Λέλα Καραγιάννη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Προσθήκη παραπομπής, επιμέλεια
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Η '''Λέλα (Ελένη) Καραγιάννη''' (24 Ιουνίου 1898 - 8 Σεπτεμβρίου 1944) ήταν [[Έλληνες|Ελληνίδα]] [[Εθνική Αντίσταση (Ελλάδα)|αντιστασιακός]], αρχηγός της κατασκοπευτικής οργάνωσης ''Μπουμπουλίνα''. Συνελήφθη από την [[Διεύθυνση Ειδικής Ασφαλείας του Κράτους|Ειδική Ασφάλεια]] και εκτελέστηκε από τους [[Ναζιστική Γερμανία|Γερμανούς]], λίγο πριν την [[Απελευθέρωση]] της Ελλάδας.
 
==Νεανικά χρόνια και προσωπική ζωή==
Γραμμή 6:
 
==Οργάνωση «Μπουμπουλίνα» ==
Κατά την [[κατοχή]], έγινε μέλος της αντίστασηςΑντίστασης, μετατρέποντας το σπίτι της σε αρχηγείο της [[Μπουμπουλίνα (αντιστασιακή οργάνωση)|οργάνωσης «Μπουμπουλίνα»]]. Την οργάνωση δημιούργησε και χρηματοδότησε η ίδια, το 1941. Τον Οκτώβρη του 1941 συνελήφθη και μετά από 7 μήνες απελευθερώθηκε. Στόχος της οργάνωσης ήταν η φυγάδευση Βρετανών στρατιωτών (είχε οργανώσει δίκτυο 150 στρατιωτών) στο Κάιρο αλλά και δολιοφθορές κατά του εχθρού. Η οργάνωση διώχθηκε ανηλεώς από τηντη [[Διεύθυνση Ειδικής Ασφαλείας του Κράτους]], κάτι που οδήγησε, στηνμεταπολεμικά, μεταπολεμική δικαστικήστην καταδίκη των μελών της Ειδικής Ασφάλειας<ref>Ιάσονας Χανδρινός, Το τιμωρό χέρι του λαού-Η δράση του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ στην κατεχόμενη πρωτεύουσα 1942-1944, εκδόσεις Θεμέλιο σελ 148</ref>.
 
Η Καραγιάννη δημιούργησε και δίκτυο κατασκοπείας το οποίο, μεταξύ άλλων, συγκέντρωσε πληροφορίες για τηντις κίνησηκινήσεις των γερμανικών πλοίων, υπέκλεψε σχεδιαγράμματα αεροδρομίων, και διοχέτευσε πληροφορίες για Έλληνες συνεργάτες των αρχών κατοχής.<ref>Ιστορία της Ελλάδας του 20ού αιώνα, Τόμος Γ', Μέρος Β' Κατοχή - Αντίσταση, 2007, Οι οργανώσεις της Αντίστασης, Μιχάλης Λυμπεράτος εκδόσεις Βιβλιόραμα σελ 63</ref>
 
==Σύλληψη==
Το καλοκαίρι του 1944, η Λέλα Καραγιάννη είχε γίνει και συνεργάτης του κατασκοπευτικού δικτύου [[Απόλλων (οργάνωση)|,Απόλλων]], οπότε και συνελήφθη μαζί με πέντε από τα παιδιά της και βασανίστηκε στα [[Αρχηγείο της Γκεστάπο στην Αθήνα|κρατητήρια της οδού Μέρλιν]]. Η σύλληψη έγινε καθώς ο συνεργάτης των Γερμανών, Γιώργος Ριζόπουλος, ζήτησε από την Καραγιάννη να μεσολαβήσει για να τον συνδέσει, μαζί με τον αρχηγό των [[τάγματα ασφαλείας|Ταγμάτων Ασφαλείας]], [[Βασίλειος Ντερτιλής|Ντερτιλή]], με το δίκτυο του Απόλλωνα. Ο Ριζόπουλος όμως συνελήφθη και κατέδωσε τητην Καραγιάννη με αποτέλεσμα τη σύλληψησύλληψή της, μαζί με 2δύο συνεργάτες της.
Η Καραγιάννη είχε αναφέρει ότι, σε μελλοντική απόβαση των Βρετανών, τα Τάγματα Ασφαλείας θα μπορούσαν να "''προσφέρουν μεγάλες υπηρεσίες''"<ref>[http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/17487#page/312/mode/2up Σαμπατακάκης,Θεόδωρος (2003, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών), Οι Βρετανικές υπηρεσίες κατά την περίοδο του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου στην Ελλάδα σελ 311-312]</ref>.
 
==Εκτέλεση==
Μεταφέρθηκε στο [[στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου]] καικαιλ ύστερα από λίγο διάστημα, εκτελέστηκε από τους Γερμανούς κατακτητές στο παρακείμενο [[άλσος Χαϊδαρίου]], μαζί με άλλους 59<ref>Οφειλόμενη τιμή στους τελευταίους εκτελεσμένους από τους Ναζί στο αλσύλλιο Χαϊδαρίου στις 8-9-1944 https://patratora.gr/archives/187300{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }} ιστοσελίδα patratora.gr, ανακτήθηκε στις 27/9/2016</ref> αγωνιστές της Αντίστασης, στηστην πλειοψηφία τους συνεργάτες της [[Επιχειρήσεις Ειδικών Αποστολών|S.O.E]] , στις 8 Σεπτεμβρίου 1944, περίπου ένα μήνα πριν από την Απελευθέρωση.<ref>[http://www.tovima.gr/society/article/?aid=493165 Η ιστορία της Λέλας Καραγιάννη Ποια ήταν η αγωνίστρια της Αντίστασης που εκτελέστηκε από τους Γερμανούς ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 15/01/2013 , Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, ανακτήθηκε στις 27/9/2016]</ref> Η εκτέλεσηεκτέλεσή της πιθανόν να ήταν το αποτέλεσμα της πολιτικής των [[Σούτσσταφφελ|Ες Ες]], των [[Βάλτερ Σιμάνα]] και [[Βάλτερ Μπλούμε]], η οποία παρέκαμψε την πιο μετριοπαθή πολιτική των Γερμανών στην Ελλάδα εκείνη την περίοδο<ref>Σαμπατακάκης,Θεόδωρος (2003, Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών), Οι Βρετανικές υπηρεσίες κατά την περίοδο του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου στην Ελλάδα σελ 319-320</ref>.
 
==Υστεροφημία==