Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του «Το Στίγμα του Κολασμένου»

{{Κουτί πληροφοριών ταινίας |

| τίτλος ταινίας = Το Στίγμα του Κολασμένου |

| εικόνα = [[Αρχείο:SomeCameRunning.jpg|200px]] |

| imdb_id = 0052218 |

| cine_gr_id = 711050 |

| σεναριογράφος = [[Τζον Πάτρικ]] <br />[[Άρθουρ Σίκμαν]] <br />[[Τζέιμς Τζόουνς]] (Μυθιστόρημα) |

| ηθοποιοί = [[Φρανκ Σινάτρα]] <br />[[Ντιν Μάρτιν]] <br />[[Σίρλεϊ Μακ Λέιν]] <br />[[Μάρθα Χάιερ]] <br />[[Άρθουρ Κένεντι]] |

| σκηνοθέτης = [[Βινσέντε Μινέλι]] |

| παραγωγός = [[Σολ Σι Σίγκελ]] |

| ημερομηνία_κυκλοφορίας = 1958 |

| πρώτη_προβολή = [[Αρχείο:Flag_of_the_United_States.svg|25px|Country flag]] [[18 Δεκεμβρίου|12/18]][[1958|/1958]] |

| διάρκεια = 137 λεπτά |

| γλώσσα = [[αγγλική γλώσσα|Αγγλικά]] |

| μουσική = [[Έλμερ ΜπέρνσταϊνΜπέρνστιν]] |

Η ταινία '''''Το Στίγμα του Κολασμένου''''' ([[Αγγλική γλώσσα|Πρωτότυποςπρωτότυπος τίτλος]] '''''Some Came Running''''') είναι δράμα παραγωγής [[1958]] σε σκηνοθεσία [[Βινσέντε Μινέλι]] με πρωταγωνιστές τους [[Φρανκ Σινάτρα]], [[Ντιν Μάρτιν]] και [[Σίρλεϊ Μακ Λέιν|Σίρλεϊ ΜακΛέιν]]. Η ταινία, που είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του [[Τζέιμς Τζόουνς|Τζέιμς Τζόουνς,]] διασκευάστηκε για τη μεγάλη οθόνη από τους Τζον Πάτρικ και Άρθουρ Σίκμαν και πραγματεύεται την επιστροφή ενός βετεράνου του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στην πόλη του και τη σύγκρουση με τον φιλόδοξο αδελφό του.

Μετά το τέλος του πολέμου, ένας αλκοολικός και κυνικός στρατιωτικός και πρώην συγγραφέας ο Ντέιβ Χερς (Φρανκ Σινάτρα) επιστρέφει στη γεννετειράγενέτειρά του, την πόλη Πάρκμαν. Στο Πάρκμαν τον ακολουθεί η Τζίνι Μούρχεντ (Σίρλεϊ ΜακΛέιν), μια γυναίκα ελευθέρωνελευθερίων ηθών, με την οποία πέρασε την τελευταία του νύχτα στο Σικάγο και η οποία τον έχει ερωτευτεί. Φτάνοντας στο Πάρκμαν, ο Ντέιβ καλείται να αντιμετωπίσει όλους τους εφιάλτες του παρελθόντος και κυρίως να συναντήσει τον μεγάλο του αδελφό Φρανκ Χερς (Άρθουρ Κένεντι), ο οποίος είναι ιδιοκτήτης ενός χρυσοχοείου. Ο Φρανκ καλεί τον Ντέιβ για δείπνο στο σπίτι του, παρά τηςτις αντιρρήσεις της συζύγου του Άγκνες (Λιόρα Ντέινα), η οποία τον απεχθάνεται, εφόσον την περιέγραψε με τα πιο μελανά χρώματα σε ένα από τα μυθιστορήματά του. Ο Φρανκ και η Άγκνες προσπαθούν να φέρουν τον Ντέιβ στα μέτρα τους και γι' αυτό τοτον λόγο τον γνωρίζουν στην καλή κοινωνία του Πάρκμαν και συγκεκριμένα στα μέλη της οικογένειας Φρεντς. Ο Ντέιβ ερωτεύεται την Γκουέν Φρεντς (Μάρθα ΧάιεςΧάιερ), η οποία είναι μεγάλη θαυμάστρια των μυθιστορημάτων του, αλλά οι μικροαστικές της αντιλήψεις δεν την αφήνουν να τον αγαπήσουναγαπήσει. Η απόρριψη που λαμβάνει από την Γκουέν, στρέφουνστρέφει τον Ντέιβ πίσω στο πιοτό και τηνστη χαρτοπαιξία. Γνωρίζεται με τον χαρτοπαίκτη Μπάμα Ντίλερτ (Ντιν Μάρτιν), με τον οποίο γίνεται φίλος, και επιστρέφει στην Τζίνι, της οποίας η μεγάλη αγάπη αποδεικνύεται όταν κάνει μια πράξη αυτοθυσίας για να τον σώσει.

Η ταινία είναι βασισμένη στο μυθιστορήμαμυθιστόρημα του Τζέιμς Τζόουνς ''Some Came Running'', το οποίο κυκλοφόρησε το 1957. Ο Τζόουνς είχε ήδη γευτεί την επιτυχία μετά την κυκλοφορία του προηγούμενούπροηγούμενου μυθιστορήματός του μυθιστορήματος''From Here To Eternity'' (''Από εδώ ως την Αιωνιότητααιωνιότητα'') που κυκλοφόρησε το 1951 και σκανδάλισε το κοινό της περιόδου για τη σκληρή γλώσσα με την οποία περιέγραφε τη ζωή σ' ένα αμερικανικό στρατόπεδο κατά τις παραμονές του βομβαρδισμού του Περλ Χάρμπορ. Το βιβλίο είχε μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη από τον[[Φρεντ Τσίνεμαν]] το 1953 (ελληνικός τίτλος [[Όσο υπάρχουν άνθρωποι|''Όσο υπάρχουν άνθρωποι'']]), είχε κάνει τεράστια εμπορική επιτυχία και είχε κερδίσει 8 βραβεία Όσκαρ. Μετά την κυκλοφορία λοιπόν του ''Some Came Running'' η Metro-Goldwyn-Mayer αγόρασε τα δικαιώματα του μυθιστορήματος του Τζόουνς και ανέθεσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στον Φρανκ Σινάτρα. O ρόλος της Τζίνι Μούρχεντ προοριζόταν για την Τζοάν Γούντγουορντ, η οποία τον απέρριψε αρνούμενη να συνεργαστεί με τον Φρανκ Σινάτρα. Ο ρόλος πήγε τελικά στηνστη Σίρλεϊ ΜακΛέιν. Ο ρόλος του Μπάμα Ντίλερτ πήγε στον Ντιν Μάρτιν, ο οποίος συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τον Σινάτρα. Η ΜακΛέιν, ο Σινάτρα και ο Μάρτιν δημιούργησαν ένα είδος αδελφότητας γνωστό ως ''The Clan'' και συνεργάστηκαν ξανά και σε άλλες ταινίες. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων οι τρεις συμπρωταγωνιστές δεν είχαν καλές σχέσεις με τον σκηνοθέτη τους ΒίνσεντεΒινσέντε Μινέλι, εφόσονδιότι δεν τον θεωρούσαν ότι σκηνοθέτη που μπορούσε να δώσεικάνει τις κατάλληλες υποδείξεις στους ηθοποιούς.

Το τέλος της ταινίας επρόκειτο να είναι διαφορετικό, εφόσονκαθώς στο αρχικό σενάριο η Τζίνι δεν επρόκειτο να σκοτωθεί για να σώσει τη ζωή του Ντέιβ, αλλά ο Σινάτρα έπεισε τον Μινέλι να αλλάξει τη ροή των γεγονότων. Η ΜακΛέιν χτυπήθηκε λοιπόν από τη σφαίρα που προοριζόταν για τον Σινάτρα και έλαβεκέρδισε την πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου.

*Κοστουμιών – ΓουόλτερΟυόλτερ Πλάνκετ

Η ταινία απέκτησε πολλούς θαυμαστές με την πάροδο τωτων χρόνων. Ο Μάρτιν Σκορσέζε συμπεριέλαβε την τελευταία σκηνή στο λούνα-παρκ στο ντοκυμαντέρ του ''A Personal Journey with Martin Scorsese Through American Movie'' χαρακτηρίζοντάς την ως μια από τις ωραιότερες σκηνές που κινηματογραφήθηκαν ποτέ σε Cinemascope. Ενώ εκτενήΕκτενή ανάλυση πάνω στην ταινία κάνεινκάνει και ο Πίτερ Μπογκντάνοβιτς στο βιβλίο του ''Who the Hell's in It''. Το γερμανικό περιοδικό ''Der Spiegel'' κατέταξε την ταινία στην πρώτη θέση στη λίστα του με τις καλύτερες όλων των εποχών.

Παρά τη μεγάλη απήχηση που είχε η ταινία στο κοινό, το υψηλό κόστος παραγωγής της έκανε την M-G-MMGM να χάσει χρήματα<ref name="Mannix">{{Citation|title=The Eddie Mannix Ledger|publisher=Margaret Herrick Library, Center for Motion Picture Study|place=Los Angeles, California}}</ref>.