Ελλάδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το 1935 ο [[Γεώργιος Β΄ της Ελλάδας|βασιλιάς Γεώργιος Β΄]] επανήλθε στην Ελλάδα μετά από ένα [[Ελληνικό δημοψήφισμα του 1935|νόθο δημοψήφισμα]] και τον Αύγουστο του 1936, σε συνεργασία με τον πρωθυπουργό [[Ιωάννης Μεταξάς|Ιωάννη Μεταξά]], επέβαλε [[καθεστώς της 4ης Αυγούστου|δικτατορία]], εγκαινιάζοντας μία μακρά περίοδο αυταρχικής διακυβέρνησης που θα διαρκούσε με μικρά διαλείμματα ως το 1974.<ref name="FleischerAuthoritarianRule237"/> Η Ελλάδα εισήλθε στο [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο]] το 1940, απαντώντας σε [[Ελληνοϊταλικός Πόλεμος|επίθεση της Ιταλίας]], η οποία αντιμετωπιζόταν επιτυχώς. Ωστόσο, με την [[Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα|επέμβαση της Γερμανίας]] η χώρα ηττήθηκε και ακολούθησε περίοδος [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|στρατιωτικής κατοχής]] από τις δυνάμεις του [[Δυνάμεις του Άξονα|Άξονα]] (1941-1944). Στην κατεχόμενη Ελλάδα έδρασαν [[Εθνική Αντίσταση (Ελλάδα)|αντιστασιακές οργανώσεις]], μαζικότερη από τις οποίες ήταν το [[αριστερά (πολιτική)|αριστερό]] [[Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο|ΕΑΜ]], που οργάνωσε στρατό, τον [[Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός|ΕΛΑΣ]], και τη «[[Λαϊκή δημοκρατία|λαοκρατική]]» άσκηση της εξουσίας στις [[Ελεύθερη Ελλάδα|περιοχές της Ελλάδας που απελευθέρωσε]]. Η αδυναμία ειρηνικής επίλυσης του ζητήματος του αφοπλισμού των αντιστασιακών στρατών μετά την [[Απελευθέρωση της Αθήνας (1944)|αποχώρηση των Γερμανών]] είχε ως αποτέλεσμα μία [[Δεκεμβριανά|αντικυβερνητική εξέγερση του ΕΛΑΣ στην Αθήνα το Δεκέμβριο του 1944]], που κατεστάλη με την επέμβαση του βρετανικού στρατού, και τη [[Συμφωνία της Βάρκιζας|διάλυση του ΕΛΑΣ]] το 1945. Κατόπιν παρακρατικών [[Λευκή τρομοκρατία (Ελλάδα)|διώξεων αριστερών]], το 1946 ξέσπασε ανάμεσα στο [[Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας|ΚΚΕ]] και την κυβέρνηση [[Ελληνικός εμφύλιος πόλεμος (1946–1949)|εμφύλιος πόλεμος]], που κράτησε μέχρι το 1949 και τελείωσε με την ήττα του [[Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας|κομμουνιστικού στρατού]] και τη νίκη της κυβέρνησης, που από το 1947 λάμβανε αμερικανική βοήθεια μέσω του [[σχέδιο Μάρσαλ|σχεδίου Μάρσαλ]].

 

 

Μετά τα [[σχέδιο Περικλής|συστηματικά περιστατικά νοθείας]] στις εκλογές του 1961 η [[Ένωσις Κέντρου|κεντρώα παράταξη]] υπό το [[Γεώργιος Παπανδρέου|Γεώργιο Παπανδρέου]] κήρυξε έναν «ανένδοτο αγώνα» για τον εκδημοκρατισμό, που στέφθηκε με επιτυχία στις εκλογές του 1963 και του 1964 και οδήγησε στο σχηματισμό κυβερνήσεων που έλαβαν μια σειρά από φιλολαϊκά μέτρα. Ο εξαναγκασμός σε [[Αποστασία του 1965|παραίτηση]] του Παπανδρέου τον Ιούλιο του 1965 λόγω διαφωνίας με το νεαρό βασιλιά [[Κωνσταντίνος Β΄ της Ελλάδας|Κωνσταντίνο]] ξεκίνησε μια [[Αποστασία του 1965|πολιτικά ταραγμένη περίοδο]], η οποία κορυφώθηκε στις 21 Απριλίου του 1967 όταν, λίγες μέρες πριν τις εκλογές, μια ομάδα αξιωματικών πήρε την εξουσία με [[Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου|πραξικόπημα]] και επέβαλε [[Στρατιωτική δικτατορία στην Ελλάδα (1967 - 1974)|στρατιωτική δικτατορία]]. Ο βασιλιάς εκδιώχθηκε από τη χώρα μετά από ένα αποτυχημένο αντικίνημα του και οι δικτάτορες κατήργησαν τη μοναρχία το 1973. Επί δικτατορίας η πολιτική καταπίεση εντάθηκε και τα πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα καταπατήθηκαν. Ωστόσο, η δικτατορία απολάμβανε τη στήριξη των ΗΠΑ και η οικονομική ανάπτυξη συνεχίστηκε μέχρι το 1972, οπότε η οικονομία παρέμεινε στάσιμη. Μία [[Εξέγερση του Πολυτεχνείου|αντιδικτατορική εξέγερση το Νοέμβριο του 1973 με κέντρο το κτήριο του Πολυτεχνείου στην Αθήνα]] κατεστάλη με τη βία. Τον Ιούλιο του 1974 η δικτατορική κυβέρνηση ενορχήστρωσε ένα [[Πραξικόπημα του 1974 στην Κύπρο|πραξικόπημα]] στην Κύπρο, που οδήγησε στην [[Τουρκική εισβολή στην Κύπρο|εισβολή του τουρκικού στρατού]] στο νησί, με αποτέλεσμα την [[Μεταπολίτευση|κατάρρευση της δικτατορίας]] λίγες μέρες αργότερα.