ένα άλλο άτομο. Περιλαμβάνει γροθιές, λακτίσματα, κλειδώματα, ρίψεις αλλά και έλεγχο του αντιπάλου στο έδαφος αλλά και από όρθια θέση. Επίσης μπορεί να περιλαμβάνει και όπλα. Είναι επίσης γνωστό και ως '''
Το ζίου ζίτσου ήταν η πολεμική τέχνη που γνώριζαν οι περιβόητοι πολεμιστές της [[Ιαπωνία|Ιαπωνίας]], [[Σαμουράι]], οι οποίοι δραστηριοποιήθηκαν στην Ιαπωνία από τον 12ο αιώνα μέχρι και τον 19ο αιώνα. Σήμερα είναι μια ευρέως διαδεδομένη πολεμική τέχνη, η οποία κερδίζει όλο και περισσότερους οπαδούς.
Η πολεμική τέχνη του
== Ετυμολογία ==
Γραμμή 13:
Το ζίου ζίτσου σαν λέξη, είναι συνδυασμός της λέξης '''Τζου''', που σημαίνει ευγένεια, απαλότητα καθώς και ευλυγισία-ευκαμψία. Το δεύτερο συνθετικό είναι το '''Τζούτσου''', το οποίο σημαίνει τέχνική, τέχνη αλλά και ικανότητα.
Έτσι αρκετοί ερμηνεύουν
Επίσης ο όρος άοπλη τέχνη δεν είναι απόλυτα σωστός, διότι κανείς δεν υπαγορεύει πως ο ασκούμενος στην τέχνη αυτή είναι άοπλος, όταν ειδικά η τέχνη αυτή προήλθε από τεχνικές πάλης σε συνεργασία με την χρήση μικρού μήκους όπλων (Γιορόι Κουμιούτσι).
Έτσι από τα παραπάνω, το
== Ιστορία ==
Το
Όταν δύο πολεμιστές
Οι τεχνικές διδάσκονταν συνήθως από έναν βετεράνο, που είχε μεγάλη πείρα στα πεδία των μαχών, στους νεότερους πολεμιστές. Έτσι η διδασκαλία αποσκοπούσε αποκλειστικά στο να καταρτίσει τους νεότερους
Με το πέρασμα του χρόνου, άρχισαν να συστηματοποιούνται οι διάφορες τεχνικές από διάφορους δασκάλους-βετεράνους, με αποτέλεσμα να έχουμε τις πρώτες σχολές.
Στις σχολές αυτές τους πρώτους αιώνες ήταν σπάνιο να διδάσκεται μόνο
Με τον καιρό όμως οι σχολές άρχισαν να ειδικεύονται περαιτέρω σε κάποιο κλάδο, με
Μερικές παλιές σχολές που έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα είναι: '''Τακενόουτσι Ρύου''', '''Αράκι Ρύου''', '''Γιαγκίου Σίγκαν Ρύου''' και '''Κουκίσιν Ρύου'''.
Τον δέκατο έκτο αιώνα στην Ιαπωνία, τερματίστηκαν οι εμφύλιες συρράξεις για τον έλεγχο της χώρας, με την ανάδειξη του τρίτου και τελευταίου ενοποιητή της Ιαπωνίας, Σογκούν Τογκουγκάβα Ιεγιάσου, οι σχολές πολεμικών τεχνών γνώρισαν μια νέα άνθηση. Σε αυτή την περίοδο που οι μάχες εκ παρατάξεως δεν ήταν πια μέρος της καθημερινότητας, άρχισε να δίνεται έμφαση στην αυτοάμυνα (καθώς και στην φιλοσοφία), απευθυνόμενη σε ανθρώπους που δεν έφεραν πανοπλία. Έτσι πολλές σχολές Τζου-Τζούτζου προσάρμοσαν τις τεχνικές τους σύμφωνα με τις επιταγές της συγκεκριμένης περιόδου. Αυτό όμως δεν σήμαινε πως θα ξεχνούσαν τις παλαιότερες τεχνικές (πάλη με πανοπλία, Γιορόι Κουμιούτσι, πάλη με ξιφίδιο, Τόριτε Κογκουσόκου κτλ). Οι τεχνικές αυτής της περιόδου χαρακτηρίζονται από ευρεία χρήση χτυπημάτων.
Το όνομα «
Τον δέκατο ένατο αιώνα έγιναν μεγάλες πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές στην Ιαπωνία. Η μεγαλύτερη ήταν η επαναφορά της εξουσίας στον αυτοκράτορα και ταυτόχρονη πτώση του σογκούν καθώς και κατάργηση της τάξης των Σάμουραι. Εξαιτίας του τελευταίου γεγονότος σε συνδυασμό με την τάση για εκσυγχρονισμό με βάση τα δυτικά πρότυπα, αρκετοί δάσκαλοι έκλεισαν τις σχολές τους και εργάστηκαν ως ιατροί, και άλλοι άρχισαν να επιδίδονται σε μάχες με στοιχήματα, έχοντας ως σκοπό το θέαμα. Αυτές οι μάχες για χρήματα ή μεταξύ των μαθητών διαφορετικών σχολών Τζου-Τζούτσου, τους έδωσε μία πάρα πολύ άσχημη φήμη, κάτι που προσπάθησε να εξαλείψει ο Τζιγκόρο Κάνο, ο ιδρυτής του Κόντοκαν Τζούντο.
Το Κόντοκαν Τζούντο που εμφανίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα στην αρχή έγινε γνωστό σαν Κάνο-Ρύου Τζου-Τζούτσου και αργότερα σαν Τζούντο, το οποίο είναι άμεσος απόγονος του
Από το Κοντόκαν Τζούντο προέρχεται το βραζιλιάνικο
== Τεχνικές ==
Οι τεχνικές του
* Τεχνικές
* Τεχνικές
* Τεχνικές
* Τεχνικές
* Τεχνικές
* Τεχνικές
* Τεχνικές
* Τεχνικές
* Ανορθόδοξες
* Τεχνικές
Επίσης οι παραπάνω τεχνικές μπορούν να
*
* Πάλης
Οι τεχνικές διδάσκονται με την μορφή φόρμας που ονομάζεται
▲Οι τεχνικές διδάσκονται με την μορφή φόρμας που ονομάζεται Κάτα. Δεν πρέπει να συγχέονται τα Κάτα του Τζου-Τζούτσου, με τα Κάτα του Καράτε, διότι στο Τζου-Τζούτσου τα Κάτα πραγματοποιούνται με δύο ασκούμενους, με την μορφή μάχης με προκαθορισμένες τεχνικές, ενώ στο Καράτε τα κάτα γίνονται μέ έναν ασκούμενο, που εκτελεί σειρά προδιαγεγραμμένων τεχνικών, ενάντια σε υποθετικούς (φανταστικούς) αντιπάλους.
Κάποιες σχολές έχουν στο πρόγραμμα τους εκτός από Κάτα και «ελεύθερη» προπόνηση (χωρίς όμως τις επικίνδυνες τεχνικές χτυπημάτων), που έχει ως στόχο την ενδυνάμωση του σώματος και εφαρμογή των τεχνικών με ρεαλιστικό τρόπο.
Σημαντικό μέρος της εφαρμογής των τεχνικών είναι το Κουζούσι ή αλλιώς η διαταραχή της ισορροπίας του αντιπάλου, με σκοπό την ρίψη του και εν συνεχεία την εξουδετέρωσή του. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω τεχνικών χτυπημάτων και ωθήσεων ή τραβηγμάτων, ως προς την κατεύθυνση της επίθεσης του ή αντίθετα από αυτή, με ταυτόχρονη εκμετάλλευση της ορμής του, αυτή είναι και η φιλοσοφία της τέχνης, η οποία άριστα περιγράφεται από το όνομά της, η οποία υπαγορεύει τον ευφυή χειρισμό του «αντιπάλου», παρά την άσκηση δύναμης, ευθέως προς αυτόν.
Παράλληλα με τις άοπλες τεχνικές, σε πολλές σχολές διδάσκονται και τεχνικές όπλων, όπως ξίφους, κονταριού ([[μπο]]), ράβδου ([[τζο]], [[χάνμπο]]) καθώς και άλλων, οι οποίες πραγματοποιούνται σε άμεση συνεργασία με τις τεχνικές του
Πέρα τις διάφορες τεχνικές στο
== Κινησιολογία ==
Το
Σχεδόν πάντα, για οποιαδήποτε κίνηση χρησιμοποιείται το σώμα ολόκληρο σαν μία μονάδα, παρά σαν επιμέρους τμήματα.
Μέσα από τις πολλές τεχνικές και τακτικές που διατίθενται στον ασκούμενο, του δίνουν την δυνατότητα να προσαρμόσει την τέχνη ανάλογα με τον σωματότυπό του και τον χαρακτήρα του, επιλέγοντας τις κατάλληλες για τον εαυτό του και προσαρμόζοντάς τες ανάλογα. Αυτό είναι και το νόημα του '''
Λόγω των φυσικών κινήσεων και στάσεων, η μέση και τα γόνατα των ασκούμενων δεν καταπονούνται, με αποτέλεσμα η τέχνη αυτή να καθίσταται κατάλληλη για άτομα όλων των ηλικιών.
Γραμμή 87 ⟶ 86 :
== Επίπεδα ==
Υπάρχουν δύο συστήματα που δείχνουν το επίπεδο που βρίσκεται ο ασκούμενος στην τέχνη. Το πρώτο και κατά πολύ παλαιότερο, που χρησιμοποιείται ακόμα στις κλασσικές σχολές του
Τα επίπεδα στο σύστημα Μένκυο είναι:
|