Ο οδοιπόρος (Ιερώνυμος Μπος): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

<small>Σε ελεύθερη απόδοση: ''Μας δαγκώνουν καθώς μας προτρέπουν ν' ακολουθήσουμε τις φαύλες συμβουλές τους και, όταν προσπαθούν να μας δελεάσουν, μας γαβγίζουν''</small>

Στο αριστερό πόδι του πραματευτή υπάρχει τυλιγμένο ένα λευκό πανί. Ο συγγραφέας Κουρτ Ζέλιγκμαν (Kurt Seligmann) υπέδειξε, το 1953, την ομοιότητα μεταξύ αυτού του μοτίβου και σε μια μικρογραφία του "Ψαλτηρίου Luttrell" του 14ου αιώνα. Στη μικρογραφία αυτή απεικονίζεται ένας άνδρας που τον δαγκώνει ένας σκύλος στην κνήμη καθώς απευθύνεται σε μια γοργόνα. Η γοργόνα, εδώ, αποτελεί σύμβολο της λαγνείας, ενώ ο σκύλος αναφέρεται στο ρητό "δαγκώνονται από τους σκύλους της Κόλασης". Το μοτίβο αυτό απαντάται αρκετές φορές στη λογοτεχνία ως τιμωρία για την αμαρτωλή συμπεριφορά, και η συμπερίληψή του από τον Μπος συμβολίζει τον σκύλο της Κόλασης. Ο πραματευτής στο έργο του καλλιτέχνη εμφανίζεται με δεμένη πληγή στο πόδι του και έτσι ο Μπος αναφέρεται στο ότι κατά το παρελθόν ο απεικονιζόμενος "έχει δαγκωθεί από τον σκύλο της Κόλασης", με άλλα λόγια αναφέρεται στο παρελθόν. Ωστόσο, ένα απόσπασμα από το ''Tspel'' του 1540 στο επιμελητήριο ρητορικής στην ''Christenkercke'', αναφέρει το εξής:

{{Cquote|Al zijdij ghebeten, ghij en zijt niet ghegheten<ref>Αναφ. στο De Bruyn (2001): σελ. 99</ref>}}

*[https://rkd.nl/nl/images/27627 Εικόνες στο [[Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης]]]

 

[[Κατηγορία:Έργα ζωγραφικής του Ιερώνυμου Μπος]]

[[Κατηγορία:Έργα ζωγραφικής]]