Μάχη του Μελιγαλά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0.1 |
+γουικισύνδεσμος |
||
Γραμμή 30:
Μετά την αποχώρηση των [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|κατοχικών]] γερμανικών δυνάμεων από την Πελοπόννησο το Σεπτέμβριο του 1944, μέρος της δωσιλογικής διοίκησης της [[Καλαμάτα]]ς κατέφυγε στο Μελιγαλά, όπου οχυρώθηκε μια δύναμη περίπου 1.000 ταγματασφαλιτών. Εκεί περικυκλώθηκαν από τμήματα του ΕΛΑΣ, συνολικής δύναμης περίπου 1.200 ανταρτών. Μετά από τριήμερη σκληρή μάχη, οι αντάρτες εκπόρθησαν τις οχυρώσεις των ταγματασφαλιτών και εισήλθαν στην πόλη. Την επικράτηση του ΕΛΑΣ ακολούθησε σφαγή, κατα την οποία πραγματοποιήθηκαν εκτελέσεις αιχμαλώτων ταγματασφαλιτών και κάποιων αμάχων σε μια κοντινή «πηγάδα». Το πλήθος των εκτελεσθέντων υπολογίζεται σε περίπου 700 με 1100. Μετά τη διάδοση της είδησης οι εκπρόσωποι του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ εργάστηκαν στις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας για την ομαλή μεταβίβαση της εξουσίας, περιορίζοντας τα φαινόμενα αντεκδικήσεων.
Μεταπολεμικά οι εκτελεσθένες μνημονεύονται ως πατριώτες θύματα της κομμουνιστικής βαρβαρότητας. Μετά την έκλειψη της [[εθνικοφροσύνη|εθνικόφρονος]] κρατικής αιγίδας, τη δεκαετία του '80, οι εκτελεσθέντες τιμώνται από τους βιολογικούς απογόνους και τους ιδεολογικούς επιγόνους τους και τα γεγονότα του Μελιγαλά έγιναν μέρος του συνθηματολογικού οπλοστασίου της [[αντιφασισμός|αντιφασιστικής]] [[αριστερά (πολιτική)|αριστεράς]] στην αντιπαράθεση με την [[άκρα δεξιά]].
==Πολιτικό και στρατιωτικό πλαίσιο==
| |||