Αετός Θεσπρωτίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 13:
| πρώην όνομα = Πιτσάρι
}}
Ο '''Αετός''' (έως 1928 ''Πιτσάρι''<ref name="StamVamv">Μιχαήλ Σταματελάτος, Φωτεινή Βαμβά Βάμβα- Σταματελάτου, ''Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας'', ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α'Α΄ τόμος, σελ. 45.</ref>) είναι χωριό του [[Δήμος Φιλιατών|δήμου Φιλιατών]] του [[Νομός Θεσπρωτίας|νομού Θεσπρωτίας]] εντός των ορίων της [[Περιφέρεια Ηπείρου|περιφέρειας Ηπείρου]] ([[Σχέδιο Καλλικράτης]]). Βρίσκεται ανατολικά των Φιλιατών και βορειοανατολικά της [[Ηγουμενίτσα]]ς στη κοιλάδα του Καλαμά και σε υψόμετρο 160 [[Μέτρο|μ]]. Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του [[2011]], ο πληθυσμός του Αετού ανέρχεται σε 134 κατοίκους.
 
==Ιστορικά και γενικά στοιχεία==
 
Κοντά στον Αετό έχουν βρεθεί ερείπια αρχαίου οικισμού<ref>[http://odysseus.culture.gr/h/3/gh352.jsp?obj_id=19862 Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού: Αετός Φιλιατών.]</ref>, με στοιχεία συνεχούς κατοίκησης από τον 9ο μέχρι τον 4ο αιώνα π.Χ<ref>Μαρία Ανδρεαδάκη - Βλαζάκη (επιμ.), ''2000 - 2010. Από το ανασκαφικό έργο των εφορειών αρχαιοτήτων'', Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, Αθήνα 2012, σελ. 353.</ref>. Το χωριό αναφέρεται με το όνομα Πιτσάρι κατά την [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|οθωμανική]] απογραφή που πραγματοποιήθηκε το [[1895]]<ref name="Kokolakis">Μιχάλης Κοκολάκης, ''Η τουρκική στατιστική της Ηπείρου στο Σαλναμέ του 1895'', στο ''Τετράδια Εργασίας'', τεύχος 18, Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών, Αθήνα 2008, σελ. 271.</ref>. Μετά την προσάρτηση του στο [[Ελλάδα|ελληνικό κράτος]], υπήχθη στην [[επαρχία Φιλιατών]]<ref name="Elef">''Σύγχρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκ''η, τόμος 1ος, συμπλήρωμα, σελ. 96.</ref>, ενώ μέχρι τη [[Δεκαετία 1940|δεκαετία του [[1940]] διέθετε μια σημαντική κοινότητα [[Αλβανοί|Τσάμηδων]] (ενδεικτικά, κατά την [[Ελληνική απογραφή 1940|απογραφή του [[1940]], από τους 397 κατοίκους του χωριού οι 351 ήταν μουσουλμάνοι<ref name="Lambrou">Χαρίτωνος Κ. Λάμπρου, ''Οι Τσάμηδες και η Τσαμουριά'', Αθήναι 1949, σελ. 9.</ref>).
 
Μετά το τέλος του [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β'Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]], ο πληθυσμός του Αετού υπέστη αισθητή μείωση, η οποία συνεχίστηκε και κατά τις υπόλοιπες δεκαετίες. Από το [[1997]] έως το [[2010]] σύμφωνα με την [[Σχέδιο Καποδίστριας|τότε διοικητική διαίρεση της Ελλάδας]] αποτελούσε έδρα κοινότητας του [[Δήμος Φιλιατών|δήμο Φιλιατών]], ενώ από την [[1 Ιανουαρίου|1η Ιανουαρίου]] του [[2011]] αποτελεί έδρα της ομώνυμης τοπικής κοινότητας, της δημοτικής ενότητας Φιλιατών, του ομώνυμου δήμου. Εκκλησιαστικά ο Αετός υπάγεται στη [[Ιερά Μητρόπολις Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας|Μητρόπολη Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας]]. Ηκαι η κεντρική εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στον Άγιο Νικόλαο.
 
==Απογραφές Πληθυσμώνπληθυσμού==
 
{|class="wikitable" style="text-align:right; font-size:95%"