Τραπεζικός πανικός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

** Η [[τραπεζική πλήρους αποθεματικού]] (αγγλ.: full-reserve banking) είναι η υποθετική περίπτωση όπου η αναλογία αποθεματικού είναι 100% και η τράπεζα δεν δανείζει τα κατατεθέντα κεφάλαια, με την προϋπόθεση ότι ο καταθέτης διατηρεί το νομικό δικαίωμα της ανάληψής τους κατά βούληση. Υπό αυτήν την προσέγγιση οι τράπεζες αναγκάζονται να ταιριάξουν τις διάρκειες δανείων και καταθέσεων, οπότε ο κίνδυνος τραπεζικών πανικών μειώνεται σημαντικά.<ref>{{cite journal |author= Allen WR |title= Irving Fisher and the 100 percent reserve proposal |journal= J Law Econ |year=1993 |volume=36 |issue=2 |pages=703–17 |doi=10.1086/467295}}</ref><ref>{{cite conference |title= Does Argentina provide a case for narrow banking? |author= Fernandez R, Schumacher L (eds.) |pages=21–46 |year=1997 |booktitle=Preventing Banking Sector Distress and Crises in Latin America |url=http://www-wds.worldbank.org/external/default/WDSContentServer/WDSP/IB/2000/02/24/000009265_3971031092501/Rendered/PDF/multi_page.pdf |editor= Bery SK, Garcia VF (eds.) |isbn= 0-8213-3893-5 |others= World Bank Discussion Paper No. 360, |format=PDF}}</ref>

** Μια λιγότερο αυστηρή εναλλακτική, από ότι η τραπεζική πλήρους αποθεματικού, είναι η απαίτηση για μια ορισμένη [[αναλογία αποθεματικού]], η οποία περιορίζει τον λόγο καταθέσεων τον οποίο η τράπεζα μπορεί να δανείσει, καθιστώντας λιγότερο πιθανή την έναρξη ενός τραπεζικού πανικού, καθότι περισσότερα αποθεματικά είναι διαθέσιμα για να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις των καταθετών.<ref name=Heffernan>{{cite book |author= Heffernan S |chapter= The causes of bank failures |pages=366–402 |editor= Mullineux AW, Murinde V |title= Handbook of international banking |year=2003 |publisher= Edward Elgar |isbn=1-84064-093-6}}</ref> Η πρακτική αυτή θέτει ένα όριο στο [[τραπεζικό σύστημα κλασματικών αποθεμάτων]].

* Οι [[κεντρικές τράπεζες]] δρουν ως [[δανειστής τελευταίας ανάγκης|δανειστές τελευταίας ανάγκης]]. Για την αποτροπή ενός τραπεζικού πανικού, η κεντρική τράπεζα εγγυάται ότι θα δώσει δάνεια μικρής διαρκείας στις τράπεζες, ώστε να εξασφαλίσει ότι αν παραμείνουν οικονομικά βιώσιμες,θα έχουν πάντα αρκετή ρευστότητα για να τιμήσουν τις καταθέσεις τους.<ref name=Diamond2007/> Το βιβλίο του [[Ουόλτερ Μπάγκεχοτ]] [[Lombard Street: A Description of the Money Market|Lombard Street]] παρέχει μια σημαντική πρώιμη ανάλυση του ρόλου του [[δανειστής τελευταίας ανάγκης|δανειστή τελευταίας ανάγκης]].