Επιθηλιακός ιστός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Της στερεές συνδέσεις φράζουν τον χώρο μεταξύ των κυττάρων και της βρίσκουμε στο κορυφαίο τμήμα του μεσοκυττάριου χώρου, ο φραγμός μεταξύ τον μεμβρανών οφείλεται σε δυο [[Πρωτεΐνη|πρωτεΐνες]] που υπάρχουν σε κάθε κύτταρο, στην '''οκκλουδίνη''' και στην '''κλοδίνη.''' Στα επιθηλιακά κύτταρα αυτές οι συνδέσεις σχηματίζουν ζώνες,αυτές οι ζώνες εμποδίζουν την της μεμβρανικές πρωτεΐνες από το να μετακινηθούν (από την κορυφαία επιφάνεια σε άλλες θέσεις, πχ πλάγια, αντίστροφα κλπ) αυτό επιτρέπει την δημιουργία δύο μεμβρανών,με διαφορετική πρωτεϊνική σύνθεση,με διαφορετικούς υποδοχείς και εν τέλει με διαφορετικές λειτουργίες επειδή κάθε κύτταρο έχει δύο πλευρές.Τέλος,τα πλαγιοβασικά τμήματα είναι μέρος του βασικού διαμερίσματος και στηρίζετε στον εκάστοτε συνδετικό ιστό,ενώ η κορυφαία κυτταρική μεμβράνη αποτελει μέρος ενός συνόλου κυττάρων (είτε όργανο είτε ιστού)

 

Οι συνδέσεις '''πρόσφρυσης''' είναι θέσεις ζωνοειδούς κυτταρικής συγκόλληση, αυτές περιβάλλουν το κύτταρο κάτω από την αποφρακτική ζώνη, η κυτταρική σύνδεση μεσολαβείτε από γλυκοπρωτεΐνες του κυττάρου που αλληλεπιδρούν με ιόντα [[Κάλιο|Ca²⁺]] και λέγονται '''καδχερίνες''',το κυτταροπλασματικό τους άκρο συνδέεται με την '''κατενίνη''' η οποία μέσω πρωτεϊνών προσφύεται σε νημάτια ακτίνης στην ζώνη συγκόλλησης σχηματίζοντας τμήμα του τελικού δικτύου ενός κυτταροπλασματικού χαρακτηριστικού που παρατηρείτε σε αρκετά επιθηλιακά κύτταρα,αυτό το χαρακτηριστικο συμβάλει σε πολλές λειτουργίες και μια εξ αυτόν είναι και η κινητικότητα του κυτταροπλάσματος.Σε αυτές της συνδέσεις ανήκει επίσης και η κηλίδα συγκόλλησης, η οποία μοιάζει με κηλίδα.

 

Οι '''χασματικές συνδέσεις''' χρησιμεύουν περισσότερο στην '''επικοινωνία''' και όχι στην σύνδεση και '''είναι πολυάριθμες'''.Οι πρωτεΐνες τους λέγονται '''κοννεξίνες''', και δομούν τα '''κοννεξόνια''' τα οποία είναι εξαμερή συμπλέγματα, όταν δυο κύτταρα ακουμπούν μεταξύ τους τότε οι κοννεξίνες κινούνται και ενώνονται, δημιουργώντας έτσι το κοννεξόνιο. Αυτές οι συνδέσεις επιτρέπουν την διακυτταρική ανταλλαγή μικρόν μορίων κάτω του 1,5[[Νανόμετρο|nm]] καθώς ο ίδιος ο πόρος τον κοννεξονίον είναι 1,5[[Νανόμετρο|nm]], μερικοί διαμεσολαβητές κινούνται ταχύτατα μέσο αυτών των συνδέσεων με αποτέλεσμα να επιτρέπονται κύτταρα από διάφορους ιστούς να δρουν συγχρονισμένα, παράδειγμα αποτελεί η [[καρδιά]], η οποία μπορεί να κάνει συγχρονισμένη σύσπαση χάρη αυτού του μηχανισμού