Όρος των Ελαιών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Εξωτερικοί σύνδεσμοι: Μεταφορά σε "Σημειώσεις ιστορικού"
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 12:
Το Όρος των Ελαιών είναι μία από τις τρεις κορυφές μιας μικρής [[οροσειρά]]ς μήκους 3,5 χιλιομέτρων ανατολικά της παλιάς Ιερουσαλήμ, από την οποία διαχωρίζεται από την [[κοιλάδα των Κέδρων]]. Η κορυφή στο βόρειο τμήμα της είναι το όρος Σκοπός, στα 826 μέτρα, ενώ η κορυφή στο νότιο τμήμα είναι το όρος της Διαφθοράς, με ύψος 747 μέτρα. Το υψηλότερο σημείο του όρους των Ελαιών είναι το Ατ-Τουρ, στα 818 μέτρα.<ref>{{cite book|title=Mount Seir, Sinai and Western Palestine|first=Edward|last=Hull|page=152|publisher=Richad Bently and Son, London|year=1885}}</ref> Η κορυφογραμμή λειτουργεί ως [[υδατοκρίτης]] και η ανατολική πλευρά του είναι η αρχή της [[έρημος της Ιουδαίας|ερήμου της Ιουδαίας]].
 
Η κορυφογραμμή αποτελείται από ωκεάνια [[ιζηματογενή πετρώματα]] της ύστερη [[Κρητιδικό|Κρητιδικής περιόδου]], και αποτελείται από μαλακή [[Κιμωλία (πέτρωμα)|κιμωλία]] και σκληρό [[πυριτόλιθος|πυριτόλιθο]]. Ενώ η κιμωλία εξορύσσεται εύκολα, δεν είναι αρκετά ισχυρό υλικό για χρήση σε κατασκευές, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το όρος δεν χτίστηκε ποτέ αλλά, αντ ' αυτού, διαθέτει πολλές τεχνητές σπηλιές-τάφους.
 
== Ιστορία ==
Γραμμή 23:
 
=== Κατάσταση μετά το 1948 ===
Μετά τον [[αραβοισραηλινός πόλεμος του 1948|αραβοισραηλινό πόλεμο του 1948]], η Ιορδανία πρότεινε στο πλαίσιο των συμφωνιών της ανακωχής της 3ης Απριλίου 1949 να επιτρέψει «την ελεύθερη πρόσβαση στους ιερούς χώρους και τα πολιτιστικά ιδρύματα και τη χρήση των νεκροταφείων στο Όρος των Ελαιών». Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της 19-ετής ιορδανικής κατοχής της Δυτικής Όχθης, οι όροι δεν ακολουθήθηκαν. Οι μη-ισραηλινοί Χριστιανοί προσκυνητές είχαν τη δυνατότητα να επισκεφθούν το Όρος, αλλά οι Εβραίοι όλων των χωρών και οι περισσότεροι μη-Εβραίοι πολίτες του Ισραήλ είχαν αποκλειστεί από την είσοδο στην Ιορδανία και κατά συνέπεια δεν ήταν σε θέση να ταξιδέψουν στην περιοχή.<ref>To Rule Jerusalem By Roger Friedland, Richard Hecht, 2000, p. 39, "Tourists entering East Jerusalem had to present baptismal certificates or other proof they were not Jewish."</ref><ref>Thomas A Idinopulos, Jerusalem, 1994, p. 300, "So severe were the Jordanian restrictions against Jews gaining access to the old city that visitors wishing to cross over from west Jerusalem...had to produce a baptismal certificate."</ref><ref>Armstrong, Karen, Jerusalem: One City, Three Faiths, 1997, "Only clergy, diplomats, UN personnel, and a few privileged tourists were permitted to go from one side to the other. The Jordanians required most tourists to produce baptismal certificates — to prove they were not Jewish ...."</ref>
 
Μέχρι το τέλος του 1949, και κατά τη διάρκεια της Ιορδανίας κατοχής της θέσης, ορισμένοι άραβες κάτοικοι ξερίζωσαν επιτύμβιες στήλες και όργωσαν τη γη στα νεκροταφεία και κατ 'εκτίμηση συνολικά 38.000 ταφόπλακες καταστράφηκαν. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τέσσερις δρόμοι κατασκευάστηκαν στο νεκροταφείο, με αποτέλεσμα την καταστροφή τάφους συμπεριλαμβανομένων και εκείνων διάσημων προσώπων. Ο βασιλιάς της Ιορδανίας [[Χουσεΐν της Ιορδανίας|Χουσεΐν]] επέτρεψε την κατασκευή του ξενοδοχείου Intercontinental κατά στη κορυφή του Όρους των Ελαιών, μαζί με ένα δρόμο που διασχίζει το νεκροταφείο. Τάφοι κατεδαφίστηκαν για να δημιουργηθεί χώρος για χώρους στάθμευσης και για ένα πρατήριο καυσίμων.<ref>{{cite news| url=http://www.nytimes.com/2009/05/10/world/middleeast/10jerusalem.html?_r=1&pagewanted=2&em | work=The New York Times | title=Parks Fortify Israel's Claim to Jerusalem | first1=Ethan | last1=Bronner | first2=Isabel | last2=Kershner | date=2009-05-10 | accessdate=2010-03-27}}</ref><ref>{{cite web