Βικιπαίδεια

Νίκος Αλέφαντος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Μη βάζετε σύνδεσμο σε ημερομηνίες
Μετατροπή σε παρελθοντικό χρόνο
Γραμμή 67:
 
== Ποδοσφαιρική πορεία ==
Γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου του 1939 στην [[Αθήνα]] και μεγάλωσε στα [[Εξάρχεια]], όπου διαμένει έως σήμερα. Αγωνιζόταν στη θέση του μεσοκυνηγούαριτερού μ΄ρδου ή αριστερού ακραίου επιθετικού και σε μικρή ηλικία ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από τον [[Αστέρας Εξαρχείων|Αστέρα Εξαρχείων]] της συνοικίας του. Στη συνέχεια μετακινήθηκε στις [[Α.Ε. Χαλανδρίου|ΑΕ Χαλανδρίου]], [[Π.Α.Ο. Ρουφ|ΠΑΟ Ρουφ]], [[Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς (ποδόσφαιρο)|Ολυμπιακό Πειραιώς]] (μετέχοντας σε έναν αγώνα πρωταθλήματος),<ref name="Δελαγραμμάτικας">στα τέλη του 1958, εναντίον του [[Άρης Πειραιά|Άρη Πειραιώς]] για το πρωτάθλημα [[ΕΠΣ Πειραιώς 1958–59#Βαθμολογία|ΕΠΣΠ 1958-59]]<br />[''"Οι θρυλικές εποχές 1953-1959, 1996-2003 • Οι πρωταγωνιστές"'', Νίκος Δελαγραμμάτικας, ''Εκδ. Ελληνικά Γράμματα'', Αθήνα 2003, ([[Διεθνής πρότυπος αριθμός βιβλίου|ISBN]]: 960-4065-82-3), σελ. 91]</ref> [[Π.Α.Ο. Ατρόμητος Πειραιώς|Ατρόμητο Πειραιώς]] ([[Καμίνια (Πειραιάς)|Καμινίων]]), [[Ολυμπιακός Χαλκίδας]] (για τον οποίο σημείωσε [[Γκολ (ποδόσφαιρο)|τέρμα]] σε βάρος του αντίστοιχου του [[Πειραιάς|Πειραιά]], όταν το 1963 επέστρεψε ως αντίπαλος στο [[Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης|Καραϊσκάκης]]),<ref>κατά τη νίκη 3-1 των γηπεδούχων<br />
[''"Η ιστορία του Ολυμπιακού, με πλήρη στοιχεία 1925-2000 • 75 χρόνια θρύλου"'', Στάθης Αρβανίτης, ''Εκδόσεις Καστανιώτη'', Αθήνα 2000 ([[Διεθνής πρότυπος αριθμός βιβλίου|ISBN]]: 960-0329-45-1), σελ. 236]</ref> [[Παναιγιάλειος Γ.Σ.|Παναιγιάλειο]], [[Πανελευσινιακός|Πανελευσινιακό]] και [[Α.Γ.Σ. Βύζας Μεγάρων|Βύζαντα Μεγάρων]], όπου το 1969 τερμάτισε την καριέρα του.
 
Γραμμή 75:
Παρακολούθησε τις προπονητικές και αγωνιστικές μεθόδους σπουδαίων προπονητών, όπως ο [[Ερνστ Χάπελ]], o [[Κάρλος Αλμπέρτο Παρρέιρα]], o [[Ένζο Μπεαρζότ]], ο [[Μπομπ Πέισλι]], ο [[Αρίγκο Σάκι]], ο [[Μαρτσέλο Λίπι]] και ο [[Κάρλο Αντσελότι]].<ref>[https://www.sport24.gr/Files/nikos-alefantos-o-enas-kai-monadikos.3227135.html Γ. Περπερίδης, Νίκος Αλέφαντος, ο ένας και μοναδικός] ''Sport24.gr''</ref> Θαυμάζει τον [[Ζοζέ Μουρίνιο]] (τον οποίο θεωρεί καλύτερο στον κόσμο) και τον [[Άλεξ Φέργκιουσον|Σερ Άλεξ Φέργκιουσον]], ενώ από τους παλαιότερους τον Ερνστ Χάπελ και τον [[Σέσαρ Λουίς Μενότι]] (μεταξύ άλλων).
 
Έχει ασκήσειΆσκησε έντονη κριτική στο στυλ παιχνιδιού « τίκι - τάκα» της [[Μπαρτσελόνα]], το οποίο θεωρεί εξόχως βαρετό και βλαβερό για την ποιότητα του ποδοσφαίρου, ενώ αντίστοιχα έχει δώσει συγχαρητήρια σε προπονητές όπως ο [[Ντιέγκο Σιμεόνε]] και ο [[Αντόνιο Κόντε]] οι οποίοι το αντιμάχονται.<ref>[http://sportdog.gr/sports/podosfairo/article/221991/poio-tiki-taka-ayto-einai-to-mellon-re-asxetoi Ποιο τίκι - τάκα; Αυτό είναι το μέλλον, ρε άσχετοι!] ''Sportdog.gr''</ref>
 
Κατά καιρούς έχει εκφραστείεκφράστηκε με πολύ καλά λόγια για τον [[Ότο Ρεχάγκελ]] (αποθεώνοντας την τακτική που ακολούθησε στο [[Euro 2004]]) αλλά του έχει ασκήσει και δριμύτατη κριτική, ιδίως για τις επιλογές του μετά την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Έχει μεγάλη κόντρα με τον [[Ντούσαν Μπάγεβιτς]] και τους δημοσιογράφους [[Αντώνης Πανούτσος|Αντώνη Πανούτσο]], [[Αντώνης Καρπετόπουλος|Αντώνη Καρπετόπουλο]] και Κώστα Νικολακόπουλο. Είναι φανατικός οπαδός του Ολυμπιακού,{{παραπομπή}} τον οποίο υπηρέτησε τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής, ενώ τρέφει μεγάλη συμπάθεια για τον ΠΑΟΚ και τον Ηρακλή.
 
Δύο συνεχείς χρονιές στην αρχή της καριέρας του, με τον [[ΠΑΣ Γιάννενα]] το [[Β΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών 1973-74#Βαθμολογίες|1973–74]] (για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου) και τον [[Πιερικός|Πιερικό]] το [[Β΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών 1974-75#Βαθμολογίες|1974–75]], πέτυχε ισάριθμες ανόδους στην [[Πρωτάθλημα Ελλάδας ποδοσφαίρου ανδρών|Α' Εθνική κατηγορία]], κατακτώντας παράλληλα και τις δύο χρονιές το [[Β΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών|πρωτάθλημα της Β' Εθνικής]]. Εκτός από τους δύο αυτούς τίτλους, έχει κατακτήσει και το [[Κύπελλο Κύπρου ποδοσφαίρου ανδρών 1996-97|κύπελλο Κύπρου 1996–97]] ως τεχνικός του [[ΑΠΟΕΛ (ποδόσφαιρο)|ΑΠΟΕΛ]], μετά από νίκη με 2–0 επί της [[Ομόνοια Λευκωσίας (ποδόσφαιρο ανδρών)|Ομόνοιας]] στον τελικό.
Γραμμή 100:
Η τρίτη, τελευταία, και πιο επεισοδιακή θητεία του Αλέφαντου στον πάγκο των «''ερυθρολεύκων''» ήταν από τις 19 Μαρτίου 2004 μέχρι τις 31 Μαΐου 2004, και πάλι επί προεδρίας Σωκράτη Κόκκαλη. Σε 10 αγώνες (7 για το Πρωτάθλημα και 3 για το Κύπελλο), ο απολογισμός του Αλέφαντου ήταν 7 νίκες, 1 ήττα και 2 ισοπαλίες, με τέρματα 21 υπέρ και 8 κατά.{{παραπομπή}} Ο Ολυμπιακός κατάφερε να κερδίσει όλα τα παιχνίδια στο πρωτάθλημα εκτός του ντέρμπι στη [[Γήπεδο Απόστολος Νικολαΐδης|Λεωφόρο]] με τον Παναθηναϊκό, το οποίο έληξε ισόπαλο με 2–2, μετά από εξόφθαλμο, καταδικαστικό για τον Ολυμπιακό λάθος του διαιτητή Γιώργου Δούρου, το οποίο έχει παραδεχτεί δημόσια και ο ίδιος ο Δούρος σε συνεντεύξεις του.<ref>[http://www.sport-fm.gr/article/12450 Δούρος: «Έκανα λάθος στην Λεωφόρο»]</ref> Συγκεκριμένα, με το σκορ στο 1–2 υπέρ του Ολυμπιακού, ο αμυντικός του Παναθηναϊκού [[Σωτήρης Κυργιάκος]] χτύπησε με γροθιά στο πρόσωπο εκτός φάσης και μέσα στη [[μεγάλη περιοχή]] του τον επιθετικό του Ολυμπιακού [[Τζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα|Τζιοβάνι]], ο οποίος ανταπόδωσε με κλωτσιά. Ο Δούρος αντί να αποβάλει και τους δύο παίκτες ως όφειλε, απέβαλε μόνο τον Τζιοβάνι αφήνοντας εντελώς ατιμώρητο τον Κυργιάκο να συνεχίσει τον αγώνα.<ref>[http://www.gazzetta.gr/super-league/article/item/260155-neo-greek-idol-o-douros-vids Συνέντευξη διαιτητή Γιώργου Δούρου: ''"Είναι αποβολή και πέναλτι υπέρ του Ολυμπιακού. Αδίκησα τους παίκτες του Ολυμπιακού με αυτό το λάθος μου, τον προπονητή και τους φιλάθλους, συν τοις άλλοις νιώθω όμως και εγώ αδικημένος."'']</ref> Η αντιαθλητική συμπεριφορά των δύο ποδοσφαιριστών θα είχε πιθανότατα αποφευχθεί,{{Εκκρεμεί παραπομπή|σχόλιο=}} εάν ο διατητής είχε καταλογίσει την επικίνδυνη ενέργεια του επιτιθέμενου (παιχνίδι με τον αγκώνα), το οποίο προηγήθηκε της συμπλοκής τους. Ο Παναθηναϊκός εκμεταλλευόμενος το αναπάντεχο αριθμητικό πλεονέκτημα, αλλά και την αποφυγή του πιθανού 1–3 από το [[Επανορθωτικό λάκτισμα (Πέναλτι)|πέναλτι]], ένα δεκάλεπτο αργότερα κατάφερε στο 82' να ισοφαρίσει σε 2–2 και να διατηρήσει την καθοριστική διαφορά των 2 βαθμών. Σε περίπτωση νίκης του, ο Ολυμπιακός θα είχε προσπεράσει με 1 βαθμό τον αιώνιο αντίπαλο, μόλις 4 αγωνιστικές πριν το φινάλε.
 
Ο ίδιος ο Αλέφαντος έχει τεράστιο παράπονο από αυτό το παιχνίδι και θεωρεί ότι ο Δούρος του στέρησε μια επιτυχία που εδικαιούτο 100%, χαρακτηρίζοντας τα διαιτητικά λάθη ως την ''«κλοπή του αιώνα»''.<ref>[http://www.aek365.com/a-270250/alefantos-h-kloph-tou-aiwna-me-douro.htm ''"Αλέφαντος: Η κλοπή του αιώνα με Δούρο"'']</ref> Έπειτα την απομάκρυνσή του από τον Ολυμπιακό το Μάιο του 2004, κατόπιν της απώλειας [[Α΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών 2003-2004#Βαθμολογία|πρωταθλήματος]] και κυπέλλου, δεν έχει αναλάβειανέλαβε κάποιο σύλλογο, παρότι το όνομά του συνδέθηκε και πάλι με εκείνον του [[Πειραιάς|Πειραιά]] στις αρχές του 2010.
 
== Δημόσια παρουσία ==
Γραμμή 109:
Το 1983 το λαϊκό μουσικό σχήμα ''[[Τα παιδιά από την Πάτρα]]'' κυκλοφόρησε δίσκο στον οποίο περιέχεται τραγούδι για τον Νίκο Αλέφαντο με τίτλο ''«Γεια σου ρε Αλέφαντε, είσαι παλικάρι»'' που εξυμνεί το χαρακτήρα του Έλληνα προπονητή, μιλώντας παράλληλα και για αδικίες που έχει υποστεί.
 
Από την τηλεοπτική περίοδο 2011–12 συμμετέχεισυμμετείχε σε εβδομαδιαία αθλητική εκπομπή ιδιωτικού αθηναϊκού καναλιού (ΑRΤ TV), με παρουσιαστή τον Γιάννη Καρατζαφέρη, στην οποία παίρνει μέρος και ο [[Κωστής Ραπτόπουλος]].
 
Ο Νίκος Αλέφαντος εμφανίζειεμφάνιζε, τέλος, μια τάση να αλλοιώνει κατά λάθος τα ονόματα (κυρίως ξένων) παικτών, προπονητών και συλλόγων, η οποία γίνεται αφορμή για σχόλια στον αθλητικό, κυρίως, τύπο.
 
===Ξυλοδαρμός του Λάκη Πετρόπουλου και καταδίκη ===
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Νίκος_Αλέφαντος"