Κβαντική μηχανική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 7582340 από τον 62.74.15.80 (Συζήτηση)
Ετικέτα: Αναίρεση
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 35:
* Ο Ζόμερφιλντ ''(Sommerfield)'' επεξεργάζεται περαιτέρω τη θεωρία του Μπορ και το αποτέλεσμα είναι αυτό που ονομάζεται [[παλιά κβαντική θεωρία]]. Αν και πολλά πειραματικά δεδομένα εξηγούνται από αυτήν, υπάρχουν και άλλα που παραμένουν ανεξήγητα, όπως το [[φαινόμενο Ζέεμαν|φαινόμενο Ζέιμαν]] ''(Zeeman)''.
 
* Το [[1923]] ο [[Άρθουρ Κόμπτον|Κόμπτον]] ''(Arthur Compton)'' δείχνει ότι οι αχτίνεςακτίνες Χ παρουσιάζουν χαρακτήρα κυματικό και σωματιδιακό ([[φαινόμενο Κόμπτον]]). Ο [[Λουί ντε Μπρολί]] ''(Louis De Broglie)'' προτείνει ότι και τα υλικά σωματίδια συμπεριφέρονται μερικές φορές σαν [[κύμα]]τα. Αυτό γίνεται γνωστό ως πρόβλημα του κυματοσωματιδιακού δυϊσμού, ενώ τα κύματα ύλης που προβλέπονται από αυτόν το συλλογισμό καθιερώθηκε να αποκαλούνται [[κύματα ντε Μπρολί]].
 
* To [[1925]] o [[Βόλφγκανγκ Πάουλι]] ''(Wolfgang Pauli)'' εισάγει την [[απαγορευτική αρχή]] για τα ηλεκτρόνια, σύμφωνα με την οποία δύο ηλεκτρόνια δεν είναι δυνατόν να βρίσκονται στην ίδια [[κβαντική κατάσταση]]. Η αρχή αυτή, σε συνδυασμό με τη θεωρία του Μπορ, εξηγεί την σταθερότητα των ατόμων. Την ίδια χρονιά οι Uhlenbeck και Goudsmit εισάγουν την έννοια της [[ιδιοστροφορμή]]ς ([[σπιν]]) που δίνει ένα καινούργιο [[κβαντικοί αριθμοί|κβαντικό αριθμό]], ο οποίος ήταν απαραίτητος για την εφαρμογή της αρχής του Πάουλι.