Σταύρωση του Ιησού Χριστού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 18:
Μόλις έφτασε στον [[Γολγοθάς|Γολγοθά]], Του προσφέρθηκε να πιεί ένα μείγμα [[Χολή|χολής]] αναμειγμένο με ξύδι. Τα Ευαγγέλια του [[Ευαγγελιστής Μάρκος|Μάρκου]] και του [[Απόστολος Ματθαίος|Ματθαίου]] αναφέρουν ότι το αρνήθηκε. Ύστερα σταυρώθηκε και κρεμάστηκε μεταξύ δύο καταδικασμένων ληστών. Οι στρατιώτες πρόσθεσαν πάνω από τον σταυρό του Ιησού μία επιγραφή, πάνω στην οποία αναγραφόταν η φράση: <nowiki>''</nowiki>Ιησούς Ναζωραίος Βασιλιάς Ιουδαίων<nowiki>''</nowiki> και μοίρασαν με κλήρο τα ενδύματά Του. Οι Ρωμαίοι στρατιώτες δεν έσπασαν τα πόδια του Ιησού (για να εκπληρωθεί η παλαιοδιαθηκική προφητεία), σε αντίθεση με τα πόδια των δύο άλλων ληστών, καθώς Αυτός είχε ήδη παραδώσει το πνεύμα Του. Στα τέσσερα ευαγγέλια, διάφορα υπερφυσικά γεγονότα συνοδεύουν την σταύρωση, όπως σκοτάδι και σεισμό, και σε εκείνο του Ματθαίου, ανάσταση αγίων. Μετά το θάνατο του Ιησού, το Άγιο Σώμα Του μεταφέρθηκε από τον [[Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας|Ιωσήφ τον από Αριμαθαίας]] και τοποθετήθηκε σ' ένα μνήμα με την βοήθεια του [[Νικόδημος|Νικόδημου]].
Σύμφωνα και με τα τέσσερα ευαγγέλια, ο Ιησούς στάλθηκε στον Γολγοθά (μετφ. κρανίου τόπος) και σταυρώθηκε με δύο ληστές, με την κατηγορία ότι ισχυρίστηκε, ότι είναι ο βασιλιάς των Ιουδαίων και οι στρατιώτες μοίρασαν τα ρούχα Του πριν αυτός ξεψυχήσει. Μετά τον θάνατό Του, ο Ιωσήφ ο Αριμαθαίος, ζήτησε το σώμα Του από τον Πόντιο Πιλάτο, το τύλιξε σε ένα καθαρό (αμεταχείριστο) σεντόνι και το τοποθέτησε στο δικό του καινούριο μνήμα, λαξευμένο στον βράχο. Το άνοιγμα του μνήματος σφραγίστηκε με μια μεγάλη πέτρα.
Τα τρία ευαγγέλια επίσης περιγράφουν τον Σίμωνα τον Κυρηναίο να κουβαλάει τον Σταυρό και το πλήθος να χλευάζει τον Ιησού μαζί με τους επαναστάτες και τους ληστές. Τα ευαγγέλια επίσης αναφέρουν συγκεκριμένους μάρτυρες, συμπεριλαμβανομένου ενός εκατόνταρχου και μερικών γυναικών που παρακολουθούσαν από μακριά, δύο από τις οποίες ήταν παρούσες και στην ταφή.
| |||