Διαλογισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Ο '''διαλογισμός''' είναι μία μορφή πνευματικής συγκέντρωσης που επιτυγχάνεται με τη βαθιά [[χαλάρωση]], την απομάκρυνση κάθε [[σκέψη]]ς και εξωτερικών ερεθισμάτων από τη [[Συνείδηση|συνειδητότητα]] του υποκειμένου. Σκοπός του διαλογισμού είναι η άντληση γνώσης ή και εμπειριών άμεσα, χωρίς τη χρήση των [[Αισθητήριο όργανο|αισθητηρίων οργάνων]] του ανθρώπου ή οποιασδήποτε πηγής πληροφόρησης. Γενικότερα θεωρείται και μέσο ψυχικής χαλάρωσης και ευεξίας.
Ο διαλογισμός απαιτεί ορισμένες προϋποθέσεις προκειμένου να επιτευχθεί. Η πρώτη είναι η αδιατάρακτη συγκέντρωση της προσοχής μας σε ένα αντικείμενο. Ακόμα και στην πρακτική της Χάθα Γιόγκα έχουμε μάθει ότι οι ασκήσεις έχουν καλύτερο αποτέλεσμα, όταν ο νους είναι προσηλωμένος στο σημείο του σώματος που ασκείται. Η συγκέντρωση θεωρείται το "Έκτο σκαλοπάτι της Γιόγκα".<ref>{{Cite book|title = Γιόγκα: Το κλειδί της ζωής|last = McCartney|first = James|publisher = Εκδ. Μπουκουμάνη|year = 1977|isbn = 9780090897803|location = Αθήνα|pages = 125}}</ref> Η δεύτερη είναι η δημιουργία ενός είδους διπλής προσοχής. Το ένα σκέλος της κατευθύνεται προς το παρατηρούμενο αντικείμενο (εσωτερικό ή εξωτερικό), και το άλλο σκέλος στρέφεται προς τον εαυτό μας, που ασκεί τη διαδικασία της παρατήρησης. Δεν παρατηρούμε απλώς κάτι, έστω και με εστιασμένη προσοχή, αλλά είμαστε συνειδητοί ότι το κάνουμε.
[[Αρχείο:Sivakempfort.jpg|thumb|right|Τεραστίων διαστάσεων άγαλμα του [[Σίβα]] σε στάση διαλογισμού]]
Γραμμή 9:
Οι ευρύτατα διαδεδομένες σύγχρονες απόψεις θεωρούν τον διαλογισμό ως ένα είδος χαλάρωσης, απαλλαγής από το άγχος, μια κατάσταση όπου «οραματιζόμαστε» ευχάριστες σκηνές ειδυλλιακών τοπίων, ακούγοντας χαλαρωτική μουσική κ.λ.π. Στη πραγματικότητα όμως έχουμε να κάνουμε με μια βαθύτατα μυστικιστική διαδικασία διότι αποκτούμε την συνειδητοποίηση του γεγονότος ότι είμαστε κάτι περισσότερο από τον κοινό καθημερινό εαυτό μας. Κάτι που ζει μέσα του, τον παρατηρεί και τον κατευθύνει.
Ο διαλογιζόμενος εισέρχεται σε μια κατάσταση '''αυξημένης εγρήγορσης''', '''εστιασμένης προσοχής''' και '''εσωτερικής σιγής''', η οποία μπορεί να βιωθεί σε οποιαδήποτε στιγμή της καθημερινότητάς μας, χωρίς να απαιτεί ειδικές προϋποθέσεις απομόνωσης, ειδικών στάσεων του σώματος, διατροφής, θρησκευτικών πεποιθήσεων, κ.ά
Επόμενο βήμα μετά τη σωματική χαλάρωση και πριν την εστίαση του νου είναι η χαλάρωσή του. Ο νους χαλαρώνει με την απαλή στροφή του από τη «δίνη» αρνητικών ή αγχωτικών σκέψεων στη συνειδητή δημιουργία σκέψεων που αφορούν στην πνευματική μας ταυτότητα και φύση: Σκέψεις όπως «είμαι ένα γαλήνιο πνευματικό
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
Γραμμή 27:
* Μάντεση, Αναστασία: «Διαλογισμός: Είναι κάτι περισσότερο από μόδα;», ''[[Περισκόπιο της Επιστήμης]]'', τεύχος 207 (Ιούνιος 1997), σελ. 29
* Strano, Anthony: ''Slaying the Three Dragons: Overcoming Doubt, Worry, and Fear'', εκδ. Sterling Ethos, 2010, ISBN 1-402766-40-8. βήματα διαλογισμού στην καθημερινότητα
{{Authority control}}
|