Βυζαντινό νόμισμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Στις επιγραφές των νομισμάτων διαβάζουμε τίτλους δηλωτικούς ιδεολογικών προθέσεων: Ο όρος ''ορθόδοξος'', που συναντάμε σε νομίσματα δύο αυτοκρατόρων του 11ου αιώνα, διατρανώνει την προσήλωσή τους στην Ορθοδοξία κατά την αντιπαράθεσή τους με τη Ρώμη (π.χ. ο Μιχαήλ ΣΤ΄), ενώ ο όρος ''πορφυρογέννητος'' δηλώνει, ότι ο αυτοκράτορας είχε γεννηθεί στο πορφυρό δωμάτιο του παλατιού. Χρησιμοποιήθηκε από τον Κωνσταντίνο Ζ΄ με στόχο να υποστηρίξει τη νομιμότητα της γέννησής του, έναντι όσων αρνούνταν την ισχύ του τέταρτου γάμου τού πατέρα του Λέοντα ΣΤ΄. Επίσης ο όρος αυτός χρησιμοποιήθηκε και από τον [[Ιωάννης Β΄ Κομνηνός|Ιωάννη Β΄ Κομνηνό]], τον πρώτο αυτοκράτορα ο οποίος ύστερα από ένα αιώνα ανέβηκε κληρονομικώ δικαιώματι στο θρόνο.<ref>Philip Grierson, Βυζαντινή νομισματοκοπία, μτφρ. Βαγγέλης Μαλαδάκης, εκδ.Μ.Ι.Ε.Τ., Αθήνα, 2007,σελ.62</ref>Σε περιπτώσεις ανώμαλης διαδοχής στο θρόνο ή δυναστικής αντιζηλείας έχουμε την παρουσία επικεκομμένων νομισμάτων: έτσι φόλλεις στο όνομα του Βασιλείου Α΄ και των συναυτοκρατόρων του Κωνσταντίνου και Λέοντος (ΣΤ΄) βρίσκονται επικεκομμένοι σε φόλλεις με τις ένθρονες μορφές του Βασίλειου Α΄ και Κωνσταντίνου, ενώ φόλλεις στο όνομα του [[Κωνσταντίνος Ζ΄|Κωνσταντίνου Ζ΄]] και του γιου του Ρωμανού Β΄ είναι επικεκομμένοι σε εκδόσεις, όπου ο Κωνσταντίνος Ζ΄ απεικονίζεται μόνος του.<ref>Βάσω Πέννα, «Η ζωή στις βυζαντινές πόλεις της Πελοποννήσου: Η νομισματική μαρτυρία (8ος-12ος αι.μ.Χ)»στο:Μνήμη Martin Jessop Price, Βιβλιοθήκη της Ελληνικής Νομισματικής Εταιρείας , 5, Αθήνα : [Ελληνική Νομισματική Εταιρεία], 1996,σελ207</ref>Η απεικόνιση του προφήτη Αχιά σε αργυρό βασιλικό που εκδόθηκε μεταξύ 1321-1328, που είχε προφητεύσει τη διαίρεση των βασιλείων της Ιουδαίας και του Ισραήλ, επελέγη να απεικονιστεί επειδή ακριβώς η Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήταν διαιρεμένη εκείνη την περίοδο ανάμεσα στον Ανδρόνικο Β΄ και τον Ανδρόνικο Γ΄. <ref>Νικόλαος Γεωργιάδης, «Τα νομίσματα του βυζαντινού εμφυλίου πολέμου 1321-1328», Νομισματικά χρονικά 23 (2004), σελ.88</ref>Επίσης για λόγους προπαγάνδας αύξανε η νομισματική παραγωγή και η κυκλοφορία, ενώ ταυτόχρονα ετίθεντο σε αχρηστία και αποσυρόταν τα νομίσματα των παλαιών αυτοκρατόρων.<ref>Άννα Μαρία Κάσδαγλη,«Νομίσματα στα Δωδεκάνησα από τη μεταρρύθμιση του Αναστασίου (498 μ.Χ) έως τον 19ο αιώνα »,οβολός 8(2006),σελ.259</ref>

Επίσης η εύρεση νομισμάτων σε αρχαιολογικές ανασκαφές σε τάφους αρκετά χρόνια μετά την κοπή τους, όπως φόλλεων με απεικόνιση του Χριστού και όχι εκπροσώπου της κοσμικής εξουσίας, συνδέεται όχι με την χαμένη αγοραστική αξία τους, αλλά με τον θρησκευτικό συμβολισμό τους.<ref>Αικατερίνη Τσανανά, Κλεάνθης Δούκας, «Βυζαντινά νομίσματα από τη Βρύα της Χαλκιδικής», Κερμάτια φιλίας: τιμητικός τόμος για τον Ιωάννη Τουράτσογλου Αθήνα: Υπουργείο Πολιτισμού, Νομισματικό Μουσείο, 2009 Τ. 1 (2009), σελ.519</ref>