Τρεντίνο-Άλτο Άντιτζε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Έως τον Μεσαίωνα, το Άλτο Άντιτζε είχε διαμορφώσει τον ιδιαίτερο πολιτισμικό χαρακτήρα του, υπό τους δούκες του Τιρόλου (αργότερα πέρασε στους [[Οίκος των Αψβούργων|Αψβούργους]]), η επικράτεια των οποίων εκτεινόταν και στις δύο πλευρές των σημερινών ιταλο-αυστριακών συνόρων. Συγκεκριμένα, από τον 11ο αιώνα και μετά, τμήμα της περιοχής κυβερνούνταν από τους πρίγκιπες-επισκόπους του Τριδέντου (Τρέντο) και του [[Μπρεσανόνε|Μπρίξεν]], στους οποίους οι αυτοκράτορες της [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] είχαν παραχωρήσειςπαραχωρήσει εκτεταμένες προσωρινές εξουσίες πάνω στις επισκοπές τους. Σύντομα τους κυβερνούσαν κόμητες του Τιρόλου και του Γκερτς, ο οποίος ήλεγχε επίσης την [[Βαλ Πουστερία|κοιλάδα Πούστερ]]. Οι ευγενείς του Τιρόλου έχτισαν τα κάστρα που δεσπόζουν έως σήμερα στα ορεινά και πεδινά περάσματα, για την προστασία των ταξιδιωτών από τους ληστές. Το [[1363]] η περιοχή παραχωρήθηκε στον οίκο των Αψβούργων. Οι περιοχές βόρεια του Σαλόρνο σε μεγάλο βαθμό είχαν εκγερμανιστεί στις αρχές του Μεσαίωνα. Μετά τη νίκη του Ναπολέοντα στη [[μάχη του Άουστερλιτς]] το 1805 δόθηκε στη [[Βαυαρία]]. Το 1809 μοιράστηκε ανάμεσα στην Αυστρία και στο Βασίλειο της Ιταλίας. Το 1815 επιστράφηκε στην Αυστρία, μέρος της οποίας παρέμεινε μέχρι το 1919, όταν μετά τον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] δόθηκε στην Ιταλία.

Στις [[6 Οκτωβρίου]] του [[1966]], οι Ιταλοί ακροδεξιοί με επειδικτικούςεπιδεικτικούς φασιστικούς χαιρετισμούς οργάνωσαν διαδήλωση εναντίον των συνομιλιών [[Ιταλία]]ς-[[Αυστρία]]ς για τη διαφιλονικούμενη περιοχή του Άνω Αδίγη<ref>''Ανεβαίνει το πολιτικό θερμόμετρο στην Ευρώπη'', Ιστορικό Λεύκωμα 1966, σελ. 106, Καθημερινή (1997)</ref>.