Μπορντέλο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
αναφέρεται σε σίκκουελ -πρίκουελ
Γραμμή 16:
| επόμενη =
}}
Το '''Μπορντέλο''' ''(ξενόγλωσσος τίτλος: '''<small>Bordello</small>''')'' είναι ελληνική κινηματογραφική ταινία ιστορικού και κοινωνικού περιεχομένου, παραγωγής 1985, <ref name=":0">{{Cite web|url=http://tainiothiki.gr/v2/lang_el/filmography/view/1/343/|title=Μπορντέλο - Φιλμογραφία|last=Ταινιοθήκη Της Ελλάδος|first=|ημερομηνία=|website=tainiothiki.gr|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref> σε σκηνοθεσία [[Νίκος Κούνδουρος|Νίκου Κούνδουρου]].
 
== Πλοκή ==
Γραμμή 23:
Την ίδια χρονιά, η Ρόζα Βοναπάρτη, μαντάμ ενός οίκου ανοχής από τη Μασσαλία, καταφθάνει στα Χανιά με δώδεκα κορίτσια κι ολόκληρο τον εξοπλισμό του μασσαλιώτικου μπορντέλου της. Η κουστωδία εγκαθίσταται στην πτέρυγα ενός εγκαταλελειμμένου πρώην δημαρχείου και στήνει τη νέα επιχείρηση.
 
Μια πληθώρα ανθρώπων που πρωταγωνιστούν ή συμμετέχουν στα κρίσιμα γεγονότα της εποχής εκείνης συγκεντρώνονται τα βράδια και διασκεδάζουν στο μπορντέλο της Ρόζας - αξιωματικοί του συμμαχικού στόλου, ακόλουθοι, στρατιωτικοί σύνδεσμοι, κερδοσκόποι, μυστικοί και φανεροί πράκτορες, ένας απογοητευμένος νεαρός επαναστάτης κ.ά.
 
Όταν το μπορντέλο καίγεται, τα κορίτσια εξαναγκάζονται να σκορπίσουν σε διάφορα λιμάνια της Ανατολής. Η μαντάμ Ρόζα, στο τέλος πλέον της μακρόχρονης καριέρας της, παραμένει στην Κρήτη και ονειρεύεται ένα σπίτι με μεγάλο παράθυρο, από όπου θα μπορεί να βλέπει τα πλοία να έρχονται και να φεύγουν.
 
== Βραβεία ==
Η ταινία προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού στο [[Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1985|26ο26<sup>ο</sup> Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1985]] και απέσπασε τρία Κρατικά Βραβεία Ποιότητας ΥΠΠΟ.<ref name=":0" />
 
* Β΄ Καλύτερης Ταινίας
Γραμμή 153:
* [[Νίκος Κούνδουρος]]
== Ο Κούνδουρος για την ταινία ==
Το "Μπορντέλο", που ήθελα να είναι μια ταινία προκλητική -το λέει κι ο τίτλος άλλωστε-, αντανακλά τη γνώση μιας εποχής, που δεν έβαλε τίποτα στη θέση της. Αυτό που με εμπνέει και με ωθεί σήμερα είναι ότι κι εγώ, μεγαλωμένος πια, τρέφομαι από μνήμες. Όχι από τις μνήμες τις δικές μου μονάχα, αλλά κι από τις μνήμες άλλων.
 
Γυρνάω λοιπόν ακόμη 50 χρόνια πίσω και κάνω το "Μπορντέλο" που έχει ως θέμα την Κρήτη του 1897. Η Κρήτη βγαίνει ματωμένη από την επανάσταση και ζητάει την ανεξαρτησία και την ελευθερία της. Όχι μονάχα την ελευθερία από τούς Ευρωπαίους. Αυτά τα θέματα είναι και σήμερα έντονα στην καθημερινή πολιτική ζωή μας.
Γραμμή 159:
Η ταινία βέβαια παρεξηγήθηκε γιατί ήταν και σατιρική με την έννοια του σαρδόνιου, ενός θανατηφόρου σαρκασμού. Δεν είναι μια εικόνα πικρή, μια εικόνα απογοητευμένη, όπως νόμιζαν κάμποσοι.
 
Ίσα-ίσαΊσα–ίσα, υπάρχει ένα επικό στοιχείο και μέσα στη θλίψη και μέσα στον εκφυλισμό των πραγμάτων. Πρόκειται δηλαδή για το επικό στοιχείο του Έλληνα και των πραγμάτων. Μέσα στη μιζέρια μας εξακολουθούμε να έχουμε να βιώνουμε τα σπέρματα ενός λαού επικού. Τώρα όμως είναι και ο ηρωισμός της γνώσης ότι τα πράγματα πια τα ξέρουμε, βεβαιωμένα από τον χρόνο πού πέρασε.<ref>{{Cite web|url=https://www.postmodern.gr/mnimi-i-elliniki-dialektiki-syzitisi-tou-nikou-koundourou-me-ton-kosta-theologou/|title=Μνήμη: η Ελληνική διαλεκτική. Συζήτηση του Νίκου Κούνδουρου με τον Κώστα Θεολόγου|last=Θεολόγου|first=Κώστας|ημερομηνία=2018-02-18|website=Postmodern|publisher=|language=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>
 
== Σχόλια ==