Σαράγεβο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στις 12 Οκτωβρίου 1941 μια ομάδα 108 επίσημων Βόσνιων πολιτών του Σαράγεβο υπέγραψε το Ψήφισμα των Μουσουλμάνων του Σαράγεβο με το οποίο καταδίκαζε τη δίωξη των Σέρβων που οργάνωσαν οι Ουστάσι, έκανε διάκριση μεταξύ των Βοσνίων που συμμετείχαν σε τέτοιους διωγμούς και του υπόλοιπου πληθυσμού των Βοσνίων, παρουσίασε πληροφορίες για τους διωγμούς των Βόσνιων από Σέρβους και ζήτησε ασφάλεια για όλους τους πολίτες της χώρας, ανεξάρτητα από την ταυτότητά τους<ref>{{Cite book |last=Hadžijahić |first=Muhamed |title=Istorija Naroda Bosne i Hercegovine |year=1973 |publisher=Institut za istoriju radničkog pokreta |location=Sarajevo|language=σερβοκροατικά |page=277 |chapter=Muslimanske rezolucije iz 1941 godine [Muslim resolutions of 1941] |chapterurl=https://www.scribd.com/doc/47323922/Muhamed-Hadzijahic-Muslimanske-rezolucije-1941 |postscript={{inconsistent citations}}}}</ref> Στα μέσα του καλοκαιριού του 1942 περίπου 20.000 Σέρβοι βρήκαν καταφύγιο στο Σαράγεβο από την τρομοκρατία των Ουστάσι.{{sfn|Gumz|1998|p=}}

 

 

Μετά τον πόλεμο το Σαράγεβο ήταν η πρωτεύουσα της [[Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης|Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης]] εντός της [[Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας|Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας]]. Η κυβέρνηση της Δημοκρατίας επένδυσε έντονα στο Σεράγεβο, κατασκευάζοντας πολλά καινούργια οικιστικά συγκροτήματα στο Δήμο του Νόβι Γκραντ και στο δήμο Nόβο Σαράγεβο, αναπτύσσοντας παράλληλα τη βιομηχανία της πόλης και μετατρέποντας το Σαράγεβο σε μια σύγχρονη πόλη. Το Σαράγεβο μεγάλωσε γρήγορα καθώς έγινε σημαντικό περιφερειακό βιομηχανικό κέντρο της Γιουγκοσλαβίας. Μεταξύ του τέλους του πολέμου και του τέλους της Γιουγκοσλαβίας, η πόλη αυξήθηκε από πληθυσμό 115.000 κατοίκων σε περισσότερους από 600.000. Το Mνημειακό Πάρκο Βράτσα, για τα θύματα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αφιερώθηκε στις 25 Νοεμβρίου, «Ημέρα του Κράτους της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης», όταν το ZAVNOBIH πραγματοποίησε την πρώτη του συνάντηση το 1943.