Μακεδονικό Ζήτημα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ύστερα από τη Γαλλική Επανάσταση, ξεκίνησε σε όλη την Ευρώπη μια σειρά εθνικών αφυπνίσεων, των οποίων διαδέχθηκε ένα κύμα εθνικιστικών εξεγέρσεων και επαναστάσεων. Μετά την [[Ελληνική Επανάσταση του 1821]], κατά την οποία οι [[Μακεδονία|Μακεδόνες]] έπαιξαν πρωταρχικό ρόλο αφ' ενός, και που αφ' ετέρου οδήγησε σε καταστροφή πολλών εστιών του [[Έλληνες|Ελληνισμού]] στη [[Μακεδονία]], οι [[Μακεδονία|Μακεδόνες]] συνέχισαν τους αγώνες ελευθερίας και ένωσης με το νεοσύστατο [[Ελλάς|Ελληνικό κράτος]]. Έτσι ακολούθησαν οι Μακεδονικές Επαναστάσεις του [[Μακεδονική επανάσταση του 1854|του 1854]], [[Μακεδονική επανάσταση του 1867|του 1867]], [[Μακεδονική επανάσταση του 1878|του 1878]], [[Ενωτική Συνέλευση Ελλήνων, Σλάβων και Αλβανών της Μακεδονίας του 1880|του 1880]] και [[Πηχεωνικά|των Πηχεωνικών του 1881]]. Περί το τέλος του 19ου αιώνα, όταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία άρχισε να δείχνει σημεία παρακμής, είχαν ήδη ξυπνήσει ο μαυροβούνιος, ο σέρβικος, ο ελληνικός, ο βουλγάρικος και ο ρουμάνικος εθνικισμός. Αποτέλεσμα αυτού, ήταν να δημιουργηθούν καινούργια εθνικά κράτη στην επικράτεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τα οποία διεκδικούσαν όλο και περισσότερα εδάφη από την Αυτοκρατορία. Κύρια μέσο επέκτασης των νεοσύστατων βαλκανικών κρατών, ήταν η [[αλυτρωτισμός|αλυτρωτική πολιτική]], δηλαδή η διεκδίκηση πληθυσμιακών ομάδων, που διαβιούσαν στον εναπομείναντα Ευρωπαϊκό Οθωμανικό χώρο και η πολιτική ενσωμάτωσης των περιοχών, όπου διαβιούσαν αυτές οι ομάδες προς τον κορμό των κρατών τους.

 

 

Σημαντικός σταθμός στην ιστορία της περιοχής, ήταν η δημιουργία το (1893) στη [[Ρέσεν]], της περιοχής της [[Πελαγονία]]ς, της μυστικής οργάνωσης ΒΜΡΟ (στα ελληνικά ΕΜΕΟ), δηλαδή [[Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση]]. Σκοπός της οργάνωσης, ήταν η απελευθέρωση της Μακεδονίας από τους Τούρκους με το παραπλανητικό σύνθημα «Η Μακεδονία στους Μακεδόνες» και να παρέχει στήριξη στη διατήρηση της Βουλγαρικής εθνικής ταυτότητας στις ευρωπαϊκές Οθωμανικές κτήσεις<ref>Ιβάν Χατζηνικόλοφ: «...μόνο μια μυστική επαναστατική οργάνωση θα μπορούσε να εξουδετερώσει την ξένη προπαγάνδα στη Μακεδονία, και θα ήταν η πιο αξιόπιστη στήριξη για τη διατήρηση του βουλγαρικού εθνικού αισθήματος...» - «Ιλουστράτσια Ίλιντεν» 1936, βιβλίο Ι, σελ. 4-5 - Илюстрация Илинден, София, 1936 г., кн. 1, стр. 4-5</ref>. Στον όρκο που έδιναν τα μέλη της, γινόταν σαφής διάκριση μεταξύ Βουλγάρων και Ελλήνων και τονίζονταν ότι οι χριστιανικές εθνότητες θα συνεργάζονταν για την αποκήρυξη του [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικού]] ζυγού.<ref>Κωνσταντίνος Αποστόλου Βακαλόπουλος, Εθνοτική Διαπάλη στη Μακεδονία (1894 – 1904), Η Μακεδονία στις παραμονές του Μακεδονικού Αγώνα, Ηρόδοτος, Θεσσαλονίκη, 1999, σελ. 311</ref>Αποτέλεσμα της δράσης της [[ΕΜΕΟ]]. ήταν οι εθνικοί ανταγωνισμοί να μετατραπούν σε ένοπλες συγκρούσεις, κάτι που οδήγησε σε νέα [[Μακεδονική επανάσταση του 1896|Μακεδονική Επανάσταση]]. το [[1896]]. Σύμφωνα με απογραφή που έγινε από τομ Χιλμή Πασά το 1904 στα βιλέτια της Θεσσαλονίκης, του Μοναστηρίου και του Κοσσυφοπεδίου, η σύσταση του πληθυσμού ήταν: Μωαμεθανοί (1.729.000), Έλληνες (647.932), Βουλγαρίζοντες (527.784), Σέρβοι (167.601), Εβραίοι (48.270) και Ρουμανίζοντες Βλάχοι (30.116). <ref>[http://www.hellinon.net/EthnologikiMakedonia.htm ΕΘΝΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 20ού ΑΙΩΝΑ] δίκτυο Ελληνων. Ανακτήθηκε την 14 Σεπτεμβρίου 2012.</ref> Υπολογίζεται ότι ένας στους τρεις κατοίκους της μετέπειτα Ελληνικής Μακεδονίας, μιλούσε Σλαβομακεδονικά.<ref name="ΑπαγορευμένηΓλώσσα">{{cite book| author = Τάσος Κωστόπουλος |url = http://www.protoporia.gr/i-apagoreymeni-glossa-p-303071.html |title = Η απαγορευμένη γλώσσα |publisher = Βιβλιόραμα |year = 2008 |isbn = 9789608087736}}</ref>{{cref|α}}