Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου (ποδόσφαιρο ανδρών): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Έδρα της ποδοσφαιρικής ομάδας είναι το [[στάδιο ΓΣΕ]] στην [[Αμμόχωστος|Αμμόχωστο]], το οποίο όμως από το 1974 δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει λόγω της [[τουρκική εισβολή στην Κύπρο|τουρκικής εισβολής και κατοχής]]. Προσωρινή ποδοσφαιρική έδρα του ποδοσφαιρικού τμήματος αποτελεί το ιδιόκτητο [[Στάδιο Αμμόχωστος Επιστροφή|στάδιο Αμμόχωστος]] στη [[Λάρνακα]], πόλη στην οποία επαναδραστηριοποιήθηκε η ομάδα μετά την προσφυγιά. Έμβλημα του σωματείου είναι ο πυρσός και ως χρώματα χρησιμοποιεί το [[κόκκινο]] και το [[λευκό]].

 

 

Συμμετείχε για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκή διοργάνωση το 1990 όταν αγωνίστηκε στο [[Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης ποδοσφαίρου 1990-91]], ενώ τα επόμενα χρόνια καταγράφονται συμμετοχές της στο [[Κύπελλο Ιντερτότο ΟΥΕΦΑ|Κύπελλο Ιντερτότο]] ([[Κύπελλο Ιντερτότο ΟΥΕΦΑ 1995|1995]], [[Κύπελλο Ιντερτότο ΟΥΕΦΑ 1997|1997]] και [[Κύπελλο Ιντερτότο ΟΥΕΦΑ 2000|2000]]).

Τα σωματεία μέλη της ΚΕΠΟ ήταν υπέρ της ενοποίησης του κυπριακού ποδοσφαίρου. Προσπαθούσαν για τρία συνεχόμενα χρόνια να πείσουν την ΚΟΠ να τα δεχθεί ως μέλη της, αλλά η ΚΟΠ απέρριπτε το αίτημα τους.<ref name="GAV19" /> Δύο ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες και η διεξαγωγή δύο πρωταθλημάτων σε μια μικρή χώρα, όπως η Κύπρος, ήταν κάτι το πρωτοφανές. Δημιουργούνταν προβλήματα οικονομικής φύσεως και αθλητικών υποδομών. Ο διαχωρισμός αποτελούσε τροχοπέδη στις προοπτικές για πρόοδο και ανάπτυξη του κυπριακού ποδοσφαίρου.<ref name="ΑΜΜ1" /><ref name="MEL142">{{harvnb|Μελετίου|2011|p=142}}</ref><ref name="SG37-41" /><ref name="GAV23">{{harvnb|Γαβριηλίδης|Παπαμωυσέως|2001|p=23}}</ref> Επιπρόσθετα, τα σωματεία θεωρούσαν ότι το πνεύμα του αθλητισμού είναι η συναδέλφωση και φιλία και όχι διαχωρισμός και διακρίσεις. Οι βάσεις για την ενοποίηση του Κυπριακού Ποδοσφαίρου άρχισαν να μπαίνουν με την πρώτη έκδοση της αθλητικής εφημερίδας ''[[Αθλητική]]'', η οποία άρχισε σταυροφορία υπέρ της ενοποίησης το Δεκέμβριο του 1952. Μέσω της ίδιας εφημερίδας ακούστηκαν για πρώτη φορά φωνές για ενοποίηση πέρα από το χώρο της ΚΟΠ (ξένοι προπονητές σωματείων ΚΟΠ). Η ΚΟΠ καταδίκασε τις δηλώσεις των προπονητών των δικών της σωματείων θεωρώντας πως «ήταν αντίθετες με το πνεύμα της Ομοσπονδίας».<ref name="SG37-41" /> Οι παράγοντες της ΚΟΠ αρχικά κράτησαν εχθρική στάση καταδικάζοντας όσους ενεργούσαν υπέρ της ενοποίησης.<ref name=SAL15>{{harvnb|Γαβριηλίδη|2001|p=61}}</ref>.Το καλοκαίρι του 1953 όλοι σχεδόν οι κορυφαίοι αθλητικοί παράγοντες της εποχής τάσσονταν υπέρ της ενοποίησης του κυπριακού ποδοσφαίρου. Τον Αύγουστο του 1953 η Νέα Σαλαμίνα, η Ομόνοια, η Αλκή και ο Ανταίος υπέβαλλαν κοινή αίτηση στην ΚΟΠ για εγγραφή στη δύναμη της ως σωματεία [[Α΄ κατηγορία ποδοσφαίρου ανδρών Κύπρου|Α΄ κατηγορίας]]. Τον επόμενο μήνα, στις 19 Σεπτεμβρίου 1953, η ΚΟΠ έκανε δεκτή την αίτηση της Νέας Σαλαμίνας, της Ομόνοιας και του Ανταίου για ένταξη τους στην ΚΟΠ.<ref name="SG37-41" /><ref name="MEL204">{{harvnb|Μελετίου|2011|p=204}}</ref><ref>{{harvnb|Γαβριηλίδη|2001|p=59}}</ref> Η πολεμική όμως της ΚΟΠ προς τα σωματεία αυτά συνεχίστηκε.<ref name=SG37-41 /> Απέρριψε την αίτηση της Αλκής, του Ορφέα και του Νέου Αστέρα Μόρφου (τα δύο πρώτα εντάχθηκαν ένα χρόνο αργότερα),<ref name=MEL204 /> ενώ επικαλούμενη το καταστατικό της, υποστήριξε ότι μια ομάδα έπρεπε να συμμετάσχει στο πρωτάθλημα [[Α΄ κατηγορία ποδοσφαίρου ανδρών Κύπρου|Α΄ κατηγορίας]] και οι άλλες δύο στην [[Β΄ κατηγορία ποδοσφαίρου ανδρών Κύπρου|Β΄ κατηγορία]]. Τα σωματεία της ΚΕΠΟ αποδέχτηκαν τις προϋποθέσεις αυτές με σκοπό να επιτευχθεί τελικά η ενοποίηση. Σε ειδική συνεδρία της ΚΕΠΟ αποφασίστηκε να ενταχθεί στην [[Α΄ κατηγορία ποδοσφαίρου ανδρών Κύπρου|Α΄ κατηγορία]] η Ομόνοια και στη [[Β΄ κατηγορία ποδοσφαίρου ανδρών Κύπρου|Β΄ κατηγορία]] η Νέα Σαλαμίνα και ο Ανταίος.<ref name="SG37-41">{{harvnb|Στυλιανού|Γεωργίου|1988|p=37-41}}</ref> Μετά τις εξελίξεις αυτές, η ΚΕΠΟ αυτοδιαλύθηκε.<ref name="MEL142" />

 

 

===Δημοτικό Στάδιο Αμμοχώστου===