Βόρεια Μακεδονία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Glucken123 (συζήτηση | συνεισφορές)
Αναίρεση έκδοσης 8327580 από τον Antondimak (Συζήτηση)
Ετικέτα: Αναίρεση
Αναίρεση έκδοσης 8327629 από τον Glucken123 (Συζήτηση) Γιατί;
Ετικέτα: Αναίρεση
Γραμμή 212:
 
Συγκεκριμένα η [[Κομιντέρν]] είχε αναθέσει στον Σατόροφ τη θέση του Γραμματέα της Μακεδονικής Περιφερειακής Επιτροπής του [[Κομμουνιστικό Γιουγκοσλαβικό Κόμμα|Κομμουνιστκού Κόμματος Γιουγκοσλαβίας]] (ΚΚΓ). Παρόλα αυτά, μετά τη Βουλγαρική εισβολή, η Μακεδονική Περιφερειακή Επιτροπή υπό την ηγεσία του Σατόροφ πέρασε στη σφαίρα επιρροής του [[Κομμουνιστικό Κόμμα Βουλγαρίας|Κομμουνιστικού Κόμματος Βουλγαρίας]] (ΚΚΒ)<ref>{{harvnb|Georgieva|Konechni|1998|p=223}}</ref><ref>{{cite book|url=http://books.google.com/?id=j_NbmSoRsRcC&pg=PA102&lpg=PA102&dq=Metodi+Shatorov+bulgarian+communist |title=Who are the Macedonians? Hugh Poulton, C. Hurst & Co. Publishers, 1995, ISBN 1-85065-238-4, p.102 |publisher=Books.google.bg |accessdate=2010-04-28|isbn=9781850652380|year=1995}}</ref> και διέκοψε κάθε σχέση με το ΚΚΓ. Συγκεκριμένα, ο Σατόροφ αρνήθηκε να ακολουθήσει την εντολή του ΚΚΓ περί στρατιωτικής επίθεσης κατά των Βουλγάρων.<ref>{{cite book|url=http://books.google.com/?id=HjSsAAAAIAAJ&pg=PA130&dq=Metodi+Shatarov+bulgarian+communist |title=Bulgaria during the Second World War, Marshall Lee Miller, Stanford University Press, 1975, ISBN 0-8047-0870-3, p. 131 |publisher=Google Books |year= 1975|accessdate=2010-04-28|isbn=9780804708708|page=314|author1=Miller, Marshall Lee}}</ref>
Οι Βουλγαρικές αρχές, υπό Γερμανική πίεση,<ref>Bulgaria managed to save its entire 48,000-strong Jewish population during World War II from deportation to [[concentration camps]], but under German pressure those Jews from their newly annexed territories without Bulgarian citizenship were deported, such as those from Vardar Macedonia and [[Western Thrace]]. [http://www.ushmm.org/wlc/article.php?lang=en&ModuleId=10006804 ''The Holocaust in Macedonia: Deportation of Monastir Jewry''] [[United States Holocaust Memorial Museum]]</ref> συγκέντρωσαν περισσότερους από 7.000 Εβραίους στα Σκόπια και τη Μπίτολα και τους έστειλαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.<ref>Mark Cohen, [http://www.ushmm.org/wlc/article.php?lang=en&ModuleId=10006803 The Holocaust in Macedonia: Deportation of Monastir Jewry], United States Holocaust Memorial Museum</ref> Η σκληρή διακυβέρνηση από τις κατοχικές δυνάμεις οδήγησε πολλούς Σλαβομακεδόνες στη στήριξη της κομμουνιστικής αντίστασης των [[Γιουγκοσλάβοι Παρτιζάνοι|παρτιζάνων]] στο κίνημα του [[Γιόσιπ Μπροζ Τίτο]] μετά το 1943,<ref>This policy changed since 1943 with the arrival of the Tito's envoy Montenegrin Serb Svetozar Vukmanović-Tempo. He began in earnest to organise armed resistance to the Bulgarian rule and sharply criticized the Sharlo's pro-Bulgarian policy.At a meeting of the partisan brigades, as well as a group of battalions in the Resen region on 21 Dec 1943, Tempo makes the following comments about Shatorov and the leadership of the MCP: ...They thought that the Macedonian people were Bulgarians and that they were oppressed by the hegemony of Great Serbia and had to be transferred to Bulgaria. Their basic slogan is: "All non-Macedonians out of Macedonia". The capital J [Serbo-Croatian spelling of Yugoslavia, Yugoslavian, etc.] was deleted from all documents. In fact they did not want Yugoslavia, no matter where it stood politically. When the war started, the initial decision of this leadership was to be separate from Yugoslavia and from Tito. They declared that Macedonia would be free as soon as the Bulgarians came...</ref> με επακόλουθο την ολοκλήρωση του [[Εθνικός Απελευθερωτικός Πόλεμος της Βόρειας Μακεδονίας|Εθνικού Απελευθερωτικού Πολέμου]] και την υποχώρηση των Γερμανικών δυνάμεων έξω από την περιοχή μέχρι το τέλος του 1944.
 
Στη Δημοκρατία του Βαρδάρη, μετά το [[Βουλγαρικό πραξικόπημα του 1944|Βουλγαρικό κομμουνιστικό πραξικόπημα του 1944]], τα Βουλγαρικά στρατεύματα βρέθηκαν περικυκλωμένα από Γερμανικές δυνάμεις, τις οποίες αντιμετώπισαν επιτυχώς προσπαθώντας να επιστρέψουν στα παλιά Βουλγαρικά σύνορα. Τρεις Βουλγαρικοί στρατοί (των περίπου 455.000 ατόμων συνολικά) μπήκαν στη Γιουγκοσλαβία το Σεπτέμβριο του 1944 και μετακινήθηκαν από τη Σόφια στο Νις και τα Σκόπια με σκοπό την εξουδετέρωση των Γερμανικών δυνάμεων που υποχωρούσαν από την Ελλάδα. Η νότια και ανατολική Σερβία όπως και η περιοχή της βόρειας Μακεδονίας απελευθερώθηκαν σε διάστημα ενός μήνα.<ref>Dr. Ivan Yanev ''Bulgaria's Foreign Policy During the Second World War as Reflected in Bulgarian Historic Literature'' 1938–1944 Варна, 2006 Издателство "Литернет", [http://bezmonitor.com/books06/yanev.htm Bezmonitor.com]</ref> {{πηγή|Ωθούμενη από τη Σοβιετική Ένωση, η οποία είχε βλέψεις για τη δημιουργία μίας μεγάλης Νότιας Σλαβικής Ομοσπονδίας, η Βουλγαρική κυβέρνηση προσφέρθηκε ξανά να παραχωρήσει τη Μακεδονία του Πιρίν στη γειτονική χώρα στο πλαίσιο του οράματος της Ενωμένης Μακεδονίας το 1945.}}