Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1905: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
 
Την '''[[Δευτέρα]] [[20 Φεβρουαρίου]] [[1905]]''' η [[Κυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννη 1904|κυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννη]], πραγματοποίησε εθνικές βουλευτικές εκλογές, της οποίες κέρδισε με σημαντική διαφορά (145 έδρες) ο ίδιος και [[Εθνικόν Κόμμα|το κόμμα του]]. <br />
Κύριο χαρακτηριστικό της προεκλογικής περιόδου ήταν η επίθεση που δέχτηκε το ''κόμμα'' του [[Αλέξανδρος Ζαΐμης|Αλέξανδρου Ζαΐμη]] από τους πολιτικούς του αντιπάλους, αφού το θεωρούσαν σαν εμπόδιο στην ομαλή διακυβέρνηση της χώρας, ''«...γιατί η ύπαρξη τρίτου κόμματος ικανού να επηρεάσει την πλειοψηφία παρέλυε την πειθαρχία των κομμάτων και αύξανε την βουλιμία των προσωπικών απαιτήσεων των βουλευτών οι οποίοι όταν οι πλειοψηφίες είναι ασθενείς αισθάνονται ότι η τύχη της κυβερνήσεως εξαρτάται από την ατομική τους διάθεση. (...)»''<ref>Γ. Ασπρέας, σελ. 36</ref> Πραγματικά, ο προεκλογικός στόχος επετεύχθη, και μάλιστα υπέρ του Δηλιγιάννη, που κατέκτησε την [[Κυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννη 1904|Πρωθυπουργία για 5η]] αλλά και τελευταία φορά.<br />
Πρώτος σε ψήφους βουλευτής αναδείχτηκε ο [[Στέφανος Δραγούμης]] με 20.107 ψήφους, ακολουθούμενος από τον [[Νικόλαος Γουναράκης|Νικόλαο Γουναράκη]] (16.808) και τον [[Δημήτριος Ράλλης|Δημήτριο Ράλλη]] (16.734), όλοι τους βουλευτές [[Επαρχία Αττικής|Αττικής]].<ref>εφημερίδα "[[Σκριπ]]", φύλλο 22ας Φεβρουαρίου 1905, σελ.3</ref>
 
=====μετά τις εκλογές====
 
Στις [[31 Μαΐου]] [[1905]] ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης δολοφονήθηκε εν μέση οδό, από έναν μπράβο χαρτοπαικτικών λεσχών, τον Αντώνη Κωσταγερακάρη, του οποίου τα συμφέροντα επλήγησαν με την απόφαση του Πρωθυπουργού να κλείσει όλες τις χαρτοπαικτικές λέσχες.
<ref>[[Γιώργος Ρωμαίος]]: «Η περιπέτεια του κοινοβουλευτισμού στην Ελλάδα», τομ. Α 1844-1915, τομ. Α΄ εκδ. "Πατάκης", Αθήνα, 2011, σελ. 355</ref>.
==Αποτελέσματα==
*'''Εκλογικό Σύστημα''' : [[Πλειοψηφικό σύστημα|Πλειοψηφικό]] με στενή περιφέρεια ([[Επαρχίες της Ελλάδας|επαρχία]]).Η ψηφοφορία έγινε με σφαιρίδιο
*'''Εκλογικός Νόμος''' : Άρθρα 66 και 68 του Συντάγματος του 1864 - [[Εκλογικός νόμος 93/1864|Εκλογικός νόμος '' ϟΓ΄'' του 1864]] όπως τροποποιήθηκε από τον νόμο ''ΓΑ΄'' της 11ης Μαρτίου [[1904]]<ref>Με την νομοθετική αυτή τροποποίηση που έκανε η [[Κυβέρνηση Γεωργίου Θεοτόκη Δεκεμβρίου 1903|κυβέρνηση Θεοτόκη]] ο δήμος Πειραιά αποχωρίστηκε από την επαρχία Αττικής και αποτέλεσε ξεχωριστή επαρχία και κατά συνέπεια εκλογική περιφέρεια. Έτσι ο Νομός Αττικής περιείχε πλέον τις επαρχίες [[Επαρχία Αττικής|Αττικής]], [[Επαρχία Μεγαρίδας|Μεγαρίδος]], [[Επαρχία Αίγινας|Αιγίνης]] και Πειραιά. Ο νόμος αυτός καταργήθηκε από την [[Κυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννη 1904|επόμενη κυβέρνηση]]. ΦΕΚ Α50 /1904</ref>
*'''Εκλογικές περιφέρειες''' : 77 70
*'''Σύνολο υποψηφίων''' :