Κλέμενς φον Μέττερνιχ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 42:
Επιστρέφοντας στην Αυστρία ο Μέττερνιχ γνώρισε από πρώτο χέρι την ήττα του Αυστριακού στρατού στη [[Μάχη του Βάγκραμ]] το 1809. Στη συνέχεια ο Στάντιον υπέβαλε την παραίτησή του από υπουργός Εξωτερικών και ο Αυτοκράτορας πρόσφερε αμέσως τη θέση στον στη συνέχεια,. Εκείνος ανησυχούσε ότι ο Ναπολέων θα έβρισκε την ευκαιρία να απαιτήσει σκληρότερους όρους ειρήνης, αντίθετα συμφώνησε να γίνει υπουργός επικρατείας (που έγινε στις 8 Ιουλίου) και να ηγηθεί διαπραγματεύσεων με τους Γάλλους έχοντας κατά νου να αντικαταστήσει τον Στάντιον ως υπουργός Εξωτερικών αργότερα. <ref name="palmer69">{{harvnb|Palmer|1972|pp=69–72}}</ref> Κατά τη διάρκεια ειρηνευτικών συνομιλιών στο Άλτενμπουργκ ο Μέττερνιχ υπέβαλε φιλογαλλικές προτάσεις για τη διάσωση της Αυστριακής μοναρχίας. Ο Ναπολέων ωστόσο δεν συμφωνούσε με τη θέση του για το μέλλον της Πολωνίας και ο Μέττερνιχ σταδιακά εκτοπίστηκε από τη διαδικασία από τον [[Οίκος του Λίχτενσταϊν|Πρίγκιπα του Λίχτενσταϊν]]. Σύντομα ανέκτησε επιρροή, ωστόσο, στις 8 Οκτωβρίου, ως υπουργός Εξωτερικών (και επιπλέον υπουργός της Αυτοκρατορικής Αυλής) <ref name="palmer69">{{harvnb|Palmer|1972|pp=69–72}}</ref>. Στις αρχές του 1810 δημοσιοποιήθηκε η προηγούμενη σχέση του Μέττερνιχ με τη Ζυνό, αλλά λόγω της κατανόησης της Ελεονόρε το σκάνδαλο ήταν ελάχιστο.
[[File:Napoleon Marie Louise Marriage1.jpeg|thumb|upright=1.3|Ο Μέττερνιχ άσκησε την επιρροή του για την πραγματοποίηση του γάμου του Ναπολέοντα με την [[Μαρία Λουίζα, δούκισσα της Πάρμας|Αρχιδούκισσα Μαρία Λουίζα της Αυστρίας]]. Πίνακας του Ζωρζ Ρουζέ.]]
Ένα από τα πρώτα έργα του Μέττερνιχ ήταν να πιέσει για το γάμο του Ναπολέοντα με την [[Μαρία Λουίζα, δούκισσα της Πάρμας|Αρχιδούκισσα Μαρία Λουίζα]] και όχι με τη νεότερη αδελφή του Τσάρου [[Άννα Πάβλοβνα της Ρωσίας|Άννα Πάβλοβνα]]. Αργότερα προσπάθησε να αποστασιοποιηθεί από το γάμο ισχυριζόμενος ότι ήταν ιδέα του Ναπολέοντα, αλλά αυτό είναι απίθανο. Εν πάση περιπτώσει ήταν ευτυχής να διεκδικήσει την ευθύνη για αυτό εκείνη την εποχή. Στις 7 Φεβρουαρίου ο Ναπολέων συμφώνησε και το ζευγάρι παντρεύτηκε με πληρεξούσιο στις 11 Μαρτίου. Η Μαρία Λουίζα έφυγε για τη Γαλλία λίγο μετά και ο Μέττερνιχ ακολούθησε από διαφορετική διαδρομή και ανεπίσημα. Το ταξίδι σχεδιάστηκε, εξήγησε ο Μέττερνιχ, για να μεταφέρει την οικογένειά του (που έχει εγκλωβιστεί στη Γαλλία από το ξέσπασμα του πολέμου) και να αναφέρει στον Αυστριακό Αυτοκράτορα για τις δραστηριότητες της Μαρίας Λουίζας. <ref name="palmer72">{{harvnb|Palmer|1972|pp=72–77}}</ref>
Τελικά ο Μέττερνιχ παρέμεινε έξι μήνες, αναθέτοντας το γραφείο του στη Βιέννη στον πατέρα του. Αρχισε να χρησιμοποιεί το γάμο και τις κολακείες για να επαναδιαπραγματευτεί τους όρους που καθορίζονταν στο [[Ανάκτορα Σενμπρούν| Σενμπρούν]]. Οι παραχωρήσεις που κέρδισε ήταν ωστόσο ασήμαντες: λίγα εμπορικά δικαιώματα, καθυστέρηση της πληρωμής των πολεμικών αποζημιώσεων, επιστροφή ορισμένων κτημάτων που ανήκαν σε Γερμανούς στην υπηρεσία της Αυστρίας, συμπεριλαμβανομένης της οικογένειας Μέττερνιχ και άρση του ορίου των 150.000 ανδρών για τον Αυστριακό στρατό. Το τελευταίο ήταν ιδιαίτερα ευπρόσδεκτο ως ένδειξη αυξημένης αυστριακής ανεξαρτησίας, αν και η χώρα δεν μπορούσε πλέον να συντηρήσει ένα στρατό μεγαλύτερο από το καθορισμένο όριο.
===Συνέδριο της Βιέννης===
| |||