Η '''Στρατονίκη''' είναι ορεινό χωριό του [[Νομός Χαλκιδικής|νομού Χαλκιδικής]]. Η θέση της είναι στους πρόποδες του [[Στρατονικού Όρους]] και διαθέτει απρόσκοπτη θέα στον [[Ακάνθιος Κόλπος|Ακάνθιο κόλπο]], στον Άθωνα και στον κόλπο του [[Αγίου Όρους]]. Το [[2001]] είχε πληθυσμό 750 κατοίκους. Αποτελεί επίσης ομώνυμο Δημοτικό διαμέρισμα στον Δήμο Αριστοτέλη (και πρώην Δήμο Σταγίρων-Ακάνθου). Οι κάτοικοι της Στρατονίκης απασχολούνται στα μεταλλεία, στην υλοτομία και στην κτηνοτροφία. Είναι ένα από τα ιστορικά «Μαντεμοχώρια» της ανατολικής Χαλκιδικής, υπήρξε η πρωτεύουσα της συνομοσπονίας 12 χωριών με την επωνυμία «Κοινόν του Μαδεμίου» και κατά τον 19ο αιώνα στην Στρατονίκη (τότε [[Ίσβορος]]) ήταν η έδρα του Επισκόπου [[Ιερισσός|Ιερισσού]]. Απέχει 92 [[Χιλιόμετρο|kmχλμ.]] από τη [[Θεσσαλονίκη]], 23 kmχλμ. από την [[Ιερισσός|Ιερισσό]] και 52 kmχλμ. από τον [[Πολύγυρος|Πολύγυρο]]. Στον οικισμό λειτουργούν ιατρείο, νηπιαγωγείο, δημοτικό και πολιτιστικός σύλλογος. Το Δημοτικό Σχολείο -ένα μεγάλο διόροφο κτήριο από λαξευμένη πέτρα - είναι εξαιρετικής και αισθητικής, και αποτελεί πρότυπη οικοδομική κατασκευή. Όμως από το 2015 δεν λειτουργεί, καθώς διαπιστώθηκε επικινδυνότητα για την οποία επισημαίνεται -κατά τις υπηρεσίες του [[Δήμος Αριστοτέλη|Δήμου Αριστοτέλη]]- ότι «…το γεγονός της λειτουργίας του μεταλλείου της περιοχής μπορεί να αποτελεί επίσης πιθανό αίτιο των εντοπισμένων βλαβών στις ανωτέρω περιγραφόμενες κατασκευές, ενώ δεν αποκλείεται η πιθανότητα μεγέθυνσης αυτών λόγω των υπόγειων στοών που έχουν διανοιχτεί και εξακολουθούν ενδεχομένως να επεκτείνονται εντός και πλησίον του οικισμού». Πολιτιστικές εκδηλώσεις γίνονται τον Αύγουστο, στο πανηγύρι του [[Άγιος Νικόλαος|Αγίου Νικολάου]] στις [[6 Δεκεμβρίου]], στον οποίο είναι αφιερωμένη η κύρια εκκλησία στο χωριό, και στις 27 Δεκεμβρίου διοργανώνεται η «Γιορτή του πατσά», την οποία διοργανώνει ο Σύλλογος γυναικών Στρατονίκης/Σταγίρων και προσφέρουν ζεστό πατσά, άφθονο κρασί και τσίπουρο, ζωντανή μουσική και χορευτικά από τους συλλόγους των γύρω χωριών.
