Κεντρική Σερβία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Παραπομπές: Μεταφορά σε "Σημειώσεις ιστορικού"
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 22:
Μεταξύ 1941 και 1944 το μεγαλύτερο μέρος του εδάφους της ανήκε στην περιοχή που κυβερνούσε η Στρατιωτική Διοίκηση της Σερβίας υπό την κατοχή της [[Βέρμαχτ|Γερμανικής Βέρμαχτ]] με μια Σερβική κυβέρνηση-μαριονέτα. Η νοτιοδυτική περιοχή του Σαντζάκ καταλήφθηκε από την [[Βασίλειο της Ιταλίας|Ιταλία]] και προσαρτήθηκε στο γειτονικό Ιταλικό Προτεκτοράτο του Μαυροβουνίου, το νότιο Κοσσυφοπέδιο προσαρτήθηκε στην Αλβανία, ενώ νοτιοανατολικά τμήματα προσαρτήθηκαν στη Βουλγαρία.
 
Η κατοχή του Άξονα έληξε το 1944 με την απελευθέρωση της Γιουγκοσλαβίας από τους [[Γιουγκοσλάβοι Παρτιζάνοι|Γιουγκοσλάβους Παρτιζάνους]] και η Σερβία διαμορφώθηκε ως μία από τις δημοκρατίες της νέας σοσιαλιστικής [[Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας|Γιουγκοσλαβίας]]. Το 1945 η Βοϊβοντίνα και το Κοσσυφοπέδιο έγιναν αυτόνομες επαρχίες εντός της Σερβίας, έτσι το υπόλοιπο τμήμα της Σερβίας, εκτός αυτών των δύο περιοχών, έγινε γνωστό ως ''uža Srbija'' ( "κυρίως Σερβία"). Στις αρχές της δεκαετίας του 1990 ο όρος ''uža Srbija'' αντικαταστάθηκε από το νέο όρο ''Centralna Srbija'' ("Κεντρική Σερβία"), που χρησιμοποιείτο σε όλες τις επίσημες δημοσιεύσεις της Σερβικής κυβέρνησης που αναφέρονταν στην περιοχή.
 
Με το σχηματισμό των νέων στατιστικών περιοχών της Σερβίας το 2009-10, η Κεντρική Σερβία αποτελείται από τρεις στατιστικές περιοχές: το [[Βελιγράδι]], τη Σουμάτζια και Δυτική Σερβία και τη Νότια και Ανατολική Σερβία.