Μήδεια (Ευριπίδης): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 27:
 
== Υπόθεση ==
Το έργο ξεκινά με την τροφό του σπιτιού, η οποία εξομολογείται στο κοινό, πως ο [[Ιάσονας]] παράτησε την [[Μήδεια]], αφού πήρε για γυναίκα του την κόρη του βασιλιά της Κορίνθου [[Κρέοντας της Κορίνθου|Κρέοντα]]. Στη συνέχεια έρχεται ο παιδαγωγός μαζί με τα παιδιά της Μήδειας και αποκαλύπτει πως άκουσε ότι ο Κρέοντας ετοιμάζονταν να εξορίσει την Μήδεια. Οι φωνές της απατημένης γυναίκας ακούγονται μέσα απ' το σπίτι. Στη συνέχεια έρχεται ο χορός, ο οποίος πείθει την τροφό να φέρει έξω την Μήδεια. Ενώ η Μήδεια βγαίνει, έρχεται ο Κρέων και της ζητά να φύγει από την χώρα. Εκείνη καταφέρνει να εξασφαλίσει μια μέρα ακόμα. Στην συνέχεια έρχεται ο Ιάσονας και κατηγορεί την Μήδεια πως η ίδια είναι υπεύθυνη για τον εξορισμό της. Εκείνη διαπληκτίζεται έντονα μαζί του, ενώ αρνείται κάθε βοήθεια που της προσφέρει. Εν συνεχεία, στην σκηνή εμφανίζεται ο Αιγέας, ο οποίος δέχεται να την φιλοξενήσει στην Αθήνα. Η Μήδεια, σχεδιάζει το σχέδιο εκδίκησης της. Αφού πείσει τον Ιάσονα πως συμφωνεί με τον νέο του γάμο, στέλνει με τα παιδιά της δηλητηριασμένα δώρα για να τα φορέσει η νύφη. Έπειτα, έρχεται ο Αγγελιοφόρος στην σκηνή και αναγγέλει τον θάνατο της και του πατέρα της Κρέοντα. Η Μήδεια σκοτώνει τα παιδιά της και δραπετεύει στην Αθήνα με το φτερωτό άρμα που της έδωσε ο πρόγονος της, [[Ήλιος (μυθολογία)|Ήλιος]], ενώ ο Ιάσονας μένει πίσω θρηνώντας για τον χαμό των παιδιών του.
Ο [[Ιάσων]] προδίδοντας την γυναίκα του [[Μήδεια]] και τα παιδιά του λαμβάνει σε γάμο τη [[Γλαύκη (μυθολογία)|Γλαύκη]] την κόρη του Βασιλιά της Κορίνθου, Κρέοντα. Η δε Μήδεια προκειμένου να εκδικηθεί στέλνει δηλητηριώδη δώρα με τα οποία φονεύει τόσο την νύφη όσο και τον πεθερό, στη συνέχεια, αφού σφάζει τα ίδια της τα παιδιά Φέρητα και Μέρμερο, προς απέραντη λύπη του προδότη συζύγου της, με την βοήθεια άρματος που το σέρνουν πτερωτοί δράκοντες, απέρχεται στην Αθήνα.
 
Ο [[ποίηση|ποιητής]] απεικονίζει τον βαθμό μανίας και αγριότητας που μπορεί να φθάσει η απατημένη σύζυγος και σε πόση παραφροσύνη εκ της συζυγικής απάτης, (συμπερασματικά και τα στοιχεία από το ήθος της αθηναϊκής κοινωνίας της εποχής).