O '''Αγησίλαος Β'.''' ([[444 π.Χ.]] - [[360 π.Χ.]]) ήταν βασιλιάς της [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτης]],19ος από το γένος των Ευρυποντιδών, ο οποίος κυβέρνησε από το 398 μέχρι και το θανάτο του το 360 π.Χ. Ο Πλούταρχος στην ομώνυμη βιογραφία του για τον Αγησίλαο τον ονομάζει ως " τον ηγεμόνα και βασιλιά όλης της Ελλάδας"<ref>{{Cite book|title=Πλούταρχου, Βίοι , Αγησίλαος|first=|last=|publisher=|isbn=|year=|location=|page=|quote=}}</ref> και σε όλη τη διάρκεια της βασιλείας του ταυτίστηκε με τις τύχες και τα επιτεύγματα της πατρίδας του. Μικρός στο ανάστημα και κουτσός από τη γέννηση του ο Αγησίλαος έγινε βασιλιάς εντελώς απροσδόκητα στην ηλικία των 45- 46 ετών. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του διεξήγαγε επιτυχείς εκστρατείες στη Μικρά Ασία εναντίον των Περσών και αντιμετώπισε με επιτυχία τον αντι-σπαρτιατικο συνασπισμό των ελληνικών πόλεων στη διάρκεια του Κορινθιακού πολέμου. Ωστόσο ατυχείς διπλωματικές ενέργειες του, οδήγησαν στην ήττα των Σπαρτιατών στα Λεύκτρα το 371 π.Χ. και την απώλεια της ηγεμονίας τους στον ελληνικό χώρο. Η δεκαετία 371-362 αποδείχθηκε κρίσιμη για την επιβίωση της Σπάρτης ως ανεξάρτητης πόλης-κράτους και ο Αγησίλαος έγινε μάρτυρας αυτών των δυσάρεστων για την πατρίδα του γεγονότων. Πέθανε στα 84 χρόνια στην Κυρηναϊκή κατά το ταξίδι της επιστροφής από την εκστρατεία του στην Αίγυπτο, όπου είχε πάει μαζί με άλλους Έλληνες μισθοφόρους για να βοηθήσει τον Αιγύπτιο Φαραώ Τάχω και Νεκτανεβω Β΄ στην επανάσταση τους εναντίον των Περσών.<ref>{{Cite book|title=Πλούταρχου, Βίοι, Αγησίλαος|first=|last=|publisher=|isbn=|year=|location=|page=|quote=}}</ref>
