Εβραίοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Εβραίοι και Ιουδαϊσμός: αρχαία εθνογένεση |
|||
Γραμμή 126:
Οι ήττες στους [[Ιουδαιορωμαϊκοί Πόλεμοι|Ιουδαιορωμαϊκούς πολέμους]] του 70 και του 135 συνέβαλαν σημαντικά στο μέγεθος του πληθυσμού και στη γεωγραφική κατανομή της διασποράς, αφού σημαντικοί αριθμοί του εβραϊκού πληθυσμού της [[Γη του Ισραήλ|Γης του Ισραήλ]] εξορίστηκαν και πουλήθηκαν ως σκλάβοι σε όλη την [[αυτοκρατορία]]. Έκτοτε οι Εβραίοι έχουν κατοικήσει σε όλη την [[Ευρώπη]] και την ευρύτερη [[Μέση Ανατολή]], επιβιώνοντας διαμέσου εκδηλώσεων [[Ρατσισμός|ρατσισμού]], κακουχιών, φτώχειας, ακόμη και κυμάτων [[γενοκτονία]]ς (βλέπε το άρθρο [[Αντισημιτισμός]]), με κάποιες περιόδους [[Πολιτισμός|πολιτιστικής]], [[Οικονομία|οικονομικής]] και ατομικής άνθησης.
Μελετητές της εβραϊκής εθνογένεσης, όπως οι [[Αζάρ Γκατ]], [[Στήβεν Γκρόσμπυ]], David Goodblatt και Steven Weitzman, υποστηρίζουν την αρχαιότητα του εβραϊκού έθνους. Ως θεμέλια αυτής της εθνογένεσης θεωρούνται η Βίβλος, η εβραϊκή γλώσσα και η γραφή. Σημαντική ώθηση στην εβραϊκή εθνική συνείδηση έδωσε το γεγονός ότι στην αρχαιότητα έζησαν ως υπήκοοι αυτοκρατοριών όπου την εξουσία είχαν άλλα έθνη, όπως οι Έλληνες (ελληνιστική εποχή) και οι Ρωμαίοι.
<ref>[http://www.jhsonline.org/reviews/reviews_new/review357.htm Adam L. Porter, Illinois College, ανασκόπηση του Goodblatt, David M., Elements of ancient Jewish nationalism, 2006, στο Journal of Hebrew Scriptures - Volume 9 (2009)]</ref>
<ref>[https://bmcr.brynmawr.edu/2007/2007.10.56 Carol Bakhos, ανασκόπηση του βιβλίου Goodblatt, David M., Elements of ancient Jewish nationalism. Cambridge: Cambridge University Press, 2006, στο Bryn Mawr Classical Review, 2007.]</ref><ref>[www.jstor.org/stable/40207028 Weitzman, Steven. “On the Political Relevance of Antiquity: A Response to David Goodblatt's Elements of Ancient Jewish Nationalism.” ''Jewish Social Studies'', vol. 14, no. 3, 2008, σ. 166 (περί εθνικισμού), 168, JSTOR]</ref>
Μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα, οι όροι ''Εβραίος'' και ''Ιουδαίος'' ήταν πρακτικά συνώνυμοι και ο [[Ιουδαϊσμός]] ήταν ο κύριος συνεκτικός παράγοντας των Εβραίων, αν και δεν ήταν απολύτως απαραίτητο να ισχύει η Ιουδαϊκή θρησκευτική ταυτότητα ώστε να ανήκει κάποιο άτομο στον εβραϊκό λαό. Ακολουθώντας την [[Διαφωτισμός|Εποχή του Διαφωτισμού]] και το εβραϊκό της αντίστοιχο, την [[Χασκαλά]], συνέβη μία σταδιακή μεταβολή κατά την οποία πολλοί Εβραίοι άρχισαν να θεωρούν ότι το να αποτελεί ένα άτομο μέλος του εβραϊκού [[Έθνος (κοινωνιολογία)|έθνους]] ήταν κάτι διαφορετικό από το να είναι ακόλουθος της ιουδαϊκής πίστης.
| |||